Psy rasy nowofundland, lub "Newfies", jak się je czule nazywa, zostały pierwotnie wyhodowane w Nowej Fundlandii w Kanadzie, aby pomagać rybakom wciągać sieci i ciągnąć wozy. Z tego powodu są świetnymi pływakami i uwielbiają przebywać w pobliżu wody. Pomimo imponujących rozmiarów są to przyjazne i słodko usposobione psy, które są tak dobre w stosunku do dzieci, że czasami określa się je mianem "psów-niani".
Cechy charakterystyczne nowofundlandów.
Cechy fizyczne. Samce nowofundlandów ważą od 130 do 150 funtów i stoją do 28 cali wysokości. Samice nowofundlandów ważą od 100 do 120 funtów i stoją do 26 cali wysokości. Są na ogół bardzo umięśnione i mają podwójny płaszcz z dłuższą warstwą zewnętrzną i krótszym podszerstkiem. Wielkość nowofundlanda jest na ogół duża.
Podwójny płaszcz utrzymuje ich ciepło w zimie i chłodniej w lecie. Podwójna sierść pomaga im również odpychać wodę podczas pływania i śnieg lub lód w zimnym środowisku zimowym, dla którego zostały pierwotnie wyhodowane.
Nowofundlandy są czarne, szare, brązowe lub biało-czarne. Wiele z nich ma jednolity kolor, ale niektóre mogą mieć również łaty bieli na klatce piersiowej, czubku ogona, brodzie lub łapach. Biało-czarne nowofundlandy mają zazwyczaj czarną głowę, czarne "siodło" lub plamę wokół środka i czarny tył z białym ogonem.
Są one znane z posiadania dużych głów, zwykle z ciemnobrązowymi oczami.
Mają również pajęcze łapy, aby pomóc w pływaniu.
Temperament psów nowofundlandów. Nowofundlandy są wyjątkowe, ponieważ niektórzy uważają ich łagodną osobowość za ich najważniejszą cechę. Są to wyjątkowo słodkie i łagodne psy, które łatwo ufają, szybko się uczą i uwielbiają przebywać w pobliżu dzieci. Są również świetne z innymi psami i uwielbiają być czułymi członkami rodziny.
Podczas gdy osobowość nowofundlanda jest ogólnie otwarta i przyjazna, będą one również ostrzegać, gdy ktoś obcy będzie w pobliżu. Mogą szczekać, gdy ktoś obcy się pojawi, ale jeśli zobaczą, że akceptujesz nową osobę, często szybko się do niej przekonają.
Psy rasy nowofundland mają średni poziom energii. Wymagają trochę ćwiczeń i stymulacji, ale kiedy już się zmęczą, chętnie wtulą się w siebie na wieczór.
Są to często bardzo lojalne psy i uwielbiają być na służbie, ponieważ zostały wyhodowane jako psy pracujące.
Pielęgnacja nowofundlandów
Pielęgnacja sierści nowofundlanda. Ponieważ nowofundlandy mają gęstą, podwójną sierść, należy je szczotkować mniej więcej raz w tygodniu. Zwróć szczególną uwagę na obszar wokół ogona i uszu. Jeśli nie są regularnie pielęgnowane i kąpane, mogą zacząć brzydko pachnieć.
Nie należy golić ich sierści. Sierść ma za zadanie utrzymywać je w chłodzie w lecie i w cieple w zimie. Golenie może prowadzić do przegrzania psa latem, a także może powodować uszkodzenia skóry przez słońce.
Zrzucają umiarkowaną ilość, więc przygotuj się na odkurzenie trochę futra, zwłaszcza w cieplejszych miesiącach. Uwielbiają też wodę i błoto, a ich płaszcz może wchłonąć ich sporo. Mogą się otrząsnąć, kiedy wejdą do środka, więc upewnij się, że masz dla nich oddzielny obszar, w którym mogą wyschnąć, gdzie woda i błoto nie zniszczą Twoich rzeczy.
Inne potrzeby pielęgnacyjne. Upewnij się, że regularnie przycinasz paznokcie psa, aby uniknąć urazów ścięgien i deformacji stóp.Powinieneś również codziennie myć zęby psa pastą dla zwierząt. Aż 66% psów powyżej 3 roku życia ma choroby dziąseł, co może prowadzić do utraty zębów w późniejszym okresie życia.
Dieta nowofundlanda. Duże psy potrafią dużo jeść, zwłaszcza gdy noszą w sobie szczenięta. W ciągu jednego roku pies dużej rasy urośnie tyle, ile człowiek rośnie w ciągu 20 lat, więc odżywianie jest niezwykle ważne.
Eksperci zalecają stosowanie karmy dla szczeniąt psów dużych ras dla szczeniąt Newfie i karmy dla psów dorosłych. W przypadku karmy dla szczeniąt, postępuj zgodnie z wytycznymi na opakowaniu w oparciu o wagę i wzrost szczeniaka. Jeśli możesz łatwo wyczuć żebra swojego psa, spróbuj karmić go bardziej lub poproś lekarza weterynarii o radę.
Ważne jest jednak również, aby nie przekarmiać swojego psa rasy nowofundland. Nadwaga może powodować problemy ze stawami i kośćmi.
Podobnie jak ludzie, nowofundlandy potrzebują zrównoważonej diety, która zawiera białko, węglowodany, tłuszcze, witaminy i minerały, a także dużo wody.
Ćwiczenia dla nowofundlandów. Nowofundlandy mają umiarkowaną ilość energii. Uwielbiają pływać i chodzić na spacery ze swoimi właścicielami. Jednak nadmierne ćwiczenie jako szczeniak może prowadzić do problemów zdrowotnych u dorosłego. Dobrą wskazówką dla szczeniąt jest jedna minuta ćwiczeń na smyczy, takich jak spacer, na każdy tydzień życia. Jeśli więc Twój szczeniak ma 20 tygodni, zabieraj go na 20-minutowy spacer.
Zachowaj zimną krew. Nowofundlandy zostały wyhodowane do życia w zimnym klimacie z długimi zimami, dużą ilością śniegu i lodu. Lubią chłodniejszą pogodę. Kiedy na zewnątrz jest gorąco, upewnij się, że mają chłodne i zacienione miejsce do odpoczynku z dużą ilością wody do picia i rozważ ograniczenie ich ćwiczeń. Gdyby Newfie miał swoje sposoby, okna byłyby otwarte cały czas - nawet w środku zimy!
Opieka weterynaryjna. Jeśli masz szczeniaka w wieku poniżej czterech miesięcy, musisz zabierać go do weterynarza mniej więcej raz w miesiącu, aby mógł otrzymać wszystkie szczepienia w odpowiednim wieku.
-
6-8 tydzień życia: Szczepionki przeciwko nosówce i parwowirozie
-
10-12 tydzień życia: Szczepionka DHPP (nosówka, zapalenie wątroby, parainfluenza i parwowirus)
-
16-18 tydzień życia: DHPP i szczepionki przeciwko wściekliźnie
-
12-16 miesięcy: DHPP i szczepionki przeciwko wściekliźnie
Po otrzymaniu pierwszych szczepień, pies będzie musiał otrzymać szczepionkę DHPP co 1-2 lata, a szczepionkę przeciwko wściekliźnie co 1-3 lata.
Istnieją również opcjonalne szczepionki przeciwko takim chorobom jak grypa, borelioza czy koronawirus, które lekarz może zalecić w zależności od stylu życia.
Pamiętaj, aby podawać psu leki zapobiegające pchłom i kleszczom zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii. Obecnie zaleca się również podawanie przez cały rok leków zapobiegających rozwojowi nicieni sercowych.
Niektóre psy są wykastrowane lub wykastrowane jako szczenięta, podczas gdy inne mają procedurę, gdy są w pełni dorosłe. Porozmawiaj z lekarzem weterynarii, aby dowiedzieć się, jaki jest najlepszy czas dla Twojego psa na kastrację lub kastrację.
W wieku powyżej czterech miesięcy, może trzeba przynieść szczeniaka do weterynarza kilka więcej razy, aby upewnić się, że pies rośnie prawidłowo.
Po ukończeniu pierwszego roku życia, psy muszą iść do weterynarza tylko raz w roku. Jednak, gdy już wejdą w wiek senioralny, niektórzy eksperci zalecają wizyty u weterynarza dwa razy w roku, aby wychwycić wszelkie problemy zdrowotne związane ze starzeniem się, zanim staną się problematyczne.
Problemy zdrowotne, na które należy zwracać uwagę u nowofundlandów
Średnia długość życia nowofundlanda wynosi od 8 do 10 lat. Ponieważ są to duże psy, mogą być podatne na pewne dolegliwości zdrowotne.
Dysplazja stawów biodrowych. Podobnie jak inne duże rasy psów, nowofundlandy często mają problemy ze stawami, takie jak dysplazja stawów biodrowych lub dysplazja łokci. Dzieje się tak, gdy kula i panewka stawu nie pasują do siebie prawidłowo. Powoduje to szlifowanie i skrobanie, które może prowadzić do utraty chrząstki i utraty ruchu w stawie.
Aby zapobiec dysplazji stawów biodrowych, upewnij się, że każdy hodowca, z którego usług korzystasz, sprawdza psy hodowlane pod kątem dysplazji stawów biodrowych. Schorzenie to jest w dużej mierze uwarunkowane genetycznie. Usuwając psy z dysplazją stawów biodrowych z puli hodowlanej, zmniejsza się ryzyko, że szczenięta będą ją miały.
Karmienie szczeniaka nowofundlanda karmą przeznaczoną specjalnie dla psów dużych ras jest również ważne w zapobieganiu dysplazji stawów. Jeśli pies rośnie zbyt szybko, mogą pojawić się problemy z układem kostnym. Karmy dla szczeniąt dużych ras zapewniają, że Twój pies otrzymuje właściwe odżywianie i rośnie w najlepszym dla zdrowia tempie.
Dodatkowo, zarówno zbyt dużo jak i zbyt mało ćwiczeń może przyczynić się do tego stanu. Zbyt mało może powodować otyłość, która jest czynnikiem ryzyka dysplazji stawów u psów. Zbyt dużo może obciążać stawy, prowadząc do tego samego stanu.
Cystynuria. Psy rasy nowofundland są również podatne na rozwój cystynurii. W tym stanie w organizmie występuje nadmiar aminokwasu cystyny. Jest ona wydalana z moczem, ale pozostawia małe złogi w nerkach, pęcherzu i moczowodach, co prowadzi do możliwości powstania kamieni w całym układzie moczowym. Kamienie te mogą powodować ból i stan zapalny.
Małe kamienie często przechodzą bez żadnych zakłóceń. Jednak duże kamienie lub wiele kamieni występujących w jednym czasie może zablokować drogi moczowe psa, prowadząc do poważnych problemów zdrowotnych. Kamienie mogą również prowadzić do częstych infekcji dróg moczowych. Jeśli Twój pies wydaje się odczuwać ból przy oddawaniu moczu lub zauważysz krew podczas oddawania moczu, zabierz go do weterynarza.
U niektórych nowofundlandów cystynurię diagnozuje się już w wieku 6 miesięcy. Opcje leczenia obejmują zmiany w diecie, zabieg mający na celu rozbicie lub rozpuszczenie kamieni, lub operację w przypadku większych lub bardziej przeszkadzających kamieni.
Aby zapobiec cystynurii, psy hodowlane powinny przejść badania genetyczne, aby upewnić się, że nie są nosicielami cechy recesywnej, która powoduje to schorzenie. Jeśli pies ma tylko jeden gen cystynurii, nie będzie miał tego schorzenia, ale gdy zostanie połączony z innym psem, który również jest nosicielem, powstałe szczenięta mogą mieć to schorzenie.
Subvalvular aortic stenosis (SAS). Stan ten powoduje zwężenie tętnic prowadzących do serca u psów. Łagodny przypadek nie jest zazwyczaj problematyczny. Jednak jeśli jest umiarkowany lub ciężki, może spowodować, że serce psa będzie pracować zbyt ciężko. Stan ten występuje najczęściej u psów dużych ras, takich jak nowofundlandy. Objawy tego stanu są zwykle obecne wkrótce po urodzeniu w przypadku poważniejszych przypadków, a w ciągu pierwszego roku życia w przypadku łagodniejszych przypadków.
Objawy obejmują osłabienie, omdlenia i problemy z oddychaniem. Objawy zazwyczaj pojawiają się tylko w umiarkowanych i ciężkich przypadkach. W najbardziej ekstremalnych przypadkach może dojść do nagłej śmierci. Na szczęście, psy z tym schorzeniem nie zdają sobie sprawy, że je mają i zazwyczaj zachowują się normalnie, gdy nie wykazują objawów.
Leczenie obejmuje beta-blokery, które pomagają sercu pracować mniej intensywnie. Chirurgia może być również opcją w zależności od przypadku Twojego psa.
Stan ten jest uwarunkowany genetycznie. Psy z każdym przypadkiem SAS, nawet bezobjawowym, łagodnym, nie powinny być używane do hodowli, aby zapobiec przyszłym przypadkom.
Historia nowofundlandów
Nowofundlandy wywodzą się z rasy, która nie jest już uznawana za istniejącą - psa wodnego św. Jana, zwanego również mniejszym psem nowofundlandzkim. Psy te były rdzennymi mieszkańcami wyspy Nowa Fundlandia. Zostały one zmieszane z mastifami portugalskimi, które zostały sprowadzone na Nową Fundlandię w 1600 roku, w wyniku czego powstały duże głowy i większe rozmiary dzisiejszych psów nowofundlandzkich.
Badania genetyczne wykazały, że psy nowofundlandzkie są blisko spokrewnione z innymi kanadyjskimi rasami psów, zwłaszcza z rasami retrieverów, takimi jak Labrador retriever i golden retriever, ponieważ pies wodny św. Jana był rasą założycielską dla innych kanadyjskich retrieverów.
Newfies były psami pracującymi, które pomagały rybakom wciągać sieci i ciągnąć wózki wokół doków. Często też pomagały w ratownictwie wodnym. Dziś nowofundlandy mogą zdawać egzamin, aby uzyskać certyfikat wodnego psa ratowniczego.
Istnieje również wiele przekazów historycznych, w których wierne nowofundlandy chroniły swoich właścicieli podczas bitwy lub w innych sytuacjach zagrażających życiu. Na przykład ekspedycja Lewisa i Clarka zabrała ze sobą nowofundlanda o imieniu Seaman. Pies podobno chronił grupę przed niedźwiedziami i bawołami na trasie wyprawy.
Do dziś pies nowofundland jest dobrym towarzyszem dla rodzin, które mają dużo miłości do czułego i lojalnego psa, i którym nie przeszkadza mały bałagan raz na jakiś czas.
