Co warto wiedzieć o Vizslach

Vizsla to średniej wielkości psy o krótkiej, złotej lub rdzawej sierści. Są to lekko zbudowane, ale wytrzymałe psy myśliwskie. 

Vizslas pochodzi z Węgier i został wyhodowany do pracy na polach, w lasach i w wodzie. Są zwinne i energiczne. Potrzebują dużo czułości i dużo ruchu. 

Poniżej znajdziesz wszystko, co musisz wiedzieć o Vizslasie i jak się nim opiekować. Jeśli chcesz dodać vizsla do swojej rodziny, powinieneś wiedzieć kilka rzeczy o tej szlachetnej, aczkolwiek głupiej rasie. 

Cechy charakterystyczne vizsli

Vizslas to wszechstronne psy zbudowane tak, aby były wytrzymałymi, a jednocześnie eleganckimi sportowcami. Mają długie, jedwabiste uszy, które sprawiają, że ich twarz wydaje się bardziej wrażliwa i kochająca w otoczeniu rodziny i bardziej intensywna, gdy pracują. 

Ogólnie rzecz biorąc, vizslas to lojalne psy, które tworzą ścisłą więź ze swoimi właścicielami. 

Temperament vizslasów. Vizslas ma energiczne, łagodne usposobienie. Są czułymi i wrażliwymi psami. Mają nieustraszone spojrzenie i dobrze rozwinięty instynkt ochronny. 

Jak duże są vizsle? Samce i samice vizsli są stosunkowo zbliżone wielkością. Wysokości samców wahają się od 22 do 24 cali, a samice od 21 do 23 cali. Samce są cięższe, ważą od 55 do 60 funtów, podczas gdy samice ważą nieco mniej: od 44 do 55 funtów. 

Średnia długość życia Vizsla. Zdrowa, dobrze wychowana i zadbana vizsla może żyć od 12 do 14 lat. 

Osobowość vizsli. Vizsla są wspaniałymi towarzyszami. Są dobrymi towarzyszami joggingu lub jazdy na rowerze. Mają chętny, wdzięczny kłus z poważną wytrzymałością. Najlepiej jednak radzą sobie, gdy wykorzystują w pełni swój mózg dzięki wyzwaniom i ćwiczeniom.

Są to wspaniałe psy dla rodzin ze starszymi dziećmi lub młodymi dorosłymi. Są aktywne przez większość swojego życia i potrzebują przestrzeni do zabawy, gdy rosną. Są zabawnymi, kochającymi psami i chcą uszczęśliwić swoich właścicieli. 

Pielęgnacja Vizsli

Vizsla ma krótką, gładką sierść, która nie wymaga wielu zabiegów pielęgnacyjnych. Nie mają podszerstka, ale zrzucają go i wymagają sporadycznego szczotkowania. Będą potrzebowały sporadycznej kąpieli, gdy zaczną brzydko pachnieć lub się zabrudzą. Ich paznokcie muszą być regularnie przycinane. 

Należy również regularnie sprawdzać stan ich uszu. Szukaj brudu, nagromadzonej woskowiny lub oznak podrażnienia. Możesz użyć łagodnego środka do czyszczenia uszu lub porozmawiać z weterynarzem o silniejszych produktach, które może polecić. 

Ważne jest również codzienne szczotkowanie zębów. Powinieneś również stosować rutynowe leki zapobiegawcze. Kontrola pcheł i kleszczy, wraz z profilaktyką nicieni sercowych, może pomóc w utrzymaniu zdrowia Twojego Vizsla. 

Vizsla jest rasą aktywną i potrzebuje dużo ćwiczeń fizycznych i umysłowych. Potrzeby każdego psa będą się różnić, ale generalnie powinieneś starać się zapewnić swojemu psu 30 minut codziennej aktywności fizycznej. Możesz uzupełnić ćwiczenia psa aportowaniem lub innymi opcjami, jak na przykład bieganie bez smyczy. Nawet z wiekiem Vizslas pozostaje aktywny i chętny do zabawy. 

Vizslas są bardzo inteligentne, ciekawe i mogą być manipulacyjne, jeśli nie są odpowiednio przeszkolone. Aby skierować tę inteligencję, spójne i pozytywne szkolenie powinno rozpocząć się, gdy są szczeniętami. Szybkie ustanowienie dobrej komunikacji i dobrego zachowania jest ważne. Vizslas są wrażliwe i reagują pozytywnie na uwagę. 

Różne opcje szkolenia obejmują: 

• Próby terenowe

• Testy myśliwskie

• Obedience

• Agility 

• Nurkowanie w dokach

• Polowanie w stodole

• Praca z zapachem

• Śledzenie 

Vizslas potrzebuje dobrej jakości karmy dla psów, a ta karma może być podzielona między dwa posiłki. Możesz porozmawiać z weterynarzem na temat odpowiedniej karmy dla Twojego psa. Przysmaki są świetne do szkolenia, ale nie powinny zajmować więcej niż 10% dziennego spożycia kalorii przez psa. 

Wychowanie zdrowej, szczęśliwej vizsli oznacza codzienne obdarzanie ich uwagą i opieką. Dobrze reagują na pozytywne wzmocnienie i przywiązanie. Będziesz potrzebował konsekwencji i cierpliwości podczas pracy nad treningiem posłuszeństwa, ale przekonasz się, że vizsla szybko się uczy. 

Vizslas to wspaniałe psy, które mogą żyć długo i zdrowo, choć będą potrzebowały odpowiedniej opieki i uwagi. 

Problemy zdrowotne, na które należy uważać u Vizsli

Vizslas to zazwyczaj zdrowe psy, które żyją dłużej niż przeciętnie. Jak w przypadku większości ras, które mają dłuższą żywotność, u vizsli występuje jednak większe ryzyko zachorowania na raka. Dobrzy hodowcy powinni również badać swoje psy pod kątem:

• Alergie sezonowe

• Zaburzenia oka

• Dysplazja stawów biodrowych

• Epilepsja

• Zakażenia ucha

Zalecane badania zdrowotne obejmują: 

• Ocena bioder

• Ocena okulistyczna

• Ocena tarczycy

Do często spotykanych u vizsli nowotworów należą: tłuszczak, nowotwór komórek tucznych, mięsak naczyniowy i chłoniak.

Na szczęście rutynowe wizyty u weterynarza mogą pomóc w wychwyceniu pewnych schorzeń, zanim się rozpoczną lub poważnie rozwiną. 

Dysplazja stawów biodrowych. Jest to stan, w którym staw biodrowy Twojego psa nie pasuje do siebie prawidłowo. Może to prowadzić do zapalenia stawów w późniejszym okresie życia psa. 

Entropion. Jest to bolesne schorzenie, w którym powieki Twojego psa odwracają się do wewnątrz, podrażniając jego oczy. 

Epilepsja. Epilepsja to choroba mózgu, która powoduje drgawki. Niektóre rasy są bardziej podatne na ataki niż inne. 

Choroby autoimmunologiczne. Vizslas jest bardziej narażony na rozwój chorób autoimmunologicznych, które powodują, że ich układ odpornościowy atakuje własne komórki. 

Hiperurykosuria. HUU jest stanem, który powoduje kamienie pęcherza u Vizslasów. Jeśli osiągną pewien rozmiar, te kamienie pęcherza mogą wymagać operacji. 

Jeśli zauważysz jakiekolwiek oznaki choroby lub powody do niepokoju, powinieneś natychmiast porozmawiać z weterynarzem. Będą oni mogli przeprowadzić testy i mieć oko na potencjalne warunki zdrowotne.

Co należy wziąć pod uwagę przed kupnem Vizsli

Vizsla ma szybko rosnące paznokcie, które wymagają regularnego przycinania. Jeśli pies jest niezdecydowany lub nie chce pozwolić na przycięcie paznokci, możesz spróbować użyć narzędzia do opiłowywania. Jeśli to nie zadziała, być może będziesz musiał zaplanować wizyty u groomera w celu przycięcia paznokci.

Większość właścicieli twierdzi, że vizslas jest cichą rasą, ale ich poziom hałasu będzie głównie zależał od ich osobowości i szkolenia. Kiedy nie otrzymują wystarczającej ilości ćwiczeń lub stymulacji umysłowej, mogą się zachowywać. Może to obejmować szczekanie, jeśli vizsla jest pozostawiona sama przez długi czas.

Wczesne rozpoczęcie szkolenia pomaga przygotować psa na sukces. Vizsla dobrze przyswaja sobie nowe umiejętności, dzięki czemu świetnie nadaje się dla właścicieli, którzy po raz pierwszy decydują się na szkolenie. Wczesne szkolenie i socjalizacja to także dobry sposób, aby pomóc psu dostosować się do nowych ludzi i innych psów. To pomoże im stać się pewnymi siebie, dobrze wychowanymi psami. 

Kolejną rzeczą, którą należy rozważyć, jest lęk separacyjny u Twojego vizsla. Tworzą one silne więzi ze swoimi właścicielami i chcą zawsze być ze swoimi towarzyszami. Jeśli są pozostawione same na zbyt długo, mogą działać ze stresu. 

Podczas gdy wszystkie psy potrzebują co najmniej 30 minut ćwiczeń dziennie, vizsla wymaga więcej. Potrzebują co najmniej dwóch godzin ćwiczeń każdego dnia. Są świetnymi partnerami do biegania po osiągnięciu pełnej dojrzałości w wieku 18-24 miesięcy. 

Mają również dobry zmysł węchu i regularnie lubią chodzić na "spacery węchowe". To pomaga stymulować ich umysł i ciało. Gry logiczne i trening agility są świetne dla stymulacji umysłowej.

Dobrze zsocjalizowana vizsla może być świetna wokół starszych dzieci, ale może być zbyt niesforna, aby być w pobliżu małych dzieci. 

Zazwyczaj potrafią dogadać się z innymi psami. Mają jednak wysoki popęd do zdobywania, więc mogą nie być świetne w pobliżu mniejszych zwierząt domowych. Zawsze nadzoruj swojego vizsla, gdy są w pobliżu innych zwierząt. 

Vizsla może być również doskonałym psem wsparcia emocjonalnego. Ich słodka, kochająca i miła natura sprawia, że są świetne w opiece nad swoim właścicielem. Będą musiały przejść specjalne szkolenie, zanim staną się certyfikowanymi psami wsparcia emocjonalnego, ale są świetną rasą, która zapewni fizyczne i psychiczne wsparcie, kochając cię i wyprowadzając na zewnątrz. 

Vizsla może być świetna, jeśli szukasz psa, który będzie pasował do Twojego aktywnego, zewnętrznego stylu życia. Potrzebują dużo uwagi i ćwiczeń, ale są też kochającymi psami, które chętnie pójdą z tobą wszędzie. Niezależnie od tego, czy wasza dwójka uprawia turystykę, spaceruje czy biega, będą tam dla ciebie. 

Historia Vizsli

Dzisiejsze vizsle zostały wyhodowane z psów kawaleryjskich Magyar. Magyarowie byli maruderami, którzy spustoszyli Europę Zachodnią w połowie VIII wieku. Wyhodowali szybkość, zwinność i wytrzymałość w swoich koniach i psach. Magierscy wojownicy potrzebowali szybkich zwierząt, aby nadążyć za swoimi wyprawami. 

Przez wieki węgierscy szlachcice udoskonalali hodowlę vizsli, aby stworzyć współczesne vizsle. Od tego czasu stały się one uniwersalnym psem myśliwskim cieszącym się dużą popularnością w Stanach Zjednoczonych. 

Pierwsza vizsla trafiła do USA w 1950 roku. 

Vizslasy przez długi czas cieszyły się dużym szacunkiem. Przetrwały turecką okupację Węgier, rewolucję węgierską, I wojnę światową, II wojnę światową i radziecką zimną wojnę. 

Były jednak dwa okresy, w których vizslasom groziło niemal wyginięcie. Raz zostały prawie opanowane przez Pointery i German Shorthair Pointers w 1800 roku i około II wojny światowej. W rzeczywistości, pod koniec XIX wieku, w imperium austro-węgierskim pozostało tylko kilkanaście czystej krwi vizslasów. 

Na szczęście, rasa jest z powrotem i lepiej niż kiedykolwiek, zdobywając popularność w wielu krajach. 

Vizslas ma długą i szlachetną historię. Dziś są wspaniałymi towarzyszami dla młodych par i rodzin, które mają wystarczająco dużo czasu, aby się nimi opiekować. 

Są to psy wielozadaniowe, znane również jako wszechstronne vizslasy. Ich czuła natura sprawiła, że są wspaniałymi pupilami rodzinnymi. Chociaż pierwotnie były hodowane do polowań, uwielbiają spędzać czas ze swoimi właścicielami i wolą żyć na zewnątrz. 

Chociaż potrzebują regularnego czasu na świeżym powietrzu, uwielbiają również przytulać się do właściciela po dużej ilości ćwiczeń.