Portugalskie psy wodne stały się znane, kiedy amerykański senator Ted Kennedy podarował jeden z nich rodzinie Obamów, kiedy prezydent Barack Obama sprawował urząd. Chociaż pierwotnie były hodowane, aby pomóc rybakom, są teraz ulubionym psem rodzinnym ze względu na ich łatwe i miłe osobowości oraz chęć zadowolenia.
Inne nazwy dla tej rasy to Cão de Água (co oznacza psa wodnego w języku portugalskim), algawski pies wodny lub portugalski pies rybacki.
Charakterystyka portugalskich psów wodnych
Cechy fizyczne. Wielkość portugalskiego psa wodnego różni się między samcami i samicami. Samce ważą od 42 do 60 funtów, a samice od 35 do 50 funtów. Samce tej rasy mierzą do 23 cali wysokości, natomiast samice mogą mieć do 21 cali wysokości.
Portugalskie psy wodne mają albo kręcone albo faliste płaszcze. Ich sierść może być jednolicie czarna, brązowa lub biała, albo czarna lub brązowa z białymi łatami. Zazwyczaj mają czarne lub ciemnobrązowe oczy. Ich nosy są czarne, jeśli pies jest czarny, i brązowe, jeśli pies jest brązowy. W przeciwieństwie do niektórych innych psów kochających wodę, portugalskie psy wodne nie mają podszerstka.
Średnia długość życia portugalskiego psa wodnego waha się od 11 do 13 lat.
Osobowość portugalskiego psa wodnego. Psy te są dobrze znane ze swoich przyjaznych osobowości. Kochają dzieci i inne psy i zazwyczaj lubią otrzymywać i dawać uczucia. Są bardzo otwarte na zmiany i nowe środowiska. Dopóki są ze swoimi ulubionymi ludźmi, będą bardzo zaangażowane i skupione na zadowoleniu swoich właścicieli bez względu na środowisko.
Portugalski pies wodny temperament może być trochę nieśmiały na początku, ale będą rozgrzewać się do obcych po pewnym czasie. Są nieco czujne i prawdopodobnie dadzą znać, gdy ktoś będzie zbliżał się do domu.
Ta rasa jest wyjątkowo chętny do zadowolenia, co czyni je łatwe do szkolenia. Jako rasa pracująca, mają również dużo energii. Zostały wyhodowane, aby spędzać dni pływając i pomagając rybakom, więc wymagają dużo ruchu.
Bardzo inteligentne psy, potrzebują również trochę stymulacji umysłowej. Jeśli będą się nudzić, mogą wpadać w złośliwości.
Pielęgnacja portugalskich psów wodnych
Pielęgnacja sierści portugalskiego psa wodnego. Portugalskie psy wodne mają długą i gęstą sierść, która pomaga im radzić sobie w warunkach wodnych. Muszą być szczotkowane co tydzień, aby uniknąć splątania. Będą również wymagały kąpieli raz na jakiś czas, aby nie wydzielały zbyt brzydkiego zapachu.
Jeśli chodzi o inne potrzeby pielęgnacyjne, jak u wszystkich psów, należy regularnie przycinać paznokcie psa, aby zapobiec problemom z łapami i nogami w późniejszym okresie życia. Codziennie szczotkuj zęby psa pastą przyjazną dla psów, aby zapobiec chorobom dziąseł.
Ćwiczenie portugalskiego psa wodnego. Upewnij się, że codziennie zapewniasz swojemu portugalskiemu psu wodnemu energiczne ćwiczenia w postaci spacerów, biegów, treningu agility lub pływania. Uwielbiają one również nurkowanie w dokach, treningi posłuszeństwa i wszystko, co mogą robić ze swoim właścicielem.
Wizyty u weterynarza. Jeśli planujesz hodować swojego portugalskiego psa wodnego, powinieneś zabrać psa na coroczne badanie wzroku, aby wykluczyć genetyczne choroby oczu, które są powszechne w tej rasie. Psy hodowlane wymagają również prześwietlenia bioder w dniu lub po ich drugich urodzinach, aby wykluczyć dysplazję stawów biodrowych oraz badań genetycznych, aby upewnić się, że nie ma innych chorób genetycznych, które mogłyby zostać przekazane szczeniętom.
W przeciwnym razie opieka nad portugalskim psem wodnym jest typowa. Powinieneś zabrać swojego psa do weterynarza na ich normalną roczną kontrolę, gdy są starsze niż jeden rok.
Przed ukończeniem pierwszego roku życia, Twój pies będzie potrzebował serii szczepień zapobiegających:
-
nosówce
-
Parwowirus
-
Wirus zapalenia wątroby
-
Parainfluenza
-
Wścieklizna
Niektóre z tych szczepień wymagają wielokrotnego podawania szczepionki lub dawki przypominającej co 1 do 3 lat, w miarę jak pies się starzeje. Istnieją również szczepienia opcjonalne, które lekarz weterynarii może zalecić w zależności od stylu życia psa. Na przykład, jeśli Twój pies spędza dużo czasu w lesie, lekarz może zalecić szczepionkę przeciwko boreliozie. Porozmawiaj z lekarzem weterynarii, aby dowiedzieć się, które szczepienia byłyby najlepsze dla Twojego psa.
Powinieneś również podjąć działania mające na celu ochronę Twojego psa przed pchłami i kleszczami, takie jak stosowanie obroży przeciw pchłom lub leków zapobiegawczych. W Stanach Zjednoczonych zaleca się obecnie stosowanie leków zapobiegających rozwojowi nicieni sercowych. Powinieneś podawać psu leki przeciwko nicieniom sercowym przez cały rok, aby zapobiec tej pasożytniczej infekcji.
Problemy zdrowotne, na które należy zwrócić uwagę u portugalskich psów wodnych
Jak wiele ras psów czystej krwi, portugalskie psy wodne są w grupie podwyższonego ryzyka wystąpienia pewnych chorób genetycznych.
Z tego powodu hodowcy są zachęcani do poddawania swoich psów testom na:
Wczesny postępujący zanik siatkówki (PRA). Choroba ta dotyka psy już w wieku dwóch miesięcy. Wczesna postać PRA wpływa na fotoreceptory, czopki i pręciki w oczach. Pręty pomagają w widzeniu nocnym, a czopki pomagają psom widzieć kolory. Choroba ta powoduje, że pies staje się niewidomy w okresie od jednego do dwóch lat. Jeśli zauważysz, że Twój pies nie chce wchodzić do ciemnych pomieszczeń, wpada na przedmioty w nieznanym otoczeniu lub wydaje się bardziej nerwowy w nocy, zabierz go do weterynarza. Niektóre psy z tym schorzeniem mają również odblaskowe oczy, które wydają się świecić, gdy pada na nie światło.
Postępujące zwyrodnienie siatkówki. Ta forma PRA wpływa tylko na pręciki, prowadząc początkowo do ślepoty nocnej. Jednak czopki nie działają zbyt dobrze bez pręcików, więc psy z tym schorzeniem mogą mieć pewne problemy z widzeniem również w ciągu dnia. Większość psów z tą postacią PRA ma zauważalne objawy do 4 roku życia, a wiele z nich w końcu całkowicie ślepnie.
Młodzieńcza kardiomiopatia rozstrzeniowa. Ta choroba powoduje, że serce jest mniej efektywne w pompowaniu krwi w całym organizmie. Powoduje to zmniejszenie ilości tlenu, przekrwienie płuc i słabe krążenie.
Objawy obejmują:
-
Letarg
-
Słabość
-
Utrata wagi
-
Zapaść lub omdlenie
-
Kaszel
-
Szybkie tempo oddychania
-
Obwód brzucha
-
Podwyższona częstość akcji serca
-
Zaburzenia rytmu serca
-
Nagły zgon
Stan ten leczy się za pomocą leków na serce, które pomagają organowi lepiej funkcjonować. Chociaż jest to poważna diagnoza, leczenie może poprawić długość i jakość życia psów z młodzieńczą kardiomiopatią rozstrzeniową.
Gangliozydoza. Gangliozydoza to inna nazwa choroby Tay Sachsa. U psów z tą chorobą brakuje enzymu, który pomaga rozkładać odpady produkowane przez komórki mózgowe. Z czasem odpady te gromadzą się i powodują objawy neurologiczne, w tym:
-
Utrata inteligencji
-
Nie przychodzenie na wezwanie
-
Wchodzenie do łazienki w środku
-
Problemy z równowagą
-
Chód typu gęsia skórka
-
Regularne potrząsanie głową
-
Słaba koordynacja
-
Słabość
Objawy zwykle ujawniają się w wieku 1 i 1/2 roku i postępują, aż jakość życia dramatycznie się pogorszy i trzeba będzie rozważyć eutanazję. Objawy tej choroby mogą jednak wyglądać podobnie do innych, dlatego ważne jest, aby odwiedzić neurologa psów, aby uzyskać właściwą diagnozę.
Dysplazja stawów biodrowych. To schorzenie powoduje, że staw biodrowy jest nieprawidłowo dopasowany do siebie. Z czasem prowadzi to do zwyrodnienia stawu.
Symptomy obejmują:
-
Zmniejszony zakres ruchu
-
Unikanie skakania lub wchodzenia na górę
-
Kulanie
-
Większe mięśnie na nienaruszonych nogach
-
Zmniejszona aktywność
Na szczęście istnieje wiele metod leczenia, które mogą pomóc, w tym leki, terapia fizyczna i operacja. Wiele psów z dysplazją stawów biodrowych, dzięki odpowiedniej opiece, wiedzie szczęśliwe i spełnione życie.
Choroba Addisona. Portugalskie psy wodne są również podatne na kilka innych schorzeń, które nie są genetyczne i dlatego nie mogą być badane przed hodowlą. Choroba Addisona to stan, w którym nadnercza nie produkują odpowiedniej ilości hormonów regulujących pracę organizmu. W większości przypadków choroba jest spowodowana możliwą reakcją autoimmunologiczną, która uszkadza nadnercza, ale może być również spowodowana przez guz, infekcję lub niektóre leki, które hamują pracę gruczołów.
Objawy obejmują:
-
Brak apetytu
-
Wymioty
-
Biegunka
-
Depresja lub senność
-
Krew w stolcu
-
Zwiększone pragnienie
-
Częstsze oddawanie moczu
-
Trzęsący się
-
Wypadanie włosów
-
Niska temperatura
-
Nieregularny rytm serca
-
Hiperpigmentacja
-
Wrażliwy brzuch
Niektóre psy z chorobą Addisona mogą mieć kryzys Addisonowski, w którym mogą zapaść, silnie wymiotować, mieć biegunkę i wyglądać na osłabione. Jeśli podejrzewasz, że Twój pies ma kryzys Addisona, zabierz go natychmiast do weterynarza. Kryzys Addisona jest nagłym przypadkiem, a Twój pies będzie potrzebował specjalnej opieki.
Nie ma lekarstwa na chorobę Addisona. Jednak stan ten może być zarządzany przez całe życie psa z lekami, które zastępują hormony, których brakuje. Być może trzeba będzie zabrać psa do weterynarza raz w miesiącu, aby otrzymać zastrzyk lub podawać mu codziennie lek doustnie.
Dzięki temu leczeniu, Twój pies może być w stanie prowadzić bardziej satysfakcjonujące życie z chorobą Addisona.
Specjalne zalecenia dla psów rasy portugalski pies wodny
Portugalskie psy wodne mają słodką naturę i szczekają tylko w umiarkowanym stopniu. Mogą zaalarmować Cię, że ktoś nadchodzi lub że jakieś stworzenie jest na zewnątrz, ale nie szczekają często bez powodu lub tylko po to, aby zwrócić na siebie uwagę.
Nie są wielkimi śliniarzami i nie zrobią dużego bałaganu w Twoim domu.
Podczas gdy żadna rasa psów nie jest w pełni hipoalergiczna, ta rasa jest bardziej hipoalergiczna niż inne. Mają mniej sierści i zrzucają mniej niż inne rasy, więc są mniej prawdopodobne, aby wywołać czyjąś alergię na psa.
Portugalskie psy wodne są zwykle świetne z dziećmi i lubią przebywać w otoczeniu innych psów.
Historia portugalskich psów wodnych
Rasa ta, jak sama nazwa wskazuje, wywodzi się z Portugalii. Zostały wyhodowane, aby pomagać w prowadzeniu ryb w sieci, wyławianiu rzeczy z wody i przenoszeniu przedmiotów między statkami. Z tego powodu są świetnymi pływakami i uwielbiają przebywać w pobliżu wody.
Niektórzy teoretycy uważają, że początki portugalskich psów wodnych sięgają azjatyckich psów pasterskich, które zostały schwytane przez Berberów. Potomkowie tych ludzi, Maurowie, osiedlili się w Portugalii około roku 800, przywożąc ze sobą swoje psy.
Z czasem psy te zostały wyhodowane tak, aby stały się kochającymi wodę pomocnikami, którymi są dzisiaj.
Inna teoria mówi, że Goci, konfederacja starożytnych plemion niemieckich, przywieźli ze sobą swoje psy, podróżując na zachód przez Europę. Psy te stały się rasą znaną jako "poodle-hund" lub puddle hound, czyli pies wodny.
Z czasem portugalski pies wodny stał się odrębną rasą od swoich kędzierzawych kuzynów, niemieckich pudli.
Pierwsza historyczna relacja o tej rasie jest bardzo korzystna. W 1297 roku pewien mnich napisał o tym, jak portugalski pies wodny uratował człowieka przed utonięciem.
Pomimo swojej użyteczności, do początku 1900 roku rasa ta była prawie wymarła. Jednak bogaty portugalski magnat żeglugi, Vasco Bensaude, starał się przywrócić rasę. Stworzył on program hodowlany, który doprowadził do odrodzenia się portugalskiego psa wodnego.
W ostatnich latach stały się one jeszcze bardziej popularne ze względu na ich hipoalergiczną naturę i czas w świetle reflektorów jako szczeniak prezydencki.
