Jeśli jesteś dorosły z ADHD, jesteś wśród milionów innych dorosłych, którzy również żyć z nim. Naukowcy wiedzą, że twoje geny odgrywają ważną rolę w twoich szansach na posiadanie go. Wiedzą też, że istnieje silny związek między posiadaniem traumy, gdy jesteś dzieckiem, a następnie mając ADHD w dorosłości.
Oto głębsze spojrzenie na ten związek.
Co to jest trauma w dzieciństwie?
Są to przerażające, gwałtowne, niebezpieczne lub zagrażające życiu wydarzenia, które przydarzają się dziecku (osobie poniżej 18 roku życia). Są one również czasami nazywane niekorzystnymi doświadczeniami z dzieciństwa (ACE) lub stresem z wczesnego okresu życia.
Trauma w dzieciństwie może wynikać z rzeczy, które przydarzyły się Tobie lub które widziałeś lub o których słyszałeś, że przydarzyły się komuś innemu. Każdy może przeżyć traumę. Jednak pewne grupy są bardziej narażone na doświadczenie ACEs, w tym kobiety i młodzież, która jest czarna, latynoska lub latynoska.
Przykłady wydarzeń traumatycznych obejmują:
-
Fizyczne, seksualne lub emocjonalne wykorzystywanie i zaniedbywanie
-
Widzenie, jak ktoś krzywdzi twoją matkę
-
Przebywanie w domu w otoczeniu osób zażywających narkotyki lub chorych psychicznie
-
Utrata rodzica w wyniku śmierci lub rozwodu
-
pobyt członka rodziny w więzieniu
Może również obejmować:
-
Dorastanie w biedzie
-
Życie w dzielnicy, w której panuje przemoc
-
Doświadczanie systemowego rasizmu lub dyskryminacji
-
Udział w poważnym wypadku samochodowym
-
Choroba zagrażająca życiu
ADHD a reakcja na traumę u dorosłych
ADHD jest zaburzeniem rozwoju mózgu. Trauma, czyli stres traumatyczny, to emocjonalna reakcja na niepokojące lub bolesne wydarzenie. Oba mogą powodować ciągłe problemy z zachowaniem i uwagą.
Badania pokazują, że dorośli, u których zdiagnozowano ADHD, są bardziej narażeni niż ci bez ADHD, aby również mieć zespół stresu pourazowego, lub PTSD. To jest zaburzenie nastroju, które może rozwijać się po traumatycznym wydarzeniu. Osoby z PTSD mogą mieć ciągłe objawy traumy, lub takie, które przychodzą i odchodzą.
Trudno jest oddzielić ADHD dla dorosłych od PTSD. Dzieje się tak dlatego, że te dwa zaburzenia mają wspólne objawy, takie jak:
-
Problemy z koncentracją
-
Silna reakcja na drobne wydarzenia
-
Niespokojność
-
Wybuchy złości
-
Trudności z zasypianiem
-
Zamykanie się w sobie w sytuacji stresowej (zwane również dysocjacją)
Niektórzy badacze uważają, że ADHD zwiększa szanse na wystąpienie PTSD po przejściu przez coś traumatycznego. Inni uważają, że może to działać w drugą stronę. Potrzeba więcej badań, aby lepiej zrozumieć ten związek.
Czy trauma z dzieciństwa może powodować ADHD u dorosłych?
Twoje geny, środowisko i styl życia kształtują to, kim jesteś. I pewne rzeczy muszą spaść w miejscu, aby rozwinąć ADHD.
Ale trauma z dzieciństwa wydaje się być dużym predyktorem długotrwałych objawów ADHD.
Naukowcy uważają, że wczesne i ciągłe narażenie na ACEs podnieść swoje "toksyczne poziomy stresu". To jest złe dla każdego zdrowia fizycznego lub psychicznego. Ale wydaje się, że również zwiększyć swoje szanse na posiadanie umiarkowanego do ciężkiego ADHD.
Liczba i rodzaje ACEs masz również wydają się mieć znaczenie. Istnieją dowody, że ADHD jest bardziej prawdopodobne u dorosłych, którzy doświadczyli dwóch lub więcej z nich w dzieciństwie:
-
Niski dochód gospodarstwa domowego
-
Rozwód
-
Choroba psychiczna w rodzinie
-
Przemoc w sąsiedztwie
-
Członek rodziny w więzieniu
Jeśli chodzi o ADHD, oto co mówią badania na temat traumy z dzieciństwa i następujących czynników:
Wczesny rozwój mózgu. Młodsze mózgi stale się uczą i dostosowują do świata zewnętrznego. Badania pokazują, że trauma z dzieciństwa może kształtować, jak tworzą się pewne obszary twojego mózgu. Obejmuje to struktury i połączenia wrażliwe na stres, które kontrolują sposób myślenia, odczuwania i działania.
Wczesny stres życiowy może spowodować zmiany, które powodują, że masz wspólne objawy ADHD, w tym:
-
Ciągłe poczucie strachu
-
Wzmożona reakcja na stres, która nie ustępuje łatwo
-
Trudności z regulacją emocji
-
Problemy z planowaniem lub uwagą
-
Brak kontroli impulsów
Negative memory bias. Stres we wczesnym okresie życia może wpłynąć na to, jak postrzegasz swoje miejsce w świecie. Możesz częściej wracać do złych wspomnień niż do dobrych. Te myśli mogą zakłócać Twój sposób myślenia. To może zwiększyć szanse na objawy ADHD, takie jak nieuwaga lub nadpobudliwość.
Brak wsparcia społecznego. Trauma z dzieciństwa nie powoduje zmian w mózgu związanych z ADHD u każdego. To może być bardziej prawdopodobne, aby zdarzyć się do ludzi, którzy czują się bezradni. Dzieciom może być łatwiej odbić się od traumatycznego stresu, gdy czują się bezpieczne i wspierane przez rodziców, przyjaciół lub innych bliskich.
Czynniki genetyczne. Jesteś bardziej narażony na rozwój ADHD, jeśli ktoś w Twojej rodzinie ma go. Niektóre badania pokazują, że geny mogą wpływać na to, jak trauma wpływa na mózg.
Czy ADHD może zwiększyć ryzyko wystąpienia traumy w dzieciństwie?
Wielu z nas miało trudności w dorastaniu. Ale jeśli miałeś objawy ADHD w dzieciństwie, zwiększają one szanse, że doświadczyłeś traumatycznych przeżyć w dzieciństwie, takich jak przypadkowe urazy, wypadki samochodowe, emocjonalne lub fizyczne znęcanie się. Te traumy mogą następnie ustawić się na posiadanie ADHD w dorosłym życiu.
To może się zdarzyć, ponieważ:
Dzieci z ADHD wpadają w kłopoty. Trudno jest dla dzieci z ADHD kontrolować, jak się zachowują i czują. Dorośli mogą myśleć, że zachowują się źle celowo. Może to prowadzić do ciągłego karania, które obejmuje przemoc fizyczną.
Objawy ADHD mogą zostać przeoczone. Istnieją pewne dowody na to, że dzieci, które przechodzą przez traumę są mniej skłonne do bycia nadpobudliwymi. Ale dorośli mogą nie wiedzieć, że objawy nieuważne są związane z ADHD. Bez leczenia, życie z ADHD może nadwerężyć relacje w szkole lub domu. Z kolei to może zwiększyć szanse na ACEs.
Rodzicielskie zdrowie psychiczne. Rodzice dzieci z ADHD mają wysokie wskaźniki depresji i lęku. Są one również bardziej prawdopodobne, aby mieć ADHD siebie. Problemy ze zdrowiem psychicznym lub stres w domu mogą prowadzić do surowego stylu rodzicielskiego.
Jak uzyskać pomoc
Jeśli miałeś traumę w dzieciństwie, powiedz o tym swojemu lekarzowi. Może on nie pomyśleć, aby zapytać o to wcześniej. Poproś o skierowanie do terapeuty, który specjalizuje się w zaburzeniach po stresie traumatycznym. Pomoże on stworzyć plan leczenia odpowiedni dla Ciebie.
Specjalista zdrowia psychicznego może pomóc Ci zauważyć i zarządzać objawami stresu traumatycznego i ADHD. Może być potrzebne leki, terapia rozmowa, lub mieszanka obu.
Niektóre przykłady leczenia traumy z dzieciństwa obejmują:
-
Leki przeciwdepresyjne
-
Terapia poznawczo-behawioralna skoncentrowana na traumie (CBT)
-
Terapie oparte na mindfulness
-
Trening neurofeedback
-
Desensytyzacja i reprocesowanie ruchów gałek ocznych (EMDR)
Inne terapie wspomagające mogą obejmować:
-
Terapia sztuką lub muzyką
-
Joga
-
Ćwiczenia
-
Grupy wsparcia
Więcej informacji na temat leczenia ADHD można znaleźć na stronach internetowych organizacji Children and Adults with Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder (CHADD) lub National Institute of Mental Health.
