Jeśli żyjesz z ADHD przez jakiś czas, możesz czuć się tak, jakbyś miał swój stan pod kontrolą. Ale zmiany hormonalne przed i podczas menopauzy może ustawić cię z powrotem.
Nie tylko spadek estrogenów podczas perimenopauzy i menopauzy może powodować uderzenia gorąca, przyrost masy ciała i problemy ze snem, ale może również prowadzić do nowych lub gorszych objawów ADHD.
Jak estrogen wpływa na mózg?
Możesz rozpoznać wpływ hormonów na objawy ADHD już podczas pierwszej miesiączki.
Objawy ADHD mają tendencję do łagodniejszego w czasie, gdy poziom estrogenów w organizmie jest wyższy, jak podczas i krótko po miesiączce. Możesz zauważyć więcej objawów ADHD, gdy poziom estrogenów są niższe, jak wtedy, gdy masz PMS. Twój lek może nie działać tak dobrze wtedy, albo.
Poziom estrogenów rośnie w czasie ciąży, co często zmniejsza główne objawy ADHD. Po porodzie, choć, to jest wspólne dla objawów ADHD się pogorszyć.
Ale jak dokładnie żeńskie hormony wpływają na objawy ADHD? Estrogen wpływa na mózg na wiele sposobów. Ale dla osób z ADHD, najważniejsze są jego wpływ na mózg chemikalia serotoniny i dopaminy.
Kiedy poziom estrogenów spada, tak jak zdolność mózgu do uwalniania tych dwóch substancji chemicznych. Mniej serotoniny może prowadzić do zmian nastroju, takich jak uczucia smutku i niepokoju. Dopamina sprzyja przyjemnym uczuciom. Odgrywa ona również rolę w tak zwanych funkcjach wykonawczych, czyli takich rzeczach jak skupienie, pamięć i koncentracja.
Jak menopauza może wpływać na ADHD
Perimenopauza to okres przed menopauzą, kiedy miesiączki stają się mniej regularne, a poziom estrogenów w organizmie jest niższy przez dłuższy czas. Czas ten różni się w zależności od osoby, ale perimenopauza trwa zazwyczaj od 5 do 8 lat.
Uważa się, że jesteś w menopauzie, gdy nie masz miesiączki przez rok. Średni wiek menopauzy w USA to 51 lat.
Wraz ze zmianami fizycznymi, które występują przed, w trakcie i po menopauzie, wiele kobiet ma objawy takie jak depresja, problemy z utrzymaniem się na zadaniach, problemy z pamięcią i snem. Dla osób z ADHD, może to sprawić, że takie rzeczy jak koncentracja i planowanie z wyprzedzeniem jeszcze trudniejsze.
Połączenie ADHD, zmiany hormonalne i wydarzenia życiowe mogą stać się potrójnym zagrożeniem dla kobiet w późnych latach 40-tych i później.
Jeśli do tej pory miałaś łagodne ADHD, zmiany hormonalne mogą sprawić, że po raz pierwszy poczujesz się przytłoczona.
Niektórzy ludzie nie są zdiagnozowane z ADHD, aż zmiany hormonalne sprawiają, że ich objawy są na tyle poważne, że szukają leczenia. I ADHD, że wcześniej był dobrze zarządzany może czuć się poza kontrolą.
Jednocześnie, połowa życia to czas, kiedy możesz znaleźć się w opiece nad starzejącymi się rodzicami, jednocześnie pomagając swoim dzieciom odnaleźć się na ich drodze. Możesz przystosowywać się do "pustego gniazda". Presja związana z karierą zawodową może być na najwyższym poziomie. Możesz nawet mieć do czynienia z rozwodem lub śmiercią współmałżonka.
Wszystkie te emocjonalne wyzwania i stresy mogą pogorszyć objawy ADHD.
Zarządzanie ADHD w połowie życia
Jeśli czujesz, że objawy ADHD stały się nie do opanowania, zmiany stylu życia, leki i inne terapie mogą pomóc.
Możesz zacząć od śledzenia swoich objawów ADHD w dzienniku lub aplikacji. Jeśli nadal dostajesz okres, możesz sprawdzić, czy istnieje związek z twoim cyklem. W ciągu kilku tygodni lub miesięcy, należy być w stanie zobaczyć, czy masz trudniej trzymać się planów, nie śpią tak dobrze, są bardziej niespokojne, lub mają inne problemy, które nie zauważył wcześniej.
Współpracuj z lekarzem. Jeśli jesteś już na ADHD leki, mogą one zmienić swój lek lub dawkę. Mogą również przepisać inne leki, takie jak terapia hormonalna lub leki przeciwdepresyjne, aby złagodzić objawy.
Stymulanty może być rozwiązaniem w więcej niż jeden sposób. Badania wykazały, że lek ADHD lisdexamfetamine (Vyvanse) może poprawić takie rzeczy jak pamięć, zarządzanie zadaniami i organizacja u kobiet w okresie okołomenopauzalnym i menopauzalnym, nawet jeśli nie mają ADHD.
Jeśli nie dostajesz go już, rozważyć terapię poznawczo-behawioralną (CBT). Wykazano, że ten rodzaj psychoterapii pomaga osobom z ADHD regulować swoje emocje i lepiej radzić sobie z codziennymi zadaniami, niezależnie od tego, czy przyjmują one również leki.
Możesz również spróbować zmienić swoją dietę. Badania sugerują, że dieta śródziemnomorska - głównie pokarmy roślinne ze zdrowymi tłuszczami, takimi jak oliwa z oliwek - może poprawić jakość Twojego życia, a nawet pomóc złagodzić objawy menopauzy.
Osoby z ADHD mogą być podatne na niedobory składników odżywczych, takich jak witaminy A, B, lub D; kwasy tłuszczowe omega-3; i minerały, takie jak magnez lub cynk. Złe odżywianie może pogorszyć objawy ADHD. Jeśli masz problemy z przestrzeganiem zdrowej diety, zapytaj swojego lekarza o testy na niedobory i czy suplementy mogłyby pomóc.
Regularne ćwiczenia nie tylko pomaga zapobiec przyrostowi masy ciała związanemu z menopauzą, ale może również pomóc Ci spać i zmniejszyć ryzyko depresji i niepokoju. Ponadto, jest to stymulacja mózgu, która może poprawić wyniki w szkole i funkcje wykonawcze. Staraj się uprawiać aktywność o umiarkowanej intensywności przez co najmniej 150 minut tygodniowo lub 75 minut tygodniowo cięższych ćwiczeń.
Badania pokazują, że medytacja i trening mindfulness może poprawić psychiczne i emocjonalne objawy ADHD u dorosłych. Praktyki te mogą nauczyć cię być bardziej "obecny", poprawić swoje umiejętności funkcji wykonawczych, i pomóc regulować swoje emocje.
Trener ADHD może również pomóc w radzeniu sobie z praktycznymi aspektami życia i wyzwaniami zawodowymi w połowie życia, a także nauczyć umiejętności, które pomogą Ci utrzymać się na szczycie codziennych zadań.
