Nie musisz znosić objawów spastyczności - istnieją sposoby leczenia, które mogą pomóc. Najczęściej stosowane są leki doustne i zastrzyki. Jednak połączenie ich z terapiami uzupełniającymi lub alternatywnymi jest często najlepszym sposobem na złagodzenie objawów i uzyskanie większej niezależności. Oto co powinieneś wiedzieć.
Terapia fizyczna
Fizykoterapeuta jest specjalistą, który może pokazać Ci konkretne ćwiczenia i ruchy, aby wzmocnić mięśnie i pomóc Ci uzyskać elastyczność i mobilność. Sprawdzi on napięcie mięśniowe, odporność, siłę i koordynację. Zapytają również o wszelkie codzienne wyzwania, jakie powoduje spastyczność.
Twój fizykoterapeuta będzie:
Delikatnie rozciągać Twoje mięśnie z czasem, aby je wydłużyć. Poprawia to elastyczność, zapobiega skurczom i zwiększa zakres ruchu.
Wzmocni mięśnie osłabione przez spastyczność. Zazwyczaj koncentrujemy się na mięśniach, które wykonują ruchy przeciwne do tych, które są spastyczne.
Ruchy te wykonują Państwo samodzielnie lub z członkiem rodziny lub przyjacielem w domu.
Fizykoterapeuta może również wyposażyć Cię w ortezę, szynę lub gips, które pomogą ustabilizować mięśnie lub stawy oraz zwiększyć ruch i elastyczność.
Terapia zajęciowa
Terapeuci zajęciowi są ekspertami w zakresie zmian, jakie można wprowadzić w codziennym życiu, aby zapewnić sobie komfort i pomóc w uzyskaniu większej niezależności. Skupiają się oni bardziej na małych mięśniach. Mogą nauczyć Cię różnych sposobów wykonywania takich czynności jak ubieranie się, jedzenie czy branie prysznica. Mogą również polecić urządzenia pomocnicze do domu, które ułatwią korzystanie z tego, co już tam jest.
Mogą oni zasugerować:
Pomoce, które pomagają w ubieraniu się. Należą do nich nożyce do butów z długą rączką, przyrządy do zdejmowania butów i elastyczne sznurowadła, które utrzymują buty na miejscu bez konieczności ich wiązania.
Przybory do pielęgnacji. Łatwe do uchwycenia uchwyty na przybory toaletowe i gąbki z długimi rączkami do kąpieli to dwie opcje.
Regulacja pozycji. Przykładem może być obniżenie poprzeczki w szafie lub trzymanie urządzeń, których często używasz na blacie.
Terapia mowy
Spastyczność czasami wpływa na to, jak dobrze mówisz i połykasz. Logopeda, zwany również patologiem języka, może pomóc w ćwiczeniu mięśni potrzebnych do mówienia i jedzenia.
Hydroterapia
Hydroterapia wykorzystuje wodę do rozluźnienia mięśni. Fizykoterapeuta może pomóc w przeprowadzeniu ćwiczeń rozciągających w wodzie. Badania sugerują, że hydroterapia może pomóc w zmniejszeniu ilości leków potrzebnych do leczenia spastyczności.
Stymulacja elektryczna
Terapia ta wykorzystuje impulsy elektryczne do stymulowania słabych mięśni, które przeciwstawiają się silniejszym mięśniom spastycznym. Najczęściej terapeuci stosują ją do pomocy w zginaniu kostek przy chodzeniu oraz do rozciągania spastycznych palców.
Elektroakupunktura
Polega na wysyłaniu prądów elektrycznych przez cienkie igły w celu stymulacji określonych punktów akupunktury w Twoim ciele. Zazwyczaj potrzeba 1-godzinnych sesji dwa do trzech razy w tygodniu przez co najmniej kilka tygodni, zanim pojawią się rezultaty.
Biofeedback
Biofeedback działa poprzez wysyłanie sygnału - zazwyczaj dźwięku - przez monitor elektryczny, kiedy spastyczny mięsień rozluźnia się. Monitor elektryczny wykrywa to poprzez elektrody lub czujniki palcowe. Dzięki temu mózg powoli uczy się celowego rozluźniania mięśni spastycznych i zmniejsza nasilenie spastyczności.
