Ponad 33 miliony ludzi na całym świecie cierpi na nieregularne, często szybkie bicie serca znane jako migotanie przedsionków (AFib). Występuje ono coraz częściej wraz z wiekiem. Jednak z nie do końca poznanych powodów prawdopodobieństwo wystąpienia migotania przedsionków jest mniejsze u osób rasy azjatyckiej, czarnej lub latynoskiej w Ameryce niż u osób rasy białej. W jednym z badań stwierdzono, że 2,5% osób rasy czarnej ma AFib w porównaniu z 7,8% osób rasy białej. W innym badaniu stwierdzono niższy odsetek AFib, ale odsetek ten u białych był nadal dwukrotnie wyższy niż u czarnych (2,5% vs. 1,2%).
Naukowcy odkryli również, że czarnoskórzy Amerykanie mają wskaźniki AFib podobne do tych u Azjatów i Latynosów. Wszystkie trzy grupy mają niższe wskaźniki tego schorzenia niż biali Amerykanie.
Różnice te istnieją pomimo tego, że czarnoskórzy Amerykanie mają wiele innych czynników ryzyka, które zdaniem lekarzy powinny zwiększyć szanse na wystąpienie AFib. Ponieważ fakty te nie wydają się mieć sensu na pierwszy rzut oka, eksperci nazwali to "paradoksem migotania przedsionków".
Jakie są czynniki ryzyka migotania przedsionków?
Niektóre powszechnie akceptowane warunki, które zwiększają prawdopodobieństwo wystąpienia AFib to:
-
Wiek
-
Wysokie ciśnienie krwi
-
Choroba tarczycy
-
Inne choroby, takie jak cukrzyca, choroby nerek lub choroby płuc
-
Picie alkoholu, a zwłaszcza picie w nadmiernych ilościach
-
Otyłość
-
Bezdech senny
-
Historia rodziny
Powodem, dla którego lekarze są zdezorientowani niższą częstością występowania AFib u czarnoskórych Amerykanów, jest fakt, że grupa ta ma tendencję do występowania wielu z tych znanych czynników ryzyka. Na przykład, około połowa osób rasy czarnej ma otyłość. Ponad połowa dorosłych osób rasy czarnej ma wysokie ciśnienie krwi. Czarne osoby również częściej mają cukrzycę w porównaniu z białymi. A jednak dane pokazują, że Czarni nie mają AFib tak często jak biali.
Co to oznacza? Cóż, jeśli te czynniki ryzyka w pełni wyjaśniałyby, dlaczego ludzie dostają AFib, to ludzie rasy czarnej powinni mieć AFib częściej niż mają. Paradoks AFib sugeruje więc, że istnieją rzeczy dotyczące AFib i przyczyn jego występowania, których lekarze nie rozumieją w pełni. Mogą istnieć inne czynniki, które chronią czarnych ludzi przed AFib. Ale ponieważ ta różnica w stawkach AFib jest najczęściej zauważana między Czarnymi i białymi ludźmi, może być również tak, że ci, którzy są Czarni, mają normalny poziom ryzyka. Ich wskaźniki mogą wydawać się niższe tylko dlatego, że biali ludzie mają większe szanse na wystąpienie tego schorzenia.
Czy czarni Amerykanie naprawdę mają mniej migotania przedsionków?
Można się zastanawiać, czy czarnoskórzy Amerykanie rzeczywiście rzadziej mają AFib niż osoby białe. Jest to słuszne pytanie, ponieważ dowody mogłyby wyglądać tak, że AFib jest po prostu częściej przeoczane u osób rasy czarnej. Okazuje się, że badacze mają sposoby, aby to sprawdzić.
Aby sprawdzić, czy czarni ludzie naprawdę mają mniej migotania przedsionków (w przeciwieństwie do posiadania większej ilości niezdiagnozowanych migotań przedsionków), badacze przyjrzeli się osobom, którym wszczepiono rozrusznik serca. Stymulator zmniejsza prawdopodobieństwo, że lekarz przeoczy migotanie przedsionków, jeśli ono istnieje.
Przyjrzeli się ponad 10 000 osób rasy czarnej i ponad 90 000 osób rasy białej, u których lekarze nie zdiagnozowali AFib na początku. Obserwowali ich przez ponad 3,5 roku. I rzeczywiście wskaźniki AFib wyglądały inaczej. Czarne osoby w badaniu miały znacznie niższy wskaźnik AFib niż białe osoby w badaniu. Wyniki sugerują, że różnica nie wynika tylko z tego, że lekarze częściej przeoczają AFib u osób rasy czarnej.
Jak wygląda częstość występowania migotania przedsionków u czarnoskórych Amerykanów w porównaniu z innymi grupami?
Trudno jest stwierdzić na podstawie porównania dwóch grup, czy osoby rasy czarnej są w jakiś sposób chronione przed AFib. Równie prawdopodobne jest, że biali ludzie z jakiegoś powodu mają wyższe ryzyko. Aby się tego dowiedzieć, trzeba przyjrzeć się wskaźnikom AFib w innych grupach ludzi.
Okazuje się, że badacze przyjrzeli się temu również w grupie prawie 14 milionów mieszkańców Kalifornii, którzy mieli ponad 375 000 epizodów AFib. W badaniu uczestniczyły osoby, które identyfikowały się jako czarne, białe, latynoskie i azjatyckie. Naukowcy śledzili ich dane przez ponad 3 lata.
I jak to wyglądało? Okazało się, że osoby rasy czarnej, latynoskiej i azjatyckiej miały mniejsze szanse na wystąpienie AFib niż osoby rasy białej. Jeśli jesteś biały, wygląda na to, że szanse na AFib są wyższe, nawet jeśli nie masz innych chorób związanych z sercem, które narażają cię na ryzyko. Badanie wykazało, że różnice nie są tak duże, gdy porównuje się ludzi różnych ras, którzy mają więcej czynników ryzyka AFib. Jednak biali ludzie wydają się chorować na AFib częściej niż inne grupy, nawet bez żadnych warunków, które mogłyby zwiększyć prawdopodobieństwo wystąpienia AFib. Sugeruje to, że czarni ludzie nie mają specjalnej ochrony lub niezwykle niskie stawki AFib. Zamiast tego, biali ludzie mogą mieć dodatkowe ryzyko wystąpienia AFib, którego lekarze jeszcze nie rozpoznają i nie rozumieją.
Dlaczego rasa wydaje się wpływać na szanse wystąpienia migotania przedsionków?
Jednym z powodów takiej sytuacji jest genetyka. Wydaje się, że niektórzy ludzie mają geny zwiększające prawdopodobieństwo wystąpienia AFib. Jednym ze sposobów, w jaki można to zaobserwować, jest fakt, że ryzyko AFib występuje rodzinnie. Jeśli jedno z rodziców ma migotanie przedsionków, prawdopodobieństwo jego wystąpienia wzrasta prawie dwukrotnie. Jeśli masz rodzica, który zachorował na AFib przed 75 rokiem życia, Twoje ryzyko wzrasta trzykrotnie. Jest to szczególnie prawdziwe, jeśli członkowie Twojej rodziny zachorowali na tę chorobę wcześniej, nie mając innych problemów z sercem.
Przyczyny występowania schorzeń w rodzinach mogą być związane z genetyką, jak również ze wspólnym środowiskiem domowym. A niektóre badania wskazały na zmiany lub warianty w pewnych genach, które mogą wpływać na szanse AFib u danej osoby. W jednym z nich zapytano, czy większe prawdopodobieństwo wystąpienia AFib u osób rasy białej w porównaniu z osobami rasy czarnej miało związek z czynnikami genetycznymi.
Badanie szukało różnic między rasami w częstości występowania wariantów genów, które zostały powiązane z prawdopodobieństwem wystąpienia AFib. Okazało się, że biali ludzie częściej są nosicielami jednego wariantu genu związanego z AFib. Zatem różnice w tym wariancie genu mogą być częścią przyczyny, dla której czarni ludzie rzadziej zapadają na AFib niż biali. Ale nie wyjaśnia to wszystkiego. Badacze szacują, że wyjaśnia on 11%-32% różnicy.
Tak więc genetyka, a w szczególności ten gen, wyjaśnia część paradoksu AFib. Geny mogą wyjaśniać niektóre różnice w ryzyku wystąpienia AFib pomiędzy rasami. Jednak istnieją jeszcze inne skomplikowane genetyczne i środowiskowe przyczyny różnic w szansach i częstości występowania AFib, których naukowcy i lekarze nie rozumieją.
Czy czarnoskórzy Amerykanie z AFib mają większe ryzyko zdrowotne?
Jeśli jesteś czarnoskóry, ważne jest, aby pamiętać, że nadal możesz mieć AFib, nawet jeśli jest to mniej prawdopodobne. Mimo że odsetek ten jest niższy u osób rasy czarnej niż u osób rasy białej, 1 na 9 osób rasy czarnej dowie się, że ma AFib przed ukończeniem 80 roku życia. Szanse na wystąpienie migotania przedsionków wzrastają u wszystkich wraz z wiekiem. Jeśli jesteś czarnoskóry i nie masz AFib w wieku 50 lat, Twoja szansa na zachorowanie wynosi 11%. Jest to niższe ryzyko niż u osób rasy białej. Nie oznacza to jednak, że nie możesz zachorować na AFib.
Inne badanie sugeruje również, że jeśli jesteś czarnoskóry i zachorujesz na AFib, masz większe szanse na powikłania. AFib wiąże się z większymi szansami na udar. Badanie wykazało, że osoby rasy czarnej są bardziej narażone na udar niż osoby rasy białej, zarówno przed, jak i po stwierdzeniu migotania przedsionków.
Jeśli więc jesteś czarnoskóry i masz AFib, warto się o tym dowiedzieć i poddać leczeniu, aby zmniejszyć ryzyko udaru lub innych problemów zdrowotnych. Niezależnie od rasy, jeśli masz AFib lub obawiasz się, że możesz je mieć, zgłoś się do lekarza.
