Choroba Leśniowskiego-Crohna jest złożonym schorzeniem. Jednym z powodów jest fakt, że może ona dotyczyć każdego obszaru przewodu pokarmowego. Przewód ten zaczyna się w ustach i biegnie w dół przełyku, przez jelita do odbytu, a kończy się w odbycie. To właśnie tam może wystąpić powikłanie znane jako okołoodbytniczy Crohn's.
Poważne powikłania
Niezależnie od tego, gdzie występuje choroba Leśniowskiego-Crohna, można zachorować na chorobę Leśniowskiego-Crohna w okolicy odbytu. Dzieje się tak, gdy choroba powoduje uszkodzenia, takie jak zwężenia i przetoki, w okolicy odbytu. Zwężenia powstają, gdy powtarzające się cykle zaostrzeń powodują tworzenie się tkanki bliznowatej. Tkanka ta narasta do punktu, w którym obszar staje się wąski. Gdy dzieje się to w pobliżu odbytu, utrudnia oddawanie gazów lub kupy. Przetoka tworzy się, gdy zapalenie Crohna powoduje powstawanie ran na ścianach dotkniętych obszarów. Wrzody przechodzą przez całą ścianę, tworząc tunel, który odprowadza ropę do innych części ciała.
Perianal Crohn's jest często oznaką, że masz ciężką postać Crohna. Jego leczenie jest trudniejsze i często wymaga operacji. Może przejść w stan remisji, ale często dochodzi też do nawrotów. Tylko około jedna trzecia osób, które ją mają, uzyskuje remisję po roku leczenia podtrzymującego.
Crohn's perianal w liczbach
Około 25% osób dorosłych z chorobą Leśniowskiego-Crohna będzie miało chorobę okolicy odbytu, choć niektóre badania wskazują, że liczba ta sięga nawet 80%. Od 17% do 43% osób rozwinie się przetoka odbytu, jeden z najpoważniejszych problemów. W około 5% przypadków, okolica odbytu jest jedynym obszarem dotkniętym chorobą.
Wśród dzieci z chorobą Leśniowskiego-Crohna szacuje się, że od 13,6% do 62% ma chorobę okołoodbytniczą.
Choroba Crohna okolicy okołoodbytniczej dotyka podobną liczbę mężczyzn i kobiet, ale kobiety są bardziej narażone na dalsze powikłania w ścianie pochwy.
Czynniki ryzyka
Nie jest do końca jasne, kto może być bardziej narażony na wystąpienie Crohna okołoodbytniczego. Badania sugerują, że za rozwojem choroby może stać zarówno genetyka, jak i skład bakterii jelitowych danej osoby. Naukowcy pracują nad tym, aby dowiedzieć się więcej o roli genetyki w miarę rozwoju nauki o genetyce.
Jeśli masz zapalenie jelita krętego lub zapalenie w dolnej części jelita cienkiego, ryzyko wystąpienia Crohna okołoodbytniczego może być większe. Inne czynniki, które mogą mieć związek z tym powikłaniem, to zdiagnozowanie choroby Leśniowskiego-Crohna przed 20 rokiem życia i posiadanie bardziej skomplikowanej postaci choroby.
Objawy i symptomy
Choroba Leśniowskiego-Crohna może powodować trzy poziomy uszkodzeń. Pierwszy z nich to zniszczenie tkanki. Mogą pojawić się szczeliny odbytu (skaleczenia), metki skórne i głębokie wrzody. Drugi powoduje ropnie, które często idą w parze z przetokami okołoodbytniczymi. Przetoki mogą być proste lub złożone. Złożone przetoki mają wiele tuneli, które czasami rozciągają się na inne narządy, takie jak pęcherz moczowy. Trzeci poziom to zwężenie odbytu. Jest to często wynik przewlekłego stanu zapalnego.
Objawy różnią się w zależności od osoby. Możesz mieć zaparcia lub nie być w stanie kontrolować wypróżnień (nietrzymanie stolca). Mogą wystąpić poważne, powtarzające się infekcje. Często występuje swędzenie i krwawienie. Choroba Leśniowskiego-Crohna może powodować ból, ale nie każdy go odczuwa, nawet jeśli ma szczeliny.
U niektórych osób choroba Leśniowskiego-Crohna jest łagodna. U innych jest on poważny i wpływa na jakość życia. Może on
zakłócać życie seksualne i wywoływać głębokie emocjonalne żniwo.
Diagnoza i leczenie
Aby zdiagnozować i leczyć chorobę Leśniowskiego-Crohna w okolicy otrzewnej, konieczne jest podejście zespołowe, zazwyczaj współpracują ze sobą chirurg i gastroenterolog. Gastroenterolog, który specjalizuje się w chorobie Leśniowskiego-Crohna, zauważy zewnętrzne oznaki łagodnej choroby okołoodbytniczej podczas badania fizycznego.
Aby prawidłowo zdiagnozować przetokę i inne uszkodzenia, konieczne będzie wykonanie tzw. badania wewnętrznego w znieczuleniu, czyli EUA. Powinno być ono wykonane wyłącznie przez chirurga doświadczonego w leczeniu choroby Crohna w okolicy odbytu. Podczas EUA chirurg poszuka i zdrenuje wszelkie ropnie, znajdzie i w razie potrzeby zaszyje przetokę, a także sprawdzi, czy pobliskie struktury, takie jak ściana pochwy u kobiet i moszna u mężczyzn, są naruszone. Cała procedura jest uważana za pierwszy krok w leczeniu - gdy jest wykonywana przed rozpoczęciem przyjmowania leków, ogólny wynik jest lepszy.
Leki są kluczem do wprowadzenia Crohna okołoodbytniczego w stan remisji. Należą do nich
Leki immunosupresyjne: azatiopryna i 6-merkaptopuryna
Leki biologiczne: Adalimumab, certolizumab i infliksymab.
W bardzo małych badaniach stwierdzono, że terapia żywieniowa może również pomóc, zwłaszcza w leczeniu przetok.
Naukowcy poszukują nowych potencjalnych metod leczenia. Tlenoterapia hiperbaryczna (HBOT) polega na codziennych sesjach wdychania czystego tlenu w komorze o ciśnieniu powietrza 1,5 do 3 razy wyższym niż normalne. Dzięki temu zwiększa się poziom tlenu we krwi, co przyspiesza gojenie się tkanek. W ostatnim małym badaniu przetoki zagoiły się u 65% osób, które spróbowały tej metody.
Inne badanie polegało na zastosowaniu lub wstrzyknięciu mezenchymalnych komórek macierzystych (MSC) bezpośrednio do dotkniętych obszarów. Przetoki zagoiły się u połowy badanych osób. Potrzebujemy bardziej dogłębnych badań, aby wiedzieć, czy te terapie będą działać bezpiecznie dla dużej liczby osób. Dają one jednak nadzieję, że uda się znaleźć skuteczne leczenie.
Wsparcie emocjonalne dla osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna w okolicy mostka
Aby poradzić sobie z chorobą Leśniowskiego-Crohna w okolicy odbytu, konieczna jest szybka i staranna diagnoza oraz stała obserwacja ze strony doświadczonego zespołu. Ponieważ choroba może powrócić i wymagać operacji, warto zadbać zarówno o swoje potrzeby emocjonalne, jak i fizyczne. Uzyskaj wsparcie terapeuty, aby chronić swoje zdrowie psychiczne, gdy tylko zaczniesz czuć się przytłoczony. Aby zwiększyć poczucie kontroli, dowiedz się jak najwięcej o swojej chorobie, w tym o nowych metodach leczenia, które są planowane.
