Przełomowe orzeczenie Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych z 1976 roku (Estelle v. Gamble) czyni osadzonych jedyną grupą w Stanach Zjednoczonych, która posiada konstytucyjne prawo do opieki zdrowotnej.
Ale dokładna natura tej opieki zdrowotnej jest otwarta na interpretację.
Na przykład, pod koniec lat 70-tych, Jorge Renaud odsiadywał 27 lat w więzieniu stanowym w Teksasie, kiedy w jakiś sposób zaczepił głową o mechaniczne drzwi do swojej celi. Incydent ten spowodował, że jego ucho prawie oderwało się od głowy. Renaud, obecnie dyrektor ds. sprawiedliwości w sprawach karnych w Latino Justice, grupie zajmującej się prawami obywatelskimi, wspomina, że kiedy trafił do ambulatorium, "więzień dosłownie zszył mi ucho".
To nie jest dokładnie najnowocześniejsza opieka, pod żadnym względem.
Obecnie wiele organizacji medycznych i stowarzyszeń korekcyjnych, w tym National Commission on Correctional Health Care i American Diabetes Association, wydało standardy opieki zdrowotnej dla ponad 2 milionów osób przebywających w federalnych, stanowych i lokalnych zakładach karnych.
Ale te standardy są całkowicie dobrowolne.
Przewidywalny rezultat jest taki, że poziom opieki zdrowotnej różni się znacznie w zależności od stanu, hrabstwa i placówki.
Różne ośrodki, różne poziomy opieki
Oto niektóre realia korekcyjnej opieki zdrowotnej w USA.
Opieka więzienna to opieka ostra
Jedną z najbardziej dramatycznych różnic w opiece zdrowotnej nad więźniami jest różnica pomiędzy aresztami i więzieniami. Areszty są z definicji placówkami tymczasowymi, o średnim czasie pobytu 26 dni. (W więzieniach zazwyczaj przebywają osoby odbywające karę powyżej 1 roku).
Oznacza to, że w więzieniach świadczeniodawcy często mają czas na zajęcie się tylko ostrymi stanami, mówi Warren J. Ferguson, MD, profesor medycyny rodzinnej i zdrowia społeczności na University of Massachusetts Chan Medical School i szef Academic Consortium on Criminal Justice Health.
Większe placówki zazwyczaj oferują więcej opieki
Większe placówki - zarówno areszty, jak i więzienia - z większym prawdopodobieństwem będą posiadały klinikę z personelem na miejscu. Mogą mieć nawet własne apteki - mówi Ferguson.
Mniejsze placówki, w których pracuje tylko licencjonowana pielęgniarka praktyczna, mogą wymagać wezwania pogotowia ratunkowego. Coraz więcej placówek, dużych i małych, polega obecnie na telemedycynie.
Instytucje akredytowane mają wyższe standardy
Zdaniem Fergusona, instytucje akredytowane przez National Commission on Correctional Health Care lub American Correctional Association oferują lepszą opiekę. Instytucje te zazwyczaj badają więźniów pod kątem różnych chorób w ciągu 24 godzin od przybycia, choć różne organizacje mogą wymagać różnych badań.
Mogą one również robić więcej, aby chronić prywatność i godność więźniów. Na przykład nowe standardy komisji wymagają, aby badania miednicy, odbytu, piersi i narządów płciowych były wykonywane w miejscach prywatnych, np. za parawanem lub zasłoną.
Akredytację i inne informacje można często znaleźć na stronach internetowych konkretnych placówek. Na przykład na stronie internetowej Departamentu Sprawiedliwości Kryminalnej w Teksasie dotyczącej stanowej jednostki Ramsey można znaleźć informację, że mieści ona ponad 1500 więźniów i posiada ambulatorium z 21-osobowym personelem medycznym oraz akredytację Stowarzyszenia Korekcyjnego.
Możesz również poszukać akredytowanych placówek na stronie internetowej stowarzyszenia.
Więźniowie mogą być zmuszeni do płacenia za opiekę zdrowotną Prawo nakazuje, aby osoby osadzone otrzymywały opiekę zdrowotną, ale nie oznacza to, że jest ona darmowa. Większość placówek wymaga dopłat.
Na przykład w Teksasie koszt wizyty lekarskiej w zakładzie karnym wynosi 13 USD, a eksperci twierdzą, że w niektórych przypadkach osoby przebywające w więzieniach i aresztach rezygnują z opieki zdrowotnej ze względu na koszty.
Kto decyduje o tym, co jest "odpowiednią opieką"?
Nie zawsze jest jasne, kto podejmuje taką decyzję i to może być prawdziwy problem, mówi dr Marc F. Stern, konsultant w dziedzinie korekcyjnej opieki zdrowotnej i starszy doradca medyczny Krajowego Stowarzyszenia Szeryfów.
Dlatego, jak mówi, "są pewne więzienia i więzienia, które zapewniają doskonałą opiekę, a następnie więzienia i więzienia, które nie."
"Nie ma żadnej książki, żadnego podręcznika, który mówi, że musisz zrobić to, a nie możesz zrobić tamto. Wszystko opiera się na orzecznictwie." A prawo precedensowe może się różnić w zależności od stanu.
Aby mieć prawo precedensowe, musisz mieć sprawę. A jeśli sprawa ma zasługi, oznacza to, że coś już poszło nie tak w czyjejś opiece zdrowotnej, mówi Aaron Fischer, JD, przewodniczący Podkomitetu Doradztwa Prawnego American Diabetes Association.
"Bardzo istotna część mojej pracy jest reprezentowanie ludzi, którzy są w więzieniach i więzieniach, albo w indywidualnych przypadkach, w których byli żałośnie skrzywdzeni, lub w większych pozwach zbiorowych, które próbują zmienić system idący do przodu", mówi.
"Czerwona flaga dla mnie jest wtedy, gdy lekarz opieki zdrowotnej mówi, że coś jest potrzebne, a areszt [urzędnicy więzienni] mówi, że nie jest", mówi Fischer.
Tego rodzaju przypadki mogą prowadzić do prawdziwych zmian. Pozew zbiorowy dotyczący więziennej opieki zdrowotnej doprowadził stan Kalifornia do stworzenia rozbudowanej tablicy rozdzielczej online, umożliwiającej śledzenie wskaźników szczepień w całym systemie, trendów w zakresie astmy i opieki stomatologicznej, poziomu glukozy we krwi, potencjalnie możliwych do uniknięcia hospitalizacji i dziesiątek innych czynników.
Proste działania mogą być trudne
"Istnieje wiele dodatkowych barier" - mówi Kathryn Godley, zarejestrowana pielęgniarka i lekarz rodzinny, która przez 10 lat współprowadziła grupę wsparcia dla mężczyzn chorych na cukrzycę w Great Meadow Correctional Facility w Comstock w stanie Nowy Jork.
Na przykład, osadzeni z cukrzycą mogą być zmuszeni do wielokrotnych wizyt w ambulatorium, aby regularnie badać poziom cukru we krwi. Mogą nie mieć dostępu do przekąsek, gdy poziom cukru we krwi spada. Mogą nie mieć prawa do posiadania pomp insulinowych lub ciągłych monitorów glukozy. Ćwiczenia fizyczne mogą być ograniczone.
Członkowie grupy wsparcia w Great Meadow napisali przewodnik po zarządzaniu cukrzycą podczas pobytu w więzieniu, który zawiera między innymi ćwiczenia, które można wykonywać w celi.
Większe zakłady mogą próbować zapewnić specjalistyczną dietę dla osób cierpiących na cukrzycę lub inne schorzenia, ale jest to rzadkie, mówi Leslie Soble, starszy pracownik programowy Impact Justice's Food in Prison Project.
Cukrzyca, która dotyka około 9% więźniów (w porównaniu do 6,5% populacji ogólnej), może być jednym z najtrudniejszych schorzeń do opanowania za kratami, ponieważ wymaga zdrowego jedzenia, ćwiczeń i regularnego monitorowania poziomu cukru we krwi.
Diety w więzieniach i aresztach "są niezwykle bogate w rafinowane węglowodany, sód i cukier, a ubogie w owoce i warzywa oraz wysokiej jakości białko" - mówi Soble, dodając, że są wyjątki. Impact Justice, organizacja non-profit zajmująca się reformą więziennictwa, ściśle współpracuje z Departamentem Więziennictwa w Maine, aby wykorzystywać świeże owoce i warzywa z przywięziennych ogrodów.
Nawet przepisane terapie i leki mogą stanowić problem. Systemy opieki zdrowotnej w więzieniach i aresztach często przestrzegają ścisłych protokołów, które mogą ograniczać rodzaje dostępnego leczenia i opieki. W rezultacie czasami ważne leki lub leczenie mogą być po prostu niedozwolone.
Informacje mogą być trudne do zdobycia
"Więzienia i areszty są miejscami stagnacji, jeśli chodzi o informacje" - mówi Daniel Rowan, kierownik programu New Mexico Peer Education Project, który szkoli osadzonych w więzieniach na edukatorów zdrowotnych w zakresie wirusowego zapalenia wątroby typu C, cukrzycy, chorób przenoszonych drogą płciową i innych.
Większość zakładów karnych nie ma dostępu do Internetu, ale rodziny, przyjaciele i adwokaci mogą "wysłać pocztą pantoflową" materiały edukacyjne z wiarygodnych źródeł, takich jak CDC lub National Institutes of Health.
Inni osadzeni również mogą być źródłem informacji, jeśli nie faktycznej opieki. "Zazwyczaj w każdej klasie [peer education] była jedna osoba, która miała tyle osobistych doświadczeń, że była ekspertem" - mówi Rowan.
W Nowym Meksyku połowa osób przebywających w więzieniach była narażona na kontakt z wirusem zapalenia wątroby typu C. Projekt ECHO w Nowym Meksyku szkoli osoby przebywające w więzieniach stanowych w zakresie edukacji rówieśników na temat żółtaczki typu C, a także innych chorób zakaźnych i uzależnień.
Podobne programy funkcjonują w Indianie i Teksasie. Badania sugerują, że programy te mogą ograniczyć ryzykowne zachowania. I są też inne korzyści. Na przykład Rowan został przeszkolony jako edukator rówieśniczy Projektu ECHO w połowie 5-letniego wyroku więzienia w Roswell, NM.
"Kiedy ludzie są przeszkoleni jako peer educators, to dość powszechne jest zwiększenie pewności siebie", mówi Rowan, który jest teraz zatrudniony na pełny etat w Project ECHO. "Umiejętność mówienia i komunikowania się, podawania ręki i nawiązywania kontaktu wzrokowego, to umiejętności możliwe do przeniesienia".
Speaking Up
W niektórych zakładach karnych obowiązują procedury rozpatrywania skarg o charakterze medycznym. To okazja, aby poprosić o to, czego nie otrzymujesz.
"W Teksasie na każdym oddziale są łącznicy z pacjentami" - mówi Savannah Eldridge, zarejestrowana pielęgniarka i założycielka organizacji Be Frank 4 Justice, która zajmuje się obroną praw osób uwięzionych.
Kiedy Eldridge otrzymuje prośby o pomoc od osób osadzonych w więzieniach, często udaje się po rozwiązanie problemu bezpośrednio do Biura Standardów Zawodowych Departamentu Więziennictwa w Teksasie.
Jeśli to się nie uda, często istnieją lokalne organizacje non-profit, które mogą pomóc w obronie swoich potrzeb poprzez oficjalne lub prawne kanały.
Jedną z rzeczy, która może pomóc w opiece nad pacjentem jest przechowywanie formularzy chronionych informacji zdrowotnych (PHI). Dzięki temu przyjaciele, rodzina i adwokaci mogą mieć dostęp do informacji medycznych osoby uwięzionej. Eldridge opowiedział się za tym, aby teksański formularz PHI był ważny przez 2 lata, w porównaniu do zaledwie 6 miesięcy wcześniej.
Planowanie z wyprzedzeniem
Na dłuższą metę nie można oddzielić opieki zdrowotnej wewnątrz od opieki zdrowotnej na zewnątrz. W rzeczywistości ponad 95% osób przebywających w więzieniach w końcu wraca do społeczeństwa.
Opieka zdrowotna świadczona w zakładzie karnym lub więzieniu kończy się w momencie powrotu osoby osadzonej do społeczeństwa. Istnieją inne opcje, takie jak Medicaid, ale nie zawsze są one dostępne.
"Istnieje duża rozbieżność między opieką zdrowotną w zakładzie karnym a opieką zdrowotną w społeczeństwie" - mówi dr Rodlescia Sneed, adiunkt w dziedzinie zdrowia publicznego na Uniwersytecie Stanowym Michigan.
Jednak, jak twierdzi, istnieją sposoby na planowanie z wyprzedzeniem. Osoba oczekująca na zwolnienie z zakładu karnego może skontaktować się z przyjaciółmi, bliskimi i zewnętrznymi organizacjami pomocowymi w celu zorganizowania opieki zdrowotnej po powrocie do społeczności.
W wielu zakładach karnych funkcjonują biura pomocy społecznej i programy powrotu do społeczeństwa, które umożliwiają znalezienie mieszkania, zatrudnienia i opieki zdrowotnej po zwolnieniu z zakładu karnego.
