Z archiwum lekarza
Większość rodziców może wymieniać się historiami wojennymi na temat pory spania ich dzieci. Christine Althoff co wieczór siedzi w drzwiach swojej córki Claire, dopóki ta nie zaśnie. Robi to od ponad pięciu lat.
Zanim urodziły się jej siostry bliźniaczki, Claire, obecnie 7-letnia, była kołysana do snu. Aby skłonić Claire do samodzielnego zasypiania, Althoff zaczęła siedzieć przy jej łóżku. Czas mijał, a ona próbowała wypracować sobie drogę do wyjścia z sypialni córki, ale drzwi to tak daleko, jak sięgnęła.
"Nie podoba mi się to", mówi Althoff, adwokat z Little Rock, Ark. "Ale wiem, że to ja ją stworzyłam".
Jennifer Waldburger, współzałożycielka Sleepy Planet, firmy konsultacyjnej w zakresie snu dziecka z siedzibą w Los Angeles, mówi, że czas snu bez bitwy jest celem każdego rodzica. Ale, jak mówi, wielu rodziców nie spełnia tego celu, ponieważ nie widzą większego obrazu.
Kluczem do ustanowienia rutyny snu dziecka jest rozgraniczenie między tym, czego dziecko potrzebuje, a tym, czego chce. Waldburger mówi: "To, czego ona potrzebuje, to trochę czasu z tobą i dobry sen. Jest cała wojna między głową i sercem rodzica, która powstrzymuje go od zrobienia [tego, co trzeba zrobić]."
Stawka jest wysoka. Niewystarczająca ilość snu nie tylko wpływa na rozwój dziecka, jego zachowanie i emocje, mówi Waldburger, ale została powiązana z większą częstością występowania otyłości.
Oto 10 wskazówek, jak stworzyć plan na dobranoc, który może pomóc w walce o to, by Twoje dziecko poszło spać na czas.
Jak ustawić scenę i stworzyć rytuał spokojnego "dobranoc"?
Upewnij się, że dziecko kładzie się spać wystarczająco wcześnie
Rodzice często mówią Waldburgerowi, że ich dziecko nie wydaje się zmęczone w porze snu, więc pozwalają mu zostać dłużej. Wielki błąd, mówi Waldburger. "Kiedy dziecko jest przemęczone", mówi, "hormon stresu zwany kortyzolem jest uwalniany, co utrudnia uspokojenie się i powoduje, że dziecko budzi się więcej w ciągu nocy i budzi się zbyt wcześnie [rano]".
Jeśli Twoje dziecko jest przemęczone, Nicholas Long, PhD, psycholog dziecięcy na University of Arkansas for Medical Sciences, mówi, może faktycznie zająć jej dłużej zasypianie. Przesunięcie pory snu o 30 minut może sprawić, że dziecko położy się do łóżka, zanim będzie przemęczone.
Utrzymuj spójność godzin snu dziecka
Waldburger radzi, aby nie odchodzić zbyt daleko od tego, co ustaliliście jako odpowiednią porę snu. Kluczowa jest konsekwencja. Oznacza to, że pora snu powinna pozostać taka sama nawet w weekendy i latem, kiedy dni są dłuższe.
A jeśli dziecko pójdzie spać później niż zwykle, postaraj się, aby wstało o tej samej porze. Long mówi, że ważne jest, aby nie pozwalać dziecku na spanie czasem, a innym razem nie, aby nie zaczęło zmieniać swojego wzorca snu.
Pozwól dziecku się uspokoić
Tak jak dorośli nie mogą przejść od razu do snu z powodu natłoku zajęć i aktywności w ciągu dnia, tak samo nie może tego zrobić Twoje dziecko. Potrzebują przejścia, aby się zrelaksować i uspokoić. "Nie powinno być energicznej aktywności między pół godziny a godzinę przed snem" - mówi Jennifer Shu, MD, pediatra z Children's Medical Group w Atlancie. Shu jest również współautorką książki Heading Home with Your Newborn.
Ustanowienie rutyny na czas snu dziecka
Shu nazywa to "czterema B": kąpiel, mycie zębów, książki i łóżko. Rutyna powinna rozpocząć się gdzieś pomiędzy 30 minutami a godziną przed tym, jak chcesz, aby Twoje dziecko zasnęło, mówi.
Ważne jest, aby rutyna dziecka była przewidywalna, mówi Waldburger. Rób te same rzeczy w tej samej kolejności. "Z czasem samo wykonywanie rutyny sprawi, że dziecko będzie senne", mówi.
I to działa również w odwrotnym kierunku. Wkrótce, gdy twoje dziecko czuje się zmęczone, zacznie prosić o kąpiel i książki, mówi Shu.
Starszym dzieciom, które same przygotowują się do snu, Long sugeruje zabawę w pokonywanie zegara. Umów się z nimi, że jeśli przygotują się zanim zadzwoni zegar, dostaną dodatkową bajkę lub pięć dodatkowych minut na czytanie sobie.
Oferuj wiele możliwości wyboru pory snu dziecka
Zaproponuj dziecku proste wybory typu "albo-albo", a nie otwarte, które sfrustrują was oboje, mówi Waldburger. Możliwości są nieograniczone.
-
Czy chciałbyś pominąć lub przejść się do kąpieli?
-
Czy chciałbyś założyć zieloną piżamę czy niebieską?
-
Czy chcesz przeczytać dwa czy trzy opowiadania?
-
Chciałbyś mieć trzy pocałunki czy pięć?
Przejmij inicjatywę i ustal limity
Dzieci chcą, abyśmy to my rządzili, mówi Waldburger. "Zadaniem rozwojowym malucha jest naciskanie i testowanie. Naszym zadaniem jest wyznaczenie im zdrowych granic. Wiedząc, że ktoś jest odpowiedzialny, faktycznie sprawia, że dziecko czuje się bardziej komfortowo." Dzieci wydają się tak, jakby chciały słońca, księżyca i gwiazd, mówi. "Ale kiedy je dostają, to jest dziwne. To sprawia, że czują się niepewnie, gdy nie wyznaczamy granic".
Zbyt często, mówi Waldburger, rodzice martwią się, że dawanie dzieciom limitów zdenerwuje je i sprawi, że będą mniej blisko. Ale tak nie jest.
"Ani razu nie miałem rodzica, który powiedziałby, że dziecko było mniej przywiązane, mniej związane [w wyniku limitów rodzicielskich]", mówi Waldburger. "Zawsze mówią coś wręcz przeciwnego. Kiedy dziecko dostaje ten odpoczynek, świetnie się rozwija".
Zapewnij dziecku obiekt przejściowy
Pora snu oznacza rozłąkę, a to może być trudne dla dziecka. Pomóż dziecku poradzić sobie z tym problemem, znajdując coś, co może zastąpić Ciebie, gdy wyjdziesz z pokoju, mówi Waldburger. Zabierz dziecko do sklepu i wybierz misia mamę (lub inne wypchane zwierzę, które chce). Niech mommy bear pomoże zrobić obiad, wziąć kąpiel i czytać książki. "Następnie w porze snu, mówisz: 'Mama nie może zostać, ale mama misia będzie tu z tobą'", mówi Waldburger. "To daje dziecku kawałek ciebie, do którego może się przytulić, gdy cię nie ma".
Stwórz wygodne środowisko do spania
Zwłaszcza w przypadku starszych dzieci, trzymaj elementy rozpraszające uwagę poza sypialnią, mówi Shu. Elektronika taka jak telewizory, gry wideo, telefony komórkowe i komputery rozpraszają sen i mogą być trudne do opanowania po zamknięciu drzwi sypialni.
Naucz swoje dzieci samodzielnego zasypiania
Każdy rodzic wie, że jest to najtrudniejsze zadanie ze wszystkich. Jednak większość problemów ze snem wynika właśnie z tej nieumiejętności. Dzieci kojarzą pewne warunki z byciem śpiącym, mówi Waldburger. Podczas lżejszych faz snu będą podświadomie sprawdzać swoje otoczenie pod kątem tych samych warunków, z którymi poszły spać. Jeśli byłeś tam, kiedy zasnęli, myślą, że musisz tam być, kiedy się obudzą.
"Powód, dla którego dzieci budzą się, nie jest problemem", mówi Long. "Problemem jest nauka ponownego zasypiania na własną rękę".
Jeśli dzieci nauczą się zasypiać samodzielnie, mówi Shu, wtedy będą w stanie ułożyć się do snu w ten sposób -- bez budzenia cię -- kiedy obudzą się w środku nocy.
Bądź konsekwentny
Kiedy mamy do czynienia z problemem ze snem, wielu rodziców zrobi to samo przez kilka nocy, próbując stworzyć spójność, a potem odpada. Czasami coś się pojawia. Czasami dziecko po prostu płakało o minutę za długo i rodzic się poddaje.
"Konsekwencja w ich reakcji na ich dziecko jest kluczem", mówi Waldburger. "To jest jak efekt automatu do gry, mówi. Włóż ćwierćdolarówkę, nie dostaniesz nic. Włóż ćwierćdolarówkę, nie dostaniesz nic. Włóż ćwierćdolarówkę, dostaniesz 50 dolarów. Tak, myśli dziecko. Spróbuję tego jeszcze raz".
Mówi, że zwykle potrzeba więcej niż jednej nocy, aby dostosować się do zmian. "Ale konsekwencja w twojej reakcji", mówi, "pozwoli szybciej uzyskać wynik. Jest to krytyczne dla zminimalizowania frustracji dziecka i szybko przejść przez proces."
"Nie ma znaczenia, jak bardzo zboczyłeś z trasy" - mówi Waldburger. "Po prostu bądź konsekwentny. Kiedy już ustalisz granicę, dzieci rozluźniają się w niej".
