Opieka po leczeniu raka

Aktywność w opiece nad pacjentem po leczeniu raka może wiele zmienić.

Medically Reviewed by Louise Chang, MD By Katherine Kam From the doctor Archives

Kiedy Don Ronan, 40-letni sprzedawca z Connecticut i ojciec trójki dzieci, dowiedział się, że chemioterapia spowodowała remisję jego choroby Hodgkina, był ekstatyczny. "Tomografia komputerowa wykazała, że zniknęła z mojej miednicy, żołądka, szpiku kostnego. Byłem wolny od raka" - mówi. "Nie czułem się już złamany".

Ronan dokonał doniosłego przejścia od pacjenta z rakiem do osoby, która przeżyła raka. Teraz wchodzi w fazę opieki nad pacjentami, etap znany prawie 10 milionom Amerykanów, którzy pokonali chorobę. Po zakończeniu leczenia raka, osoba, która przeżyła, nadal przechodzi regularnie zaplanowane badania lekarskie i testy, aby sprawdzić, czy nie ma oznak, że rak powrócił lub rozprzestrzenił się na inną część ciała. Lekarze badają również inne rodzaje nowotworów i obserwują efekty uboczne leczenia raka. Podczas tego ważnego okresu, pacjenci mogą współpracować ze swoimi lekarzami, aby mieć oko na nowe problemy, eksperci raka powiedzieć lekarz.

Przeżycie raka jest błogosławieństwem. "Ale to przychodzi z kosztem," mówi Mary McCabe, RN, MA, dyrektor Memorial Sloan-Kettering Cancer Center's Cancer Survivorship Program, który rozwija usługi medyczne i psychospołeczne oraz programy edukacyjne dla osób, które przeżyły raka. Podczas gdy radioterapia i chemioterapia mogą przynieść wyleczenie, mogą również wywołać efekty uboczne, takie jak zmęczenie lub bezpłodność, a nawet nowe nowotwory po upływie dekady lub dwóch. Poprzez obserwację, "chcemy mieć pewność, że minimalizujemy poważne efekty uboczne, które mogą wystąpić", mówi.

Dalsza opieka jest zindywidualizowana

Okres po leczeniu nowotworu jest obarczony szczególnym stresem. "Kiedy pacjenci kończą terapię, są wyczerpani fizycznie i emocjonalnie" - mówi McCabe. Co więcej, nie ma już więcej zabiegów do przejścia, nie ma intensywnego kontaktu z lekarzami, nie ma już mentalności bojowej. Zamiast tego, okres kontynuacji wiąże się z czujnością, a osoba, która przeżyła raka może czuć strach przed wizytami lub podczas rocznicy diagnozy raka.

Ronan mówi, że choroba Hodgkina, nowotwór układu chłonnego, zmieniła jego spojrzenie na życie. "Jestem zdenerwowany jutrem", mówi. Przez pierwsze dwa lata będzie potrzebował wizyt kontrolnych co trzy miesiące, potem rzadziej. Będzie też potrzebował kolejnych badań.

Badania kontrolne mogą być częste

Według danych National Cancer Institute, osoby, które przeżyły chorobę nowotworową, zgłaszają się na badania kontrolne co trzy lub cztery miesiące w ciągu pierwszych dwóch do trzech lat po leczeniu. Ale harmonogramy follow-up różnią się od osoby do osoby, w zależności od wieku, ogólnego stanu zdrowia, rodzaju raka, otrzymanego leczenia i innych czynników. "Różne standardowe podejścia zależą od intensywności leczenia i szansy na nawrót", mówi Derek Raghavan, MD, PhD, który służy jako przewodniczący The Cleveland Clinic Taussig Cancer Center.

Wielu, ale nie wszyscy, pacjenci będą wymagać badań. To również jest indywidualnie dobierane. Typowe badania kontrolne obejmują: procedury obrazowania (takie jak tomografia komputerowa, zdjęcia rentgenowskie i ultradźwięki); endoskopię (wprowadzanie cienkiej, oświetlonej rurki do ciała w celu zbadania organów) oraz badania krwi.

Wielu pacjentów otrzyma dalszą opiekę od swojego onkologa, specjalisty od raka, który ich leczył, podczas gdy inni otrzymają dalszą opiekę od innego lekarza, takiego jak internista lub ginekolog.

Podczas badań kontrolnych lekarze sprawdzają również, czy nie występują efekty uboczne leczenia raka. Trzy miesiące po zakończeniu chemioterapii Ronan mówi, że jego skutki uboczne ograniczyły się do przebarwień skóry na ramionach. Ale jego lekarz będzie również obserwował skutki chemioterapii, które obejmują zwiększone ryzyko infekcji, uszkodzenia organów i bezpłodność.

Niektóre zagrożenia wynikające z leczenia raka mogą ujawnić się dekadę lub więcej później. W chorobie Hodgkina, białaczka może rozwinąć się pięć do 10 lat po chemioterapii. Również rak płuc, piersi lub żołądka może wystąpić 10 lub więcej lat po leczeniu. W innym przykładzie, kobiety, które przeszły napromieniowanie klatki piersiowej, stoją w obliczu zwiększonego ryzyka zachorowania na raka piersi. "Musiały mieć mammografię wykonywaną w częstszych odstępach czasu" - mówi McCabe.

Ponieważ leczenie raka może powodować ból, zmęczenie, obrzęk kończyn, zaburzenia snu, przedwczesną menopauzę i inne problemy, osoby, które przeżyły leczenie mogą korzystać również z innych form opieki uzupełniającej. Na przykład, niektórzy będą potrzebowali fizykoterapii, aby przywrócić utraconą sprawność ruchową, podczas gdy inni będą wymagali leczenia bólu, leczenia niepłodności lub poradnictwa w zakresie depresji.

Weź aktywny udział w dalszej opiece

Raghavan mówi, że podczas kontroli współpraca osoby, która przeżyła raka jest kluczowa. "Ważne jest, aby nie opuszczać wizyt". Follow-up pozwala również ocalałym na wzięcie udziału w ich własnej opiece i odzyskanie poczucia kontroli, które stracili podczas leczenia. Mogą chcieć zapytać swojego lekarza o następujące kwestie:

• Jak często powinienem przychodzić na wizyty kontrolne?

• Jakich badań kontrolnych potrzebuję? Jak często?

• Na jakie objawy powinienem zwracać uwagę? Które z nich mogą świadczyć o tym, że rak powrócił?

• Do kogo powinienem zadzwonić, jeśli zauważę te objawy?

• Co mogę zrobić, aby złagodzić ból związany z leczeniem raka?

• Czy muszę się spotkać z innymi lekarzami?

• Jakie są potencjalne długoterminowe skutki leczenia mojego raka?

• Gdzie mogę uzyskać wiarygodne informacje na temat mojego rodzaju raka?

Wiedza to potęga, więc Raghavan zdecydowanie zachęca osoby, które przeżyły, do zapoznania się z informacjami na temat ich raka. "Wykształceni pacjenci są znacznie lepszymi konsumentami. Powinni udać się online do renomowanych źródeł, które mają dobre informacje."

Bob Hammer zgadza się, że pacjenci muszą być aktywni we własnym imieniu. Kiedy 37-letni mężczyzna z Kalifornii miał nawrót raka jądra w fazie kontynuacji, szybko się wybawił. Kiedy jego lekarz zasugerował operację, która uniemożliwiłaby mu posiadanie dzieci, Hammer zwrócił się do Internetu.

"Powinieneś zrobić wiele badań i zadać wiele pytań", mówi. "Upewnij się, że czujesz się komfortowo z tym, co jest zalecane. To nie jest przesądzone, że musisz robić to, co mówi lekarz". Uzbrojony w informacje, zmienił lekarza na nowego, który z powodzeniem leczył go chemioterapią. Gdyby Hammer posłuchał pierwszego lekarza, "mojego 2-letniego Joshuy nie byłoby tu dzisiaj" - mówi.

Symptomy warte zgłoszenia

McCabe twierdzi, że w okresie obserwacji niezwykle ważne jest, aby osoby, które przeżyły chorobę, informowały swoich lekarzy o wszelkich zmianach fizycznych i emocjonalnych. Według National Cancer Institute i American Cancer Society, osoby, które przeżyły raka powinny zgłaszać następujące rzeczy:

• Wszelkie symptomy, które powodują obawy, że rak powrócił

• Ból, szczególnie taki, który nie ustępuje lub pojawia się w tym samym miejscu

• Guzki, zgrubienia lub obrzęk

• Nietypowe krwawienia, wysypki lub siniaki

• Gorączka lub kaszel, który nie ustępuje

• Problemy fizyczne, które są uciążliwe lub wpływają na codzienne funkcjonowanie, takie jak zmęczenie, przyrost lub niewyjaśniona utrata wagi, trudności ze snem lub utrata popędu płciowego

• Problemy emocjonalne, takie jak lęk lub depresja

• Inne stosowane leki, jak również witaminy, zioła oraz terapie uzupełniające lub alternatywne

"Pacjenci nie powinni zrzucać całej odpowiedzialności na wizyty kontrolne, których celem jest wykrycie nawrotów, nowych nowotworów lub powikłań leczenia. W rzeczywistości to pacjenci często jako pierwsi zauważają, że coś jest nie tak. Muszą działać, mówi McCabe, zwłaszcza jeśli obawiają się, że problem może być związany z rakiem. "Pomiędzy wizytami, jeśli jest coś, co budzi twój niepokój, albo problem psychologiczny, albo problem fizyczny, powinieneś zadzwonić i umówić się na spotkanie", mówi. "To nie jest coś, co można zostawić do następnego rutynowego badania kontrolnego".