Co należy wiedzieć o opóźnionym jajeczkowaniu

Chociaż możesz chcieć, aby był on regularny, cykl menstruacyjny nie zawsze jest regularny. Długość Twojego cyklu miesiączkowego może być różna z miesiąca na miesiąc. Jednak u niektórych kobiet okresy są tak regularne, że mogą one przewidzieć dzień i godzinę ich rozpoczęcia. 

Mówi się, że miesiączki są "regularne", jeśli zazwyczaj pojawiają się co 24 do 38 dni. Czas trwania od pierwszego dnia ostatniej miesiączki do początku następnej powinien wynosić co najmniej 24 dni, ale nie więcej niż 38 dni.

Owulacja: Co to jest?

W każdym cyklu miesiączkowym jest około sześciu dni, w których można zajść w ciążę. Jest to tak zwane okno płodności. Najbardziej prawdopodobne jest zajście w ciążę, jeśli uprawiasz seks bez kontroli antykoncepcyjnej w ciągu trzech dni przed i do dnia owulacji. 

Owulacja to moment, w którym jajnik uwalnia jajo, aby mogło zostać zapłodnione przez plemnik w celu stworzenia dziecka. Plemniki mężczyzny mogą żyć przez trzy do pięciu dni w narządach rozrodczych kobiety. Jednak jajo kobiety żyje tylko przez 12 do 24 godzin po owulacji. Czas pomiędzy owulacją a rozpoczęciem kolejnej miesiączki może wynosić od jednego tygodnia (siedem dni) do ponad dwóch tygodni (19 dni).

Późna owulacja

Długość cyklu każdej kobiety jest inna. Typowy cykl składa się z trzech faz:

  • Folikularna (przed uwolnieniem komórki jajowej)

  • Owulacyjne (uwolnienie jaja)

  • Lutealna (po uwolnieniu jajeczka)

  • Anowulacja oznacza brak owulacji lub nieobecność owulacji. Gdy owulacja jest nieregularna - ale nie jest całkowicie nieobecna - nazywa się to oligo-owulacją. Zarówno anowulacja, jak i oligoowulacja są rodzajami zaburzeń owulacji. Opóźniona owulacja nie powoduje produkcji najlepszej jakości jaj, co może również zmniejszyć prawdopodobieństwo zajścia w ciążę.

    W różnych okresach Twojego życia owulacja może wystąpić lub nie:

    • Kobiety, które są w ciąży nie mają owulacji.

    • Kobiety karmiące piersią mogą, ale nie muszą mieć owulacji.

    • W okresie przejściowym do menopauzy (perimenopauza), owulacja może nie występować co miesiąc.

    Po menopauzie nie dochodzi do owulacji.

    Co powoduje opóźnioną owulację?

    Hormon luteinizujący (LH) jest hormonem uwalnianym przez mózg, który nakazuje jajnikowi uwolnienie komórki jajowej. Poziom LH zaczyna wzrastać około 36 godzin i osiąga szczyt około 12 godzin przed owulacją, dlatego lekarz może wykonać badanie poziomu LH. Jeśli nastąpi to później niż oczekiwany czas, doświadczasz spóźnionej lub opóźnionej owulacji.

    Reprodukcja jest kontrolowana przez system, który obejmuje podwzgórze (obszar mózgu), przysadkę mózgową, jajniki i inne gruczoły. Jeśli masz problemy z owulacją, najprawdopodobniej jest to spowodowane którymś z następujących zaburzeń:

    • Podwzgórze może nie wydzielać hormonu uwalniającego gonadotropiny, który pobudza przysadkę mózgową do produkcji hormonów stymulujących jajniki i owulację.

    • Przysadka mózgowa może produkować zbyt mało hormonu luteinizującego lub hormonu stymulującego pęcherzyki.

    • Jajniki mogą produkować zbyt mało estrogenów.

    • Przysadka mózgowa może produkować zbyt dużo prolaktyny, hormonu stymulującego produkcję mleka. Wysoki poziom prolaktyny (hiperprolaktynemia) może powodować niski poziom hormonów stymulujących owulację.

    • Inne gruczoły mogą działać nieprawidłowo. Na przykład nadnercza mogą nadmiernie produkować męskie hormony (takie jak testosteron) lub tarczyca może nadmiernie lub niedostatecznie produkować hormony tarczycy.

    Chociaż późna owulacja może być spowodowana wieloma zaburzeniami, najczęstszą przyczyną jest zespół policystycznych jajników. Charakteryzuje się on zwykle nadwagą i nadprodukcją męskich hormonów przez jajniki. Twój lekarz może zmierzyć poziom testosteronu we krwi, aby sprawdzić, czy nie występuje zespół policystycznych jajników.

    Inne przyczyny późnej owulacji obejmują:

    • Cukrzyca

    • Otyłość

    • Nadmierny wysiłek fizyczny

    • Niektóre leki (takie jak estrogeny i progestyny oraz leki przeciwdepresyjne)

    • Utrata wagi

    • Stres psychologiczny

    Leczenie opóźnionej owulacji

    Leki. Lekarz może przepisać leki, takie jak klomifen lub letrozol. Clomiphene nie jest skuteczny w przypadku wszystkich przyczyn problemów z owulacją. Jest najbardziej skuteczny, gdy przyczyną jest zespół policystycznych jajników. Letrozol ma mniej skutków ubocznych niż klomifen. Lekarz może również przepisać metforminę (lek stosowany w leczeniu osób z cukrzycą) zwykle z klomifenem, aby stymulować owulację.

    Terapia hormonalna. Ludzkie gonadotropiny zawierają hormon stymulujący pęcherzyki i czasami hormon luteinizujący. Twój lekarz wstrzyknie je w mięsień lub pod skórę.

    Jeśli przyczyną niepłodności jest wczesna menopauza, ani klomifen, ani gonadotropiny ludzkie nie mogą stymulować owulacji.

    Jak rozpoznać, kiedy występuje owulacja?

    Wiedza o tym, kiedy występuje owulacja, pomaga zaplanować seks w odpowiednim czasie, zwiększając tym samym szansę na zajście w ciążę. Możesz śledzić swoje cykle miesiączkowe na wykresie, w dzienniczku lub w darmowej aplikacji do śledzenia miesiączek. 

    Aby określić, czy lub kiedy występuje owulacja, lekarz może poprosić Cię o zmierzenie temperatury przed wstaniem z łóżka (podstawowa temperatura ciała) każdego dnia. Używaj termometru do pomiaru podstawowej temperatury ciała przeznaczonego dla kobiet starających się zajść w ciążę lub termometru rtęciowego. Wzrost temperatury o więcej niż 0,9°F (0,5°C) wskazuje zazwyczaj, że właśnie doszło do owulacji.

    Dokładniejsze metody obejmują zestaw do przewidywania owulacji, ultrasonografię oraz pomiar poziomu progesteronu we krwi lub jednego z jego produktów ubocznych w moczu. Wzrost poziomu progesteronu lub jego produktów ubocznych wskazuje, że doszło do owulacji.

    Hot