Z archiwum lekarza
Możesz myśleć, że zbyt permisywni rodzice to ci, których dzieci nie mają żadnych zasad, żadnych godzin policyjnych, żadnego dress code'u i żadnych manier. To prawda, ale nie są oni jedyni.
Możesz być zaskoczony, że niektóre z twoich nawyków mogą umieścić cię w kategorii "popychadła" lub permisywnego rodzica, według ekspertów, nawet jeśli uważasz, że robisz wszystko dobrze ze swoimi nastolatkami.
"Wielu współczesnych rodziców źle rozumie swoją rolę" - mówi ekspert ds. rodzicielstwa Leonard Sax, doktor nauk medycznych, lekarz rodzinny w Chester County, PA, autor książek Girls on the Edge i Boys Adrift. "Często postrzegają swoją rolę jako upewnienie się, że syn lub córka dostaną się do najlepszego college'u i chronią syna lub córkę przed rozczarowaniem. Są tam, zapewniając siatkę bezpieczeństwa w sytuacjach, w których być może mądrzej byłoby pozwolić dziecku doświadczyć konsekwencji."
Oto pięć powszechnych sposobów, że rodzice stają się zbyt permisywni, plus jak i dlaczego powinieneś zmienić swoje sposoby.
1. Brak rutyny i ograniczeń
Dla wielu rodziców życie może być zbyt gorączkowe, aby realizować swoje plany wychowawcze, zwłaszcza jeśli trzeba włożyć trochę pracy w to, aby dzieci się do nich przyzwyczaiły. Po pewnym czasie brak rutyny w ich rodzinie może spowodować leniwe, rozpieszczone nastolatki lub tweens bez harmonogramów i obowiązków.
"Wszyscy wiedzą, że powinni mieć zasady, rutyny, nawyki i socjalizacje" - mówi Laura Kastner, PhD, autorka Getting to Calm: Cool-Headed Strategies for Parenting Tweens and Teens, kliniczny profesor nadzwyczajny psychiatrii na University of Washington School of Medicine. "Ale dla zapracowanych rodziców, kiedy w końcu wracają do domu, nie chcą zamienić czasu rodzinnego w zajadłość".
Czy to się komuś podoba, czy nie, jedynym sposobem na zmianę sytuacji jest stanie się mniej permisywnym, ustalenie granic dla rodziny.
"Jeśli powiesz: 'Teraz będziemy mieć czas na spanie', dzieci naprawdę będą się odpychać" - mówi Kastner. "Musisz być spokojny, absolutnie zdecydowany i nie jaskiniowy".
Jeśli jesteś żonaty lub mieszkasz ze swoim partnerem, muszą być na pokładzie. "Chcesz, aby twój małżonek był na punkcie tak bardzo, jak to możliwe, ponieważ dzieci pójdą za słabszym partnerem", mówi Kastner. "Kiedy przejdziesz przez pierwsze dwa tygodnie, prawdopodobnie jesteś na dobrej drodze".
2. Unikanie konfliktów.
Wielu rodziców uważa, że łatwiej jest ulec żądaniom nastolatka niż wdać się w kolejną kłótnię, dlatego stają się bardziej pobłażliwi niż by chcieli. Może to być szczególnie prawdziwe w przypadku rodziców, którym nie podobał się surowy sposób, w jaki zostali wychowani, więc rozluźniają zasady.
"Gdy dzieci trafiają w okres dojrzewania, to właśnie wtedy wzrasta konflikt w rodzinie" - mówi dr Madeline Levine, autorka książki "Teach your Children Well". "Ciągłe drzwi w twarz, 'Nie chcę o tym rozmawiać' i toczone oczy. Ale zmęczenie, które temu towarzyszy, nie jest powodem do wycofania się z obowiązkowych zasad."
Możesz pozwolić na zsunięcie niektórych drobnych rzeczy, jeśli naprawdę nienawidzisz konfliktu, ale kluczowe dla twojej wiarygodności jako rodzica jest kontynuowanie bycia twardym w sprawach, które mają znaczenie.
"Wybieraj swoje bitwy, ale nie poddawaj się", mówi Levine. "Zapomnij o kolorze włosów i zachowaj go dla piercingu. Rodzice nie mogą sobie pozwolić na wycofanie się".
3. Uczynienie ze szkoły wymówki
Oszczędni nastolatkowie, którzy chcą się wymigać od obowiązków domowych, często wykorzystują pracę w szkole jako wymówkę, ponieważ rodzice są zazwyczaj pchnięci do wszystkiego, co rzekomo związane z nauką.
"Nie ma w Ameryce dziecka, które nie wiedziałoby, że powiedzenie 'Będę się uczyć' ma pierwszeństwo przed obowiązkami" - mówi Levine.
Możesz myśleć, że pomagasz swojemu dziecku, wykonując za niego obowiązki, ale twoja pobłażliwość może mu zaszkodzić na dłuższą metę.
"Kiedy dzieci wychodzą do społeczności, muszą mieć pewne umiejętności" - mówi Levine. "W prawdziwym świecie nikt nie mówi: 'Będę czyścić stół za ciebie'".
Aby zapewnić, że Twoje dziecko stanie się dobrze zaokrąglonym dorosłym, wymagaj od niego, aby realizowało wszystkie swoje obowiązki, nie tylko te, które mogą zwiększyć jego GPA.
"Mamy model CEO w rodzicielstwie: Jak wypadłeś na tym teście, jaki masz GPA w tym semestrze" - mówi Levine - "ale rodzicielstwo to tak naprawdę 30 lat w przód - upewnienie się, że mają dobre relacje, dobrą pracę i sami staną się dobrymi rodzicami, a nie tylko upewnienie się, że dostaną się do odpowiedniej szkoły".
4. Staraj się być przyjacielem dla nastolatka
Niektórym zbyt pobłażliwym rodzicom bardziej zależy na tym, aby nastolatki ich lubiły, niż na tym, aby byli skutecznymi autorytetami.
"Przyjaciel nie może powiedzieć innemu przyjacielowi: 'Nie wolno ci tego robić', ale rodzic musi to powiedzieć 14- lub 15-latkowi" - mówi Sax. "Niektóre 'fajne' mamy nie czują, że mają jakikolwiek autorytet do sprawowania".
Nastolatki potrzebują autorytatywnych rodziców, którzy pomogą im dokonać właściwych wyborów, a nie przyjaciół, z którymi będą plotkować, mówi Sax. Jeśli jesteś gotowy, aby zmienić swoje relacje z nastolatkiem, musisz to uznać i dokonać dużej zmiany.
"Usiądź ze swoim synem lub córką i powiedz: 'Nie robiłem tego dobrze'" - mówi Sax. "Próbując zrobić to stopniowo, nie działa. Nie ma płynnego przejścia od rówieśnika do rodzica".
5. Nagradzanie dzieci za pomocą technologii
Dzieci otrzymują smartfony w coraz młodszym wieku, często dlatego, że wymęczyły swoich rodziców błagając o te urządzenia. Ale poddanie się nie jest dobre dla twojego dziecka, nawet jeśli uzasadnisz, że może zadzwonić do ciebie, jeśli niespodziewanie potrzebuje podwózki do domu.
"Permisywni rodzice mają cholernie dużo czasu ze smartfonami i mediami społecznościowymi", mówi Kastner. "Dają szóstoklasistom smartfony i konta na Facebooku, [nie ustalają limitów czasu ekranowego], a potem ich oceny idą w dół. Nie ma powodu, aby rodzice gimnazjalistów oddali tyle kontroli, ile oni."
Jeśli już dałeś swojemu tween lub teen gadżet, użyj go do promowania lepszego zachowania.
"Najlepszą rzeczą w smartfonach jest to, że możesz je zabrać" - mówi Kastner. "Powiedz swoim dzieciom: 'Dostajesz swój telefon jako zapłatę. Musisz być dobrym obywatelem, iść do łóżka, odrabiać lekcje'. Nie musicie nawet walczyć o to, żeby wam go oddali; zadzwońcie do swojego operatora i każcie im go wyłączyć."
