To zupełnie normalne, że dzieci wkładają do buzi wszystko. Palce u rąk, nóg, zabawki, ubrania - wszystko to może być gryzione.
Żucie jest sposobem, w jaki dzieci poznają swoje otoczenie. Żucie prowadzi do ząbkowania. Następnie dzieci uczą się, jak żuć i połykać pokarm.
Znajomość typowych zagrożeń związanych z zadławieniem, metod zapobiegania i pierwszej pomocy może przygotować Cię na wypadek zadławienia się dziecka.
Zadławienia i ich oznaki
Do zadławienia dochodzi, gdy kawałek jedzenia lub jakiś przedmiot utknie w gardle. Zakrztuszenie blokuje dostęp tlenu do płuc i mózgu. Brak tlenu może spowodować uszkodzenia, jeśli nie udzielisz szybko pierwszej pomocy.
Objawy zadławienia. Większość dorosłych zna uniwersalny znak zadławienia: ręce do gardła. Ale ponieważ niemowlęta nie są w stanie tego zrobić, zwróć uwagę na następujące znaki:
-
Trudności w oddychaniu
-
Głośny, piskliwy lub świszczący oddech
-
Słaby kaszel
-
Blada skóra, usta lub paznokcie
-
Utrata przytomności
Niebezpieczeństwo zadławienia się żywnością
Jedzenie jest najczęstszą przyczyną zadławienia u dorosłych. W miarę jak dziecko uczy się żuć i połykać, niektóre pokarmy stanowią zagrożenie zadławienia.
Orzechy i nasiona. Nerkowce, orzeszki ziemne i nasiona słonecznika mogą prowadzić do zadławienia. Ich twardy wygląd pozwala im łatwo utknąć w tchawicy dziecka.
Owoce z pestkami. Arbuz, pomarańcze, czereśnie i inne owoce z pestkami stanowią ukryte zagrożenie. Nasiona owoców mogą utknąć w gardle Twojego dziecka, jeśli nie zwróci ono na nie uwagi.
Surowe warzywa. Kawałki surowych warzyw są twarde i szorstkie. Mogą one łatwo udławić dziecko, jeśli nie są przygotowane prawidłowo.
Całe owoce. Choć wydają się idealną przekąską, winogrona i jagody stanowią zagrożenie dla dzieci poniżej 4 roku życia. Małe całe owoce i warzywa mogą utknąć w tchawicy.
Twarde cukierki. Wszyscy kochają słodycze, a twarde cukierki są podstawą każdego dania ze słodyczami. Jednak twarda, lepka skorupa sprawia, że są one trudne do połknięcia przez dzieci.
Chrupiące przekąski. Chipsy, popcorn, granola, ciasteczka i precle to podstawowe produkty w spiżarni, które stanowią zagrożenie dla dzieci. Złożone, poszarpane kształty tych przekąsek sprawiają, że mogą one utknąć w gardle dziecka, jeśli nie zostaną dokładnie przeżute.
Lepkie cukierki. Żelki, gumy i cukierki mogą być niebezpieczne. Dziecko może je połknąć przed żuciem lub cukierki mogą utknąć po połknięciu.
Kawałki mięsa i sera. Mięso i sery są twarde i wymagają dokładnego żucia. W szczególności mięso z kością i mięso z osłonką stwarza zwiększone ryzyko zadławienia się.
Jak zapobiegać zagrożeniom związanym z zadławieniem się żywnością
Należy unikać podawania potencjalnie niebezpiecznych pokarmów, dopóki dziecko nie nauczy się dobrze żuć i połykać. Poniższe kroki mogą pomóc w zapobieganiu niebezpieczeństwu zadławienia podczas posiłków:
-
Pokrój każdy kawałek jedzenia na kawałki o wielkości pół cala lub mniejszej.
-
Pomóż dziecku wyrobić sobie doskonałe i przemyślane nawyki żucia.
-
Zawsze nadzoruj swoje dziecko podczas jedzenia.
-
Nie pozwalaj dziecku poruszać się lub leżeć podczas jedzenia. Powinno ono siedzieć, aby jeść.
Niebezpieczeństwo zadławienia się zabawką
W przypadku niemowląt i dzieci, zadławienie się częściami zabawek jest bardziej powszechne. Dzieci lubią wkładać przedmioty do ust, a małe części mogą łatwo utknąć w ich gardle.
Ponieważ zabawki różnią się między sobą, trudno jest sporządzić przydatną listę przedmiotów, których należy unikać. Zamiast tego zastosuj się do poniższych wskazówek zapobiegawczych, aby upewnić się, że Twoje dziecko nie połknie małych części.
Czytaj opakowanie. Do zabawek dołączone są instrukcje montażu, zalecenia dotyczące wieku oraz informacje dotyczące bezpieczeństwa. Przeczytaj wszystko dokładnie, abyś był świadomy wszelkich niebezpiecznych części.
Unikaj zabawek z automatów. Zabawki, które nie pochodzą od renomowanych firm, mogą nie spełniać standardów bezpieczeństwa. Nie kupuj zabawek z automatów z napojami i gumami do żucia, ponieważ często stwarzają one ryzyko zadławienia.
Sprawdź, czy nie są uszkodzone. Szukaj zabawek, które wytrzymają czas zabawy i nie będą się łatwo łamać. Regularnie sprawdzaj zabawki dziecka, aby upewnić się, że są nienaruszone i że żadne elementy nie mogą się oderwać.
Unikaj przekazywania zabawek. Choć możesz chcieć dać dziecku swoje stare zabawki, pamiętaj, że wiele lat temu producenci nie wytwarzali ich zgodnie z tymi samymi standardami bezpieczeństwa, które obowiązują obecnie. Wiek może również powodować, że takie elementy jak guziki i koraliki mogą się poluzować i stać się zagrożeniem dla zadławienia.
Sprawdź potencjalnie małe części. Jeśli zabawka jest podejrzana, możesz sprawdzić, czy nie jest zbyt mała, aby dziecko mogło się nią bawić. Kup tester małych części lub po prostu użyj rurki po papierze toaletowym. Elementy są zbyt małe, jeśli zmieszczą się w rolce papieru toaletowego.
Nie używaj balonów lateksowych. Unikaj walk na balony wodne, dopóki Twoje dziecko nie będzie trochę starsze. Wybierz balony mylarowe lub alternatywne balony do świętowania specjalnych okazji. Twoje dziecko może połknąć balon lateksowy, gdy nie jest napompowany lub popped.
Unikaj krzeseł z workiem fasolowym. Większość krzeseł z poduszkami zawiera rodzaj pianki lub koralików. Te granulki mogą się wydostać, jeśli krzesło pęknie lub gdy pokrycie się zestarzeje i stanowią zagrożenie zadławienia.
Nie zapominaj o małych kawałkach do gry. Należy unikać zabawek, które zawierają małe elementy do gry, kulki, kostki lub monety!
Inne zagrożenia związane z zadławieniem
Nie wszystko da się złapać. Codziennie coś spada z biurka lub lady, a Ty możesz nie pamiętać, aby to podnieść.
Zwróć uwagę na te przedmioty domowe, które mogą stanowić zagrożenie zadławieniem dla Twojego dziecka:
-
Monety
-
Materiały biurowe (spinacze, pinezki, gumki)
-
agrafki
-
Kredki
-
Biżuteria
-
Sprzęt (śruby, gwoździe lub wkręty)
-
Magnesy
-
Kapsle od butelek
-
Baterie
Co zrobić, gdy dziecko się zadławi
Zajęcia z resuscytacji krążeniowo-oddechowej (CPR) najlepiej przygotują Cię do reakcji w przypadku zakrztuszenia się dziecka. Możesz zapłacić za zajęcia online i nauczyć się, jak wykonywać resuscytację dostosowaną do wieku dziecka.
Oceń i zabezpiecz miejsce zdarzenia. Przed rozpoczęciem udzielania pierwszej pomocy upewnij się, że teren jest bezpieczny. Jeśli nie jesteś rodzicem, zapytaj rodziców lub opiekunów o zgodę przed rozpoczęciem działań.
Czy dziecko reaguje? Zwróć uwagę dziecka krzycząc i używając jego imienia. Jeśli nie ma odpowiedzi, dotknij dolnej części stopy dziecka i krzyknij ponownie.
Zadzwoń pod numer 9-1-1. Jeśli ktoś inny jest w pobliżu, powiedz mu, aby zadzwonił, abyś mógł rozpocząć udzielanie pierwszej pomocy.
Połóż dziecko na plecach. Powierzchnia musi być twarda i płaska, aby umożliwić uciskanie. Uklęknij lub stań obok dziecka.
Rozpocznij uciskanie. Połóż kciuki obok siebie na klatce piersiowej dziecka. Czubki kciuków powinny znajdować się tuż pod linią sutków.
Resztę palców owiń wokół klatki piersiowej dziecka. Użyj obu kciuków, aby mocno i szybko naciskać w dół. Pozwól, aby po każdym uciśnięciu klatka piersiowa uniosła się z powrotem do pozycji spoczynkowej.
Wykonaj łącznie 30 uciśnięć z prędkością od 100 do 120 uderzeń na minutę. Każde uciśnięcie powinno być tylko na około 1 1/2 cala.
Daj dziecku oddychać. Delikatnie odchyl brodę dziecka do góry, aby otworzyć jego drogi oddechowe. Amerykański Czerwony Krzyż zaleca techniki pochylania głowy lub podnoszenia brody. Dmuchnij w usta dziecka na 1 sekundę; klatka piersiowa dziecka powinna się podnieść.
Po wypłynięciu całego powietrza, wdmuchnij kolejny 1-sekundowy oddech. Jeśli klatka piersiowa dziecka nie podnosi się, to albo masz niewłaściwe uszczelnienie podczas wdmuchiwania powietrza, albo nadal może istnieć blokada dróg oddechowych.
Zmieniaj i powtarzaj. Wykonaj jeszcze 30 ucisków, a następnie dwa oddechy. Powtarzaj do momentu, gdy obiekt zostanie usunięty, gdy wyszkolony ratownik może przejąć akcję lub gdy obszar nie jest już bezpieczny.
Prowadzenie resuscytacji krążeniowo-oddechowej
Pełne, szczegółowe instrukcje dotyczące przeprowadzania resuscytacji krążeniowo-oddechowej dziecka lub niemowlęcia znajdują się na stronie internetowej Amerykańskiego Czerwonego Krzyża.
