Nie każdy pacjent z cukrzycą typu 2 musi przyjmować insulinę. Jeśli jednak tak się stanie, wspólnie z lekarzem zdecydujesz o najlepszym harmonogramie i dawce insuliny dla Ciebie. Może być również konieczne samodzielne ustalenie niektórych dawek, zwłaszcza jeśli zmienią się Twoje potrzeby.
Plany leczenia insuliną
Aby utrzymać poziom cukru we krwi w bezpiecznym zakresie, można przyjmować insulinę długo działającą, insulinę krótko działającą lub obie. Lekarze zazwyczaj zalecają najpierw wypróbowanie insuliny długo działającej.
Insulina długo działająca (podstawowa). Jest ona czasami nazywana insuliną tła, ponieważ działa przez 24 godziny lub dłużej. Zazwyczaj przyjmuje się ją raz dziennie o tej samej porze.
Istnieje kilka rodzajów insuliny długo działającej. Każdy z nich ma swoje własne dawkowanie. W zależności od typu, możesz zacząć od 10 jednostek dziennie. Lekarz może też ustalić pierwszą dawkę w zależności od wagi, na podstawie około 0,2 jednostki na każde 2,2 funta. Może to być mniej niż potrzebujesz, ale jest to dobry punkt wyjścia. Twoja dawka może wzrosnąć o dwie do czterech jednostek co 3 dni, aż osiągniesz docelowy poziom cukru we krwi na czczo. Jest to zazwyczaj 80 do 130 mg/dl. Rodzaj insuliny, który wybierze lekarz, zależy od wagi, poziomu cukru we krwi, wszelkich innych problemów zdrowotnych, jakie masz, kosztów i Twoich preferencji.
Krótko lub szybko działająca insulina. Lekarz może nazwać to bolusem, prandialem lub insuliną na czas posiłku. Przyjmuje się ją przed posiłkami, aby pomóc organizmowi w przetwarzaniu węglowodanów z pożywienia. Możesz jej potrzebować, jeśli długo działająca insulina nie jest wystarczająca. Odpowiednia dawka zależy od docelowego poziomu cukru we krwi, ilości spożywanych węglowodanów i aktywności fizycznej. Możesz zacząć od czterech do sześciu jednostek insuliny. Twoja dawka może wzrosnąć o dwie do trzech jednostek co 3 dni, aż osiągniesz docelowy poziom cukru we krwi.
Innym sposobem jest dopasowanie insuliny do ilości węglowodanów, które spożywasz. Na przykład, powiedzmy, że masz kawałek pizzy, który ma 60 gramów węglowodanów. Jedna jednostka szybko działającej insuliny zwykle zajmuje się lub "pokrywa" 10 węglowodanów. Więc potrzebowałbyś 6 jednostek insuliny, aby pokryć swoją pizzę. Przy tej metodzie musisz znać swój stosunek insuliny do węglowodanów. Może on być większy lub mniejszy niż 1:10. Stosunek ten może również zmieniać się w ciągu dnia i z czasem. Sprawdź u swojego lekarza, aby uzyskać odpowiednią formułę dla Ciebie.
Przedawkowanie insuliny
Zbyt duża ilość insuliny może spowodować spadek poziomu cukru we krwi. Niski poziom cukru we krwi (hipoglikemia) może być poważny, a nawet zagrażać Twojemu życiu.
Kilka rzeczy może spowodować, że w Twoim organizmie znajdzie się zbyt dużo insuliny. Możesz:
-
Przypadkowo wstrzyknąć zbyt dużą dawkę
-
Pomieszanie insuliny krótko- i długo działającej
-
Użycie zbyt dużej ilości insuliny do posiłku o niskiej zawartości węglowodanów
-
Zapomnieć o jedzeniu
-
Ćwiczenie więcej niż zwykle bez zmiany dawki
Każdy ma inne objawy niskiego poziomu cukru we krwi. Niektóre wspólne, na które należy zwrócić uwagę:
-
Lęk
-
Zawroty głowy
-
Szybkie bicie serca
-
Ból głowy
-
Nudności
-
Drżenie
-
Spocona lub wilgotna skóra
Jedynym sposobem, aby wiedzieć na pewno, że masz niski poziom cukru we krwi jest sprawdzenie poziomu glukozy. Jeśli wynosi on mniej niż 70 mg/dl, wypij 15 gramów glukozy w tabsach, soku lub miodzie, aby przywrócić go do bezpiecznego poziomu. Sprawdź ponownie za 15 minut. Jeśli nadal jest niski, zjedz kolejną porcję.
Co z aplikacjami?
Niektóre aplikacje twierdzą, że mogą obliczyć dla Ciebie stosunek insuliny do węglowodanów lub dawkę insuliny. Ale badanie z 2015 roku wykazało, że wiele z nich nie działa tak dobrze, co jest ryzykowne. Jeśli chcesz wypróbować aplikację, niech twój zespół opieki poleci ci jedną.
