Co to jest wypadanie włosów?
Włosy rosną wszędzie na ludzkiej skórze z wyjątkiem takich miejsc jak dłonie, podeszwy stóp, powieki i pępki, ale wiele z nich jest tak delikatnych, że praktycznie niewidocznych. Włosy składają się z białka zwanego keratyną, które jest produkowane w mieszkach włosowych w zewnętrznej warstwie skóry. W miarę jak mieszki włosowe produkują nowe komórki włosów, stare komórki są wypychane przez powierzchnię skóry w tempie około sześciu centymetrów rocznie. Włosy, które widzisz, to tak naprawdę pasmo martwych komórek keratynowych. Przeciętna dorosła głowa ma około 100 000 do 150 000 włosów i traci ich do 100 dziennie; znalezienie kilku zabłąkanych włosów na szczotce do włosów nie musi być powodem do niepokoju.
W każdym momencie rośnie około 90% włosów na skórze głowy. Każdy mieszek włosowy ma swój własny cykl życia, na który może wpływać wiek, choroba i wiele innych czynników. Ten cykl życia dzieli się na trzy fazy:
-
Anagen - aktywny wzrost włosów, który trwa zazwyczaj od dwóch do ośmiu lat.
-
Katagen -- przejściowy wzrost włosów, który trwa od dwóch do trzech tygodni
-
Telogen -- faza spoczynku, która trwa około dwóch do trzech miesięcy; pod koniec fazy spoczynku włos jest zrzucany, a na jego miejsce pojawia się nowy i cykl wzrostu rozpoczyna się od nowa.
Z wiekiem tempo wzrostu włosów spada.
Istnieje wiele rodzajów utraty włosów, zwanych również łysieniem:
-
Łysienie inwolucyjne
to naturalny stan, w którym włosy stopniowo przerzedzają się z wiekiem. Więcej mieszków włosowych przechodzi w fazę spoczynku, a pozostałe włosy stają się krótsze i jest ich mniej.
-
Łysienie androgenowe
jest chorobą genetyczną, która może dotyczyć zarówno mężczyzn, jak i kobiet. Mężczyźni cierpiący na to schorzenie, zwane łysieniem typu męskiego, mogą zacząć cierpieć z powodu utraty włosów już w wieku kilkunastu lub dwudziestu lat. Charakteryzuje się ono cofaniem linii włosów i stopniowym zanikiem włosów z korony i przedniej części skóry głowy. Kobiety cierpiące na tę przypadłość, zwaną łysieniem typu żeńskiego, nie doświadczają zauważalnego przerzedzenia włosów aż do 40. roku życia lub później. Kobiety doświadczają ogólnego przerzedzenia na całej skórze głowy, z najbardziej rozległą utratą włosów na koronie.
-
Alopecia areata
często zaczyna się nagle i powoduje łysienie plackowate u dzieci i młodych dorosłych. Stan ten może prowadzić do całkowitego wyłysienia (alopecia totalis). Jednak u około 90% osób z tym schorzeniem włosy wracają w ciągu kilku lat.
-
Alopecia universalis
powoduje wypadanie wszystkich włosów na ciele, w tym brwi, rzęs i włosów łonowych.
-
Trichotillomania
, obserwowana najczęściej u dzieci, jest zaburzeniem psychologicznym, w którym osoba wyrywa sobie włosy.
-
Telogen effluvium
to tymczasowe przerzedzenie włosów na skórze głowy, które pojawia się z powodu zmian w cyklu wzrostu włosów. Duża liczba włosów wchodzi w fazę spoczynku w tym samym czasie, powodując wypadanie włosów i późniejsze przerzedzenie. Dowiedz się więcej o tym, co powoduje telogen effluvium.
-
Łysienie bliznowaciejące
powodują trwałą utratę włosów. Zapalne choroby skóry (cellulitis, folliculitis, trądzik) i inne choroby skóry (takie jak niektóre formy tocznia i liszaja płaskiego) często powodują powstawanie blizn, które niszczą zdolność włosów do regeneracji. Gorące grzebienie oraz zbyt ciasno splecione i pociągnięte włosy również mogą powodować trwałą utratę włosów.
Co powoduje wypadanie włosów?
Lekarze nie wiedzą dlaczego niektóre mieszki włosowe są zaprogramowane na krótszy okres wzrostu niż inne. Jednak kilka czynników może mieć wpływ na wypadanie włosów:
-
Hormony
takie jak nieprawidłowy poziom androgenów (męskich hormonów normalnie produkowanych zarówno przez mężczyzn, jak i kobiety)
-
Geny
Geny, pochodzące zarówno od rodziców płci męskiej, jak i żeńskiej, mogą wpływać na predyspozycje danej osoby do łysienia typu męskiego lub żeńskiego.
-
Stres, choroba i poród
mogą powodować tymczasową utratę włosów. Grzybica spowodowana zakażeniem grzybiczym może również powodować utratę włosów. Dowiedz się, co możesz zrobić, aby odwrócić utratę włosów spowodowaną stresem.
-
Narkotyki
w tym leki stosowane w chemioterapii, leki rozrzedzające krew, leki blokujące receptory beta-adrenergiczne stosowane do kontroli ciśnienia krwi oraz tabletki antykoncepcyjne, mogą powodować tymczasową utratę włosów.
-
Oparzenia, urazy i zdjęcia rentgenowskie
mogą powodować tymczasową utratę włosów. W takich przypadkach normalny wzrost włosów powraca zazwyczaj po zagojeniu się urazu, chyba że powstanie blizna. Wtedy włosy nigdy nie odrosną.
-
Choroba autoimmunologiczna
może powodować łysienie plackowate. W łysieniu plackowatym, układ odpornościowy z nieznanych powodów przyspiesza i wpływa na mieszki włosowe. U większości osób z łysieniem plackowatym włosy odrastają, choć mogą być chwilowo bardzo cienkie i ewentualnie jaśniejszego koloru, zanim powrócą do normalnego koloru i grubości.
-
Zabiegi kosmetyczne
takie jak zbyt częste mycie szamponem, trwała ondulacja, rozjaśnianie i farbowanie włosów mogą przyczynić się do ogólnego przerzedzenia włosów poprzez uczynienie ich słabymi i łamliwymi. Ciasne zaplatanie warkoczy, używanie wałków lub gorących loków oraz używanie szczypiec do włosów w ciasnych lokach może również uszkodzić i złamać włosy. Jednak te zabiegi nie powodują łysienia. W większości przypadków włosy odrastają normalnie, jeśli źródło problemu zostanie usunięte. Jednak poważne uszkodzenia włosów lub skóry głowy powodują czasem trwałe łysienie.
-
Warunki medyczne.
Choroba tarczycy, toczeń, cukrzyca, niedokrwistość z niedoboru żelaza, zaburzenia odżywiania i anemia mogą powodować utratę włosów. W większości przypadków, gdy choroba podstawowa jest leczona, włosy wracają, chyba że występują blizny, jak w niektórych formach tocznia, liszaja płaskiego lub zaburzeń mieszkowych.
-
Dieta.
Dieta niskobiałkowa lub mocno ograniczona kalorycznie może również powodować tymczasową utratę włosów. Uzyskaj informacje o produktach spożywczych, które mogą pomóc w zapobieganiu utracie włosów.
