Lęki nocne

Co to są lęki nocne?

Lęki nocne to epizody intensywnego krzyku, płaczu, rzucania się lub strachu podczas snu, które powtarzają się, zwykle u dzieci w wieku od 3 do 12 lat. Nowe przypadki osiągają szczyt w wieku 3 1/2 lat.

Istnieją dwa główne rodzaje snu: szybkie ruchy gałek ocznych (REM) i nieprędkie ruchy gałek ocznych (non-REM). Lęki nocne występują podczas snu non-REM, zwykle około 90 minut po zaśnięciu dziecka.

Około 1 do 6 na 100 dzieci ma lęki nocne, znane również jako lęki senne. Zdarzają się one zarówno chłopcom, jak i dziewczynkom, a także dzieciom wszystkich ras. Lęki nocne mają tendencję do występowania w rodzinach.

Lęki nocne a koszmary senne

Lęki nocne różnią się od zwykłych koszmarów, które zdarzają się podczas snu REM. Możesz mieć trudności z obudzeniem dziecka podczas epizodu lęku nocnego. Dziecko prawdopodobnie nie będzie pamiętać tego epizodu następnego dnia rano.

Objawy i symptomy nocnego terroru

Dzieci z lękami nocnymi mogą mieć również:

• Szybki rytm serca

• Szybkie oddychanie

• Pocenie się

• Rozszerzone źrenice

Podczas epizodu terroru nocnego dziecko może:

• Siedzieć w łóżku

• Chwiejnie poruszać się w łóżku

• Krzyczeć

• Wyglądać na przytomnego, ale być zdezorientowanym

• Sprawiają wrażenie, jakby nie wiedziały, że rodzic jest przy nich.

• Nie rozmawiają

• Nie reaguje, gdy rodzic je pociesza

Większość epizodów trwa tylko kilka minut, ale może upłynąć nawet 30 minut zanim dziecko się zrelaksuje i wróci do snu.

Kiedy należy wezwać lekarza

Lęki nocne nie są niebezpieczne, ale mogą zakłócać sen dziecka. Około połowa dzieci ma problemy ze snem, które są na tyle poważne, że wymagają pomocy medycznej.

Rozmowa z lekarzem dziecka może pomóc w złagodzeniu niepokoju. Poinformuj go, jeśli lęki nocne powodują, że dziecko nie śpi często lub dłużej niż pół godziny. Lekarz będzie mógł wykluczyć inne choroby, które mogą powodować lęki nocne.

Przyczyny i czynniki wywołujące lęki nocne

Nocne lęki mają tendencję do występowania w rodzinach. W większości przypadków nie mają one konkretnej przyczyny. Ale pewne rzeczy mogą odgrywać rolę, w tym:

• Brak snu

• Stres

• Depresja lub lęk

• Gorączka

• Zbyt duża ilość kofeiny

• Spanie w innym miejscu lub z dala od domu

• Brak snu

• Problemy ze snem, takie jak bezdech senny

• Zespół niespokojnych nóg

• Leki wpływające na ośrodkowy układ nerwowy (mózg)

• Niedawne znieczulenie do zabiegu chirurgicznego

Kontynuacja

Nocny Terror Diagnoza

Lekarz dziecka może zazwyczaj zdiagnozować lęki nocne na podstawie historii choroby i badania fizycznego.

Jeśli podejrzewa inne problemy zdrowotne, może wykonać testy obejmujące:

• Badanie EEG, które mierzy aktywność mózgu, w celu sprawdzenia, czy nie występują zaburzenia napadowe

• Badanie snu (polisomnografia) w celu sprawdzenia zaburzeń oddychania

Nocne leczenie terroru

Nie ma leczenia lęków nocnych, ale z wiekiem zwykle ustępują.

W rzadkich przypadkach, jeśli epizody mają wpływ na codzienne czynności dziecka (na przykład na jego funkcjonowanie w szkole lub relacje z przyjaciółmi i rodziną), lekarz może przepisać benzodiazepiny w małej dawce (takie jak klonazepam) lub trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (takie jak imipramina).

Domowe sposoby na lęki nocne

Rodzice mogą podjąć jeden lub więcej z poniższych kroków:

• Zabezpiecz pokój dziecka, aby nie ucierpiało podczas epizodu.

• Pozbądź się wszystkiego, co może zakłócić sen, np. ekranów elektronicznych lub hałasów.

• Postaraj się obniżyć poziom stresu u swojego dziecka.

• Upewnij się, że dziecko dostaje wystarczająco dużo odpoczynku. Nie pozwól, aby było zbyt zmęczone lub zbyt długo spało.

• Stwórz relaksującą rutynę na czas snu i trzymaj się jej.

• Utrzymuj tę samą godzinę pobudki każdego dnia.

Nie należy budzić dziecka podczas epizodu. Może to spowodować, że będzie ono jeszcze bardziej zdezorientowane i dłużej będzie próbowało zasnąć. Spróbuj przeczekać ten stan i upewnij się, że nie zrobi sobie krzywdy, rzucając się lub potykając o coś w swoim pokoju.

Zapobieganie nocnym strachom

Jeśli Twoje dziecko ma dużo lęków nocnych, możesz spróbować pewnych rzeczy, które mogą pomóc. Przykładem może być przerywanie snu.

• Najpierw zanotuj, po ilu minutach od położenia się do łóżka zaczynają się nocne lęki.

• Obudź dziecko 15 minut przed spodziewanym lękiem nocnym i nie pozwól mu się obudzić i wyjść z łóżka przez 5 minut. Możesz sprawdzić, czy skorzysta z łazienki.

• Kontynuuj tę procedurę przez tydzień.

Epizody nocnego terroru są krótkie i zazwyczaj trwają kilka tygodni. Większość dzieci przechodzi je w wieku nastoletnim.