The Sexuality Spectrum: Zrozumienie i wyjaśnienie tożsamości seksualnej

Spektrum seksualności odnosi się do idei, że tożsamości i orientacje seksualne ludzi są złożone i opierają się łatwej klasyfikacji. Zamiast oferować ludziom wybór pomiędzy homo- a heteroseksualnym - lub nawet wybór pomiędzy homo-, hetero- lub biseksualnym - zapewnia sposób mówienia o seksualności w kategoriach wielu możliwości.

Spektrum seksualności pozwala również na większą płynność tożsamości i ekspresji seksualnej. Możesz zmienić się z jednej pozycji na drugą lub poruszać się po spektrum. Badania na dużą skalę poparły zarówno ideę, że szerokie określenia mogą być dla niektórych osób mylące, jak i to, że ludzie często mają zakresy orientacji seksualnych, a nie stałe orientacje.

Do pewnego stopnia przejście od kategorii lub seksualności do spektrum seksualności jest zmianą pokoleniową. Millenialsi coraz częściej wolą identyfikować się wzdłuż spektrum. Jednak spektrum nie jest ani zjawiskiem charakterystycznym dla millenialsów, ani koncepcją przyjmowaną przez wszystkich millenialsów.

Różne spektra orientacji seksualnej

Samo spektrum nie jest pojedynczą jednostką. Zamiast jednej linii z całkowitym homoseksualizmem na jednym końcu i całkowitym heteroseksualizmem na drugim, istnieje ponad 200 skal, które ludzie opracowali, aby zdefiniować seksualność.

Trzy najczęściej używane skale są następujące:

Skala Kinseya (Kinsey Scale)

W 1948 roku dr Alfred Kinsey i jego partnerzy badawczy opublikowali Sexual Behavior in the Human Male, pierwsze przełomowe badanie, które sugerowało, że ludzie nie pasują wyłącznie do kategorii homo- i heteroseksualnych. Kinsey zaproponował skalę od zera do siedmiu, gdzie zero oznacza wyłącznie heteroseksualizm, a siedem - wyłącznie homoseksualizm:

Kinsey przewidział też dodatkową kategorię: X, brak kontaktów i reakcji socjoseksualnych.

Siatka orientacji seksualnej Kleina

W 1978 roku Fritz Klein opublikował książkę The Bisexual Option. Nakreślił w niej siatkę, w której prosi ludzi o ocenę siedmiu aspektów orientacji/tożsamości seksualnej w skali od jednego do siedmiu, przy czym jeden oznacza wyłącznie płeć inną/heteroseksualną, a siedem - wyłącznie płeć tę samą/ homoseksualną. Te siedem aspektów to:

• Atrakcyjność seksualna

• Zachowanie seksualne

• Fantazje seksualne

• Preferencje emocjonalne

• Preferencje społeczne

• Heteroseksualny/homoseksualny styl życia

• Samoidentyfikacja

Ludzie są proszeni o ocenę każdego z tych aspektów w trzech kategoriach: przeszłość, teraźniejszość i ideał.

Oś Seksualności Stormsa

W 1981 roku Michael Storms chciał lepiej uwzględnić aseksualność i odróżnić ją od biseksualności w modelach seksualności. Stwierdził, że seksualność lepiej omawiać w odniesieniu do osi x i y, gdzie oś x odpowiada homoseksualizmowi, a oś y heteroseksualizmowi. Wartość zerowa wzdłuż jednej z osi odpowiadałaby brakowi orientacji w tym kierunku, a wartości zerowe wzdłuż obu osi wskazywałyby na całkowitą aseksualność.

Wszystkie te trzy modele były krytykowane i uzupełniane na różne sposoby, ale pokazują one różne sposoby myślenia o orientacji seksualnej jako występującej wzdłuż spektrum. Są one narzędziami do zrozumienia. Różne osoby uważają różne modele za najbardziej pomocne w artykułowaniu własnej seksualności.

Inne rzeczy mogą odgrywać rolę w spektrum seksualności. Kink, fetysz, niewola, dominacja, sadyzm i masochizm (BDSM) mogą być również zdefiniowane wzdłuż spektrum i mogą odgrywać rolę w intersekcjonalnych tożsamościach seksualnych, tożsamościach, które występują na skrzyżowaniu wielu różnych aspektów ludzkiej seksualności.

Spektrum aseksualności

Aseksualność może być również opisana wzdłuż spektrum. Wiele osób ma bardziej skomplikowane relacje z pożądaniem seksualnym niż pozwala na to binarny podział aseksualny/seksualny.?

Aseksualiści i aromantycy byli pierwszymi, którzy opracowali Model Podzielonego Pociągania, który może być stosowany również poza spektrum aseksualności. Model Podzielonej Atrakcji proponuje, aby dla każdej orientacji/ekspresji seksualnej istniał również jej romantyczny odpowiednik. Na przykład, niektórzy mogą cieszyć się pewnym typem romantycznego związku lub doświadczenia, ale nie chcą go przenosić na arenę seksualną.

Możliwości na spektrum aseksualności obejmują:

Aseksualność

Nie doświadczasz seksualnego przyciągania do innych ludzi. Nawet w obrębie tej jednej kategorii istnieje szereg indywidualnych sposobów wyrażania i doświadczania. Na przykład, niektórzy mogą nie doświadczać bezpośredniego pociągu seksualnego, ale mogą czerpać przyjemność z samego aktu płciowego. Inni mogą odczuwać wstręt do idei kontaktu seksualnego. Jeszcze inni mogą czerpać przyjemność z samodzielnej aktywności seksualnej, takiej jak masturbacja. Możesz zobaczyć skurcz asa używany jako etykieta dla osób aseksualnych.

Aromantyczny

Ludzie w tej grupie nie doświadczają romantycznego przyciągania. Podobnie jak w przypadku aseksualności, aromantyzm może występować w różnych formach.

Szaro-Aseksualny (Graysexual)/Grayromantyczny

Te terminy odnoszą się do ludzi, którzy mieszczą się gdzieś pomiędzy aseksualnością lub aromantycznością a seksualnością lub romantycznością. Są one niezwykle szerokie i ludzie, którzy identyfikują się z jednym z poniższych terminów mogą również identyfikować się jako graysexual lub grayromantic.

Demiseksualny/Demiromantyczny

Osoby demi nie doświadczają początkowo seksualnego lub romantycznego przyciągania do ludzi. Jednakże, w miarę upływu czasu i rozwoju relacji, uczucia seksualne lub romantyczne mogą się rozwinąć.

Reciprosexual/Recipromantic

Doświadczasz atrakcyjności do kogoś tylko wtedy, gdy wiesz, że on jest atrakcyjny do ciebie.

Akoisexual/Akoiromantic

Doświadczasz seksualnego lub romantycznego przyciągania, ale znika ono, gdy dowiadujesz się, że ta osoba również cię pociąga. Inne nazwy dla tej grupy to akoineseksualny/akoineromantyczny i lithsexualny/litromantyczny.

Aceflux/Aroflux

Poruszasz się w obrębie spektrum aseksualności lub nawet poza nim w niektórych momentach.