Zrozumienie leczenia chorób przenoszonych drogą płciową

Skąd mam wiedzieć, że mam chorobę przenoszoną drogą płciową?

Jeśli Ty lub Twój partner seksualny uprawiacie seks bez zabezpieczenia z kimś innym, jesteście narażeni na ryzyko zachorowania na chorobę przenoszoną drogą płciową (STD). Poproś lekarza, aby podczas corocznego badania fizykalnego zbadał Cię pod kątem chorób przenoszonych drogą płciową, nawet jeśli nie masz żadnych objawów. Jeśli wynik będzie pozytywny, Twoi partnerzy seksualni będą musieli podjąć leczenie. Może to być krępujące, ale musisz im powiedzieć, że zostali narażeni. Jest to sprawa życia i śmierci.

Choroby weneryczne mogą być wykryte podczas badania fizycznego, poprzez wymaz Pap, oraz w badaniach krwi, moczu, wydzieliny z narządów płciowych i odbytu.

Jakie są sposoby leczenia chorób przenoszonych drogą płciową?

Nie próbuj leczyć choroby wenerycznej samodzielnie. Choroby te są zakaźne i poważne. Musisz udać się do lekarza.

Bakteryjne choroby weneryczne można wyleczyć antybiotykami, jeśli leczenie rozpocznie się odpowiednio wcześnie. Wirusowe choroby weneryczne nie mogą być wyleczone, ale można kontrolować objawy za pomocą leków. Istnieje szczepionka przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B, ale nie pomoże ona, jeśli już jesteś chory na tę chorobę.

Jeśli otrzymujesz antybiotyk w celu leczenia STD, ważne jest, abyś wziął cały przepisany ci lek, nawet jeśli objawy ustąpią. Nie należy również przyjmować cudzych leków w celu leczenia infekcji; może to utrudnić leczenie infekcji.

Oto kilka konkretnych sposobów leczenia:

HIV/AIDS

: Ponieważ AIDS nie jest uleczalne, leczenie skupia się na utrzymaniu poziomu HIV w ryzach. Leki antyretrowirusowe są standardową terapią zakażenia HIV i zazwyczaj otrzymuje się kilka leków, tzw. koktajl. Kwestia, kiedy należy rozpocząć terapię antyretrowirusową, jest wciąż przedmiotem dyskusji. Niektórzy lekarze wierzą we wczesne rozpoczęcie terapii, aby lepiej radzić sobie z wirusem, podczas gdy inni uważają, że lepiej jest poczekać, ponieważ leki mogą powodować nieprzyjemne skutki uboczne i może rozwinąć się oporność na leki. Porozmawiaj ze swoim lekarzem o tym, kiedy powinieneś rozpocząć terapię antyretrowirusową.

Chlamydia i rzeżączka

: Te choroby weneryczne leczy się antybiotykami. Powinieneś zacząć je przyjmować, jeśli testy wykażą, że masz infekcję lub byłeś na nią narażony, nawet jeśli nie masz objawów. Twoi partnerzy seksualni również będą musieli być leczeni niezależnie od tego, czy mają objawy. Niektóre szczepy rzeżączki uodporniły się na działanie niektórych antybiotyków, więc może być konieczne przyjmowanie więcej niż jednego leku, aby zwalczyć rzeżączkę. Brak leczenia tych infekcji może spowodować trwałe uszkodzenie narządów rozrodczych i niemożność zajścia w ciążę. Jeśli byłeś leczony na chlamydię, zbadaj się ponownie po trzech miesiącach, nawet jeśli twój partner był leczony.

Kontynuacja

Syphilis

: Penicylina jest preferowanym sposobem leczenia kiły. Wczesne leczenie jest kluczowe, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się bakterii i uszkodzeniu innych narządów.

Opryszczka narządów płciowych

: Po zakażeniu opryszczką narządów płciowych, wirus pozostaje w organizmie przez całe życie. Po wystąpieniu pierwszego objawu opryszczka może pojawić się kilka razy w roku, ale z czasem objawy te mogą się zmniejszyć. Leki przeciwwirusowe, takie jak acyklowir (Zovirax), famcyklowir (Famvir) i walacyklowir (Valtrex) mogą pomóc w zmniejszeniu długości i nasilenia zarówno pierwszego, jak i kolejnych ognisk. Jeśli ogniska choroby pojawiają się często, może być konieczne zastosowanie terapii supresyjnej. W ramach terapii supresyjnej lekarz przepisuje ci leki, które masz przyjmować codziennie, aby zapobiec pojawieniu się ogniska choroby.

Brodawki narządów płciowych

: Nie ma standardu leczenia brodawek narządów płciowych. Większość brodawek płciowych znika bez leczenia, więc lekarz może zdecydować, że nie należy nic robić. Jednak nadal będziesz nosicielem wirusa wywołującego brodawki i możesz go przenosić na partnerów seksualnych. Jeśli zdecydujesz się na leczenie brodawek, masz kilka możliwości. Zamrożenie brodawki lub zastosowanie leku bezpośrednio do nich są często pierwsze wybory. Jeśli brodawki nie reagują na te opcje, operacja może być konieczne, aby je usunąć. Pamiętaj jednak, że leczenie nie pozbawia Cię infekcji i nadal możesz przenosić ją na innych.

Wirusowe zapalenie wątroby typu B

: Celem leczenia WZW B jest powstrzymanie uszkodzenia wątroby poprzez zapobieganie rozprzestrzenianiu się wirusa. Obecnie istnieje pięć leków zatwierdzonych do stosowania w WZW B u dorosłych i obiecujące nowe leki na horyzoncie. Są to: adefowir (Hepsera), entekawir (Baraclude), interferon alfa, lamiwudyna (Epivir), pegylowany interferon (Pegasys), telbiwudyna (Tyzeka lub Sebivo) i tenofowir (Viread). Każdy z nich ma zalety i wady, które należy omówić z lekarzem. Jeśli dojdzie do znacznego uszkodzenia wątroby, konieczny może być przeszczep wątroby.

Trichomoniasis

: Zakażenie tym drobnoustrojem leczy się za pomocą leku metronidazol, a wyleczalność wynosi około 90%. Kobiety w ciąży mogą przyjmować ten lek. Partnerzy również powinni być leczeni, aby nie doszło do ponownego zakażenia. Ważne jest również ponowne badanie po trzech miesiącach, aby upewnić się, że zakażenie zostało całkowicie usunięte. Powinno to nastąpić nawet jeśli partner był leczony.