Pierwsze testy wykazały, że przytulanie się do zmechanizowanej poduszki pomaga zredukować stres i niepokój równie skutecznie jak medytacja z przewodnikiem.
Niepokój? Spróbuj przytulić się do "oddychającej poduszki".
THURSDAY, March 10, 2022 (HealthDay News) -- Czy przytulanie się do miękkiej, zmechanizowanej poduszki, która symuluje powolne oddychanie, może pomóc uczniom poddanym testom w walce z niepokojem i stresem? Brytyjscy naukowcy stawiają na to.
Poduszka, o której mowa, wygląda jak każda inna typowa poduszka, zauważa autorka badania Alice Haynes. Jest ona doktorantką na Uniwersytecie w Bristolu w Wielkiej Brytanii.
Jednak gdy się ją przytuli, jasnoniebieska pluszowa poduszka odkrywa przed nami potencjalnie terapeutyczny sekret: ukryty nadmuchiwany worek, który ma imitować powolne oddychanie.
Celem projektu, jak mówi Haynes, jest "złagodzenie wysokiego poziomu niepokoju, którego studenci często doświadczają w okresie egzaminów".
Mając na uwadze ten wąski cel, poduszka nie została jeszcze wypróbowana wśród pacjentów, u których zdiagnozowano jakąkolwiek formę chronicznego zaburzenia lękowego.
Jednak wczesne testy wśród zdrowych młodych ludzi, którzy często znajdują się w sytuacjach stresowych, sugerują, że poduszka jest równie skuteczna w minimalizowaniu lęku, jak medytacja z przewodnikiem.
W wydaniu PLOS ONE z 9 marca Haynes wyjaśnia, że projekt poduszki powstał w wyniku jej wysoce wyspecjalizowanej pracy w dziedzinie badań zwanej "afektywną haptyką", w której bada się, w jaki sposób wrażenie dotyku może współdziałać z robotyką w celu poprawy samopoczucia.
W poszukiwaniu najskuteczniejszego projektu poduszki zmniejszającej lęk zespół poprosił 24 brytyjskich studentów (w wieku od 21 do 40 lat) o wypróbowanie pięciu różnych prototypów.
Zmniejszanie niepokoju
Cztery poduszki imitowały odpowiednio: oddychanie, bicie serca, mruczenie lub mruczenie i oddychanie łącznie. Piąta poduszka emitowała rozproszony pierścień światła.
Haynes i jej koledzy odkryli, że poduszka do oddychania została najlepiej oceniona przez "znacznie większą" liczbę użytkowników, którzy opisywali ją jako uspokajającą, kojącą i/lub relaksującą. Nieco ponad jedna trzecia przyznała, że kiedy poduszka działa, "czuje się, jakby oddychała", a trzy osoby stwierdziły, że trzymając ją, czują się tak, jakby trzymały kota.
Dlatego badacze postanowili skupić się na poduszce do oddychania i dopracować jej projekt do dalszych testów.
Ostateczny rezultat ma około 14 cali długości, 10 cali w najszerszym miejscu i 6 cali grubości. Poduszka, pokryta miękką mikrofibrą poliestrową i sztruksem, jest przeznaczona do przytulania do brzucha i klatki piersiowej.
Rurka biegnąca od zewnętrznej i zasilanej z zewnątrz pompki "podłącza się" do wewnętrznej mechaniki poduszki, w której znajduje się nadmuchiwana komora. Sama rurka pozostaje niewidoczna (i bezgłośna) dla osób korzystających z poduszki.
Podobnie mechanika wewnętrzna jest ukryta głęboko w poduszce i ustawiona tak, aby naśladować tempo oddychania wynoszące 10 oddechów na minutę (autorzy badania zauważyli, że ludzie zazwyczaj oddychają w tempie od 12 do 18 oddechów na minutę, więc poduszka ma na celu naśladowanie powolnego oddychania).
Po zakończeniu projektowania poduszki do oddychania, do testów zaproszono 129 dorosłych w wieku od 18 do 36 lat (około 75% z nich stanowiły kobiety).
Wszystkim powiedziano najpierw, że przystąpią do słownego testu matematycznego, w którym uczestnicy będą musieli odpowiadać na pytania przed sobą nawzajem. Cel: wywołanie niepokoju i stresu społecznego.
Potrzeba więcej testów
Następnie uczestników losowo podzielono na trzy grupy: grupę medytacyjną, w której stosowano standardowe 8-minutowe wskazówki oddechowe przekazywane przez słuchawki; grupę, którą poproszono o spędzenie tego samego czasu po prostu siedząc w ciszy i czekając (bez dostępu do telefonów komórkowych); oraz grupę poduszkową. Grupę korzystającą z poduszki poinstruowano, by przez 8 minut leżała w pozycji pionowej na poduszce, mając na uszach słuchawki blokujące dźwięk.
W oddzielnych pomieszczeniach każda z grup wypełniała wiele standardowych testów lękowych przed, w trakcie i po eksperymencie.
Badacze odkryli, że poduszka była nie tylko tak samo skuteczna jak medytacja, ale była szczególnie korzystna dla studentów, którzy twierdzili, że często doświadczają wysokiego poziomu lęku przed testami, powiedział Haynes. Dla tych osób urządzenie może być szczególnie pomocne.
Ponadto, jak wyjaśniła Haynes, "wierzymy, że poduszka do oddychania może stanowić wsparcie dla szerokiego grona osób, a w szczególności dla tych, dla których istniejące metody/leczenia, takie jak medytacja, mogą okazać się niedostępne".
Haynes zaznaczyła, że jako prototyp badawczy poduszka nie jest jeszcze przeznaczona do sprzedaży ani nawet do produkcji, więc na razie nie wiadomo, ile mogłaby kosztować i czy ubezpieczenie mogłoby ją pokryć.
Opisała jednak poduszkę jako intuicyjną i łatwą w użyciu, nawet podczas wykonywania innych czynności, takich jak oglądanie telewizji czy rozmowa z kimś. Jej zdaniem należy ją traktować jako "urządzenie uzupełniające, które ludzie mogą mieć w domu, aby zapewnić sobie komfort i wsparcie w razie potrzeby".
Martina Svensson jest pracownikiem naukowym Eksperymentalnego Laboratorium Neurozapalenia (ENL) na Uniwersytecie w Lund w Szwecji. Choć nie brała udziału w badaniu, zgodziła się, że wyniki wskazują, "że poduszka uspokajająca może mieć pewne działanie uspokajające w pewnych sytuacjach u osób, które nie cierpią na zaburzenia lękowe, ale są po prostu niespokojne przed wymagającym wydarzeniem."
Jednocześnie podkreśliła, że konieczne są dalsze badania, być może obejmujące bardziej obiektywne mierniki lęku, takie jak tętno i rytm oddychania. Svensson powtórzyła też ważne zastrzeżenie, że "należy jeszcze ocenić, czy urządzenie to jest równie skuteczne w przypadku osób, u których zdiagnozowano zaburzenia lękowe".
Więcej informacji
Więcej informacji na temat studentów i lęku można znaleźć w Harvard Medical School.
