Zaburzenia okresowych ruchów kończyn

Przegląd zaburzeń okresowych ruchów kończyn

Okresowe zaburzenie ruchów kończyn (PLMD) to powtarzające się skurcze lub szarpanie nóg podczas snu. Jest to jedyne zaburzenie ruchowe, które występuje tylko podczas snu, i czasami nazywane jest okresowymi ruchami nóg (lub kończyn) podczas snu. "Okresowe" odnosi się do faktu, że ruchy są powtarzalne i rytmiczne, występujące mniej więcej co 20-40 sekund. PLMD jest również uważany za zaburzenie snu, ponieważ ruchy często zakłócają sen i prowadzą do senności w ciągu dnia.

PLMD może występować z innymi zaburzeniami snu. Często łączy się go z zespołem niespokojnych nóg, ale to nie to samo. Zespół niespokojnych nóg to stan polegający na odczuwaniu dziwnych doznań w nogach (a czasem w rękach) podczas czuwania i nieodpartej chęci poruszania kończynami w celu złagodzenia tych doznań. Co najmniej 80% osób z zespołem niespokojnych nóg ma PLMD, ale odwrotna sytuacja nie jest prawdziwa.

Kiedy po raz pierwszy opisano PLMD w latach 50-tych XX wieku, nazwano go nokturnal myoclonus. Nocturnal oznacza noc, a mioklonie to szybkie, rytmiczne skurcze grupy mięśni, podobne do tych, które obserwuje się w napadach. Ruchy PLMD nie są jednak mioklonie, a oryginalna nazwa nie jest dziś używana.

PLMD może wystąpić w każdym wieku. Jak wiele zaburzeń snu, PLMD występuje częściej u osób w średnim i starszym wieku.

Zaburzenia okresowych ruchów kończyn Przyczyny

Utrzymujące się zaburzenia snu i senność w ciągu dnia nie są częścią normalnego starzenia się.

Okresowe zaburzenie ruchów kończyn może być pierwotne lub wtórne. Wtórne PLMD jest spowodowane przez leżący u podstaw problem medyczny. Pierwotne PLMD, z drugiej strony, nie ma znanej przyczyny. Zostało to powiązane z nieprawidłowościami w regulacji nerwów podróżujących z mózgu do kończyn, ale dokładna natura tych nieprawidłowości nie jest znana.

Wtórne PLMD ma wiele różnych przyczyn, w tym następujące. Wiele z nich jest również przyczynami zespołu niespokojnych nóg.

• Cukrzyca

• Niedobór żelaza

• Guz rdzenia kręgowego

• Uszkodzenie rdzenia kręgowego

• Zespół bezdechu sennego: trudności z oddychaniem, które zakłócają sen, powodując senność w ciągu dnia i wiele innych problemów

• Narkolepsja: Zaburzenie snu polegające na nadmiernej senności i obezwładniającej potrzebie snu w godzinach czuwania

• Uremia: Nagromadzenie produktów odpadowych we krwi z powodu słabej funkcji nerek

• Anemia: Niski poziom hemoglobiny, substancji, która przenosi tlen we krwi

• Leki: Neuroleptyki i inne środki antydopaminergiczne, takie jak Haldol, środki dopaminergiczne, takie jak Sinemet (pomimo faktu, że Sinemet jest często lekiem na PLMD) lub trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, takie jak amitryptylina (Elavil)

• Odstawienie leków uspokajających, takich jak barbiturany lub benzodiazepiny (np. Valium)

Kontynuacja

Objawy zaburzeń okresowych ruchów kończyn

Najczęstszymi objawami zauważanymi przez osoby z PLMD nie są ruchy nóg, ale słaby sen i senność w ciągu dnia. Wiele osób z PLMD nie jest świadomych swoich ruchów nóg, chyba że powie im o tym partner w łóżku.

Ruchy nóg dotyczą jednej lub obu kończyn.

• Zazwyczaj kolano, kostka i duży palec u nogi zginają się w trakcie ruchu.

• Ruchy są różne, od lekkich do mozolnych i dzikich kopnięć i uderzeń.

• Ruchy trwają około 2 sekund (a więc są znacznie wolniejsze niż szarpnięcia nogami w mioklonii).

• Ruchy są rytmiczne i powtarzalne, występują co 20-40 sekund.

• Ruchy mają tendencję do grupowania się w epizody, które trwają od kilku minut do kilku godzin.

• Ruchy mogą zmieniać swoje nasilenie z jednej nocy na drugą.?

To mniej powszechne, ale PLMD może również obejmować ramiona.

Badania i testy

U większości osób z PLMD, słaby sen i senność w ciągu dnia są najbardziej uciążliwymi objawami. Wiele osób nie łączy swoich problemów ze snem z ruchami nóg. Zaburzenia snu mają wiele różnych przyczyn. W zależności od tego, jak opiszesz swoje objawy, Twój lekarz może zadać Ci wiele szczegółowych pytań. Pytania te dotyczą Pana/Pani problemów medycznych obecnie i w przeszłości, problemów medycznych w rodzinie, leków, które Pan/Pani przyjmuje, historii pracy i podróży oraz Pana/Pani nawyków i stylu życia. Szczegółowe badanie fizykalne będzie szukać oznak podstawowej przyczyny problemu ze snem.

Nie istnieje żaden test laboratoryjny ani badanie obrazowe, które może udowodnić, że masz PLMD. Jednak niektóre testy mogą zidentyfikować podstawowe przyczyny medyczne, takie jak anemia, inne niedobory i zaburzenia metaboliczne, które mogą powodować PLMD.

• Może zostać pobrana krew w celu sprawdzenia liczby komórek krwi i hemoglobiny, podstawowych funkcji organów, chemii i poziomu hormonów tarczycy. Możesz również zostać zbadany pod kątem pewnych infekcji, które mogą spowodować wtórne PLMD.

• Próbka moczu może zostać pobrana w celu sprawdzenia, czy nie ma w niej śladów leków, które mogą powodować problemy ze snem.

Polisomnografia (badanie w laboratorium snu) jest jedynym sposobem potwierdzenia, że masz PLMD. Podczas snu w laboratorium można udokumentować ruchy nóg.

W każdej chwili podczas oceny lekarz może skierować pacjenta do neurologa (specjalisty od zaburzeń układu nerwowego). Specjalista ten może pomóc wykluczyć inne problemy neurologiczne i potwierdzić diagnozę PLMD.

Ciąg dalszy

Leczenie zaburzeń okresowych ruchów kończyn

Leczenie nie leczy zaburzenia, ale zwykle łagodzi objawy. Jeśli masz niedobór żelaza, lekarz może przepisać suplementy. Pomocne może być również unikanie żywności i napojów zawierających kofeinę, takich jak czekolada, kawa, herbata i napoje bezalkoholowe.

Leczenie medyczne

Leczenie obejmuje leki, które albo zmniejszają ruchy, albo pomagają osobie spać przez te ruchy.

Leki

Terapia nie leczy PLMD, ale łagodzi objawy. Należy pamiętać, że wiele leków stosowanych w leczeniu PLMD jest takich samych jak leki stosowane w leczeniu zespołu niespokojnych nóg.

• Benzodiazepiny: Leki te tłumią skurcze mięśni. Są one również środkami uspokajającymi i pomagają zasnąć przez ruchy. W szczególności wykazano, że klonazepam (Klonopin) zmniejsza całkowitą liczbę okresowych ruchów kończyn na godzinę. Jest to prawdopodobnie najczęściej stosowany lek w leczeniu PLMD.

• Środki dopaminergiczne: Leki te zwiększały poziom ważnego neuroprzekaźnika (substancji chemicznej w mózgu) zwanego dopaminą, który jest ważny w regulacji ruchów mięśni. Leki te wydają się poprawiać stan u niektórych osób, ale nie u innych. Szeroko stosowane przykłady to kombinacja lewodopy i karbidopy (Sinemet) oraz pergolid (Permax).

• Środki przeciwdrgawkowe: Leki te zmniejszają skurcze mięśni u niektórych osób. Najczęściej stosowanym lekiem przeciwdrgawkowym w PLMD jest gabapentyna (Neurontin).

• Agoniści GABA: Środki te hamują uwalnianie pewnych neuroprzekaźników, które stymulują skurcze mięśni. Efektem tego jest rozluźnienie skurczów. Najczęściej stosowanym z tych środków w PLMD jest baklofen (Lioresal).

Kolejne kroki - działania następcze

Po wypróbowaniu zaleceń lekarz poprosi o ponowne odwiedziny na jednej lub kilku wizytach kontrolnych.

Bardzo ważne jest, aby partner w łóżku rozumiał naturę PLMD i że nie zamierzasz go zranić swoimi ruchami.

Profilaktyka

Regularnie odwiedzaj swojego lekarza, aby odpowiednio zadbać o wszelkie problemy medyczne i psychiczne.

Outlook

Pierwotne PLMD może być przewlekłe (stałe). Wiele osób z pierwotnym PLMD ma poprawę snu nocnego (remisja), ale doświadcza jednego lub więcej nawrotów w czasie.

Wtórne PLMD może ustąpić wraz z leczeniem podstawowej przyczyny.