Może się to wydawać dziwne, ale to prawda. Łuszczyca jest związana z niektórymi zaburzeniami trawienia, które są również chorobami autoimmunologicznymi.
W tej chwili nie ma nic, co mógłbyś zmienić w swoim stylu życia, aby uchronić się przed jednym z tych problemów trawiennych, które są zapisane w twoich genach.
Badania nad tym skomplikowanym związkiem trwają i jeszcze wiele pozostaje do odkrycia. Oto, co wiemy do tej pory.
Łuszczyca i IBD
Istnieje silny związek pomiędzy łuszczycą a nieswoistymi zapaleniami jelit, czyli IBD. IBD obejmuje chorobę Crohna i wrzodziejące zapalenie jelita grubego (UC). Choroba Leśniowskiego-Crohna może dotyczyć każdej części żołądka i jelit; UC zwykle dotyka dolnych części przewodu pokarmowego, okrężnicy i odbytnicy.
Po przyjrzeniu się wzorcom genów dziesiątków tysięcy osób cierpiących na poważne choroby autoimmunologiczne, naukowcy odkrywają, że te same problematyczne geny mogą być odpowiedzialne za łuszczycę, chorobę Leśniowskiego-Crohna i UC. Te choroby wyzwalają stan zapalny również w podobny sposób.
Twoja skóra i jelita są organami zbudowanymi z tkanki, która łatwiej wchłania rzeczy, więc nie jest zaskakujące, że obie są wrażliwe i reagują na sygnały zapalne, które podróżują po całym ciele.
Jedno z badań wykazało, że 1 na 10 kobiet z łuszczycą rozwija IBD. (Szanse były jeszcze wyższe dla tych z łuszczycowym zapaleniem stawów, innym stanem związanym z łuszczycą). Osoby z łuszczycą są 2,5 razy bardziej narażone na zachorowanie na Crohna i 1,6 razy bardziej narażone na UC. Niektórzy ludzie dostają najpierw zaburzenia trawienne, a łuszczycę później.
IBD i łuszczyca mają również związek z otyłością. Tkanka tłuszczowa wydaje się wytwarzać substancje chemiczne, które zmieniają sposób funkcjonowania organizmu, w tym układu odpornościowego. Posiadanie dużej ilości dodatkowej wagi zwiększa szanse na zachorowanie na łuszczycę, chorobę Leśniowskiego-Crohna i WZJG. Może również sprawić, że ich stan pogorszy się szybciej i sprawi, że leczenie będzie mniej skuteczne.
Łuszczyca i celiakia
Kiedy masz celiakię, nie możesz strawić glutenu, białka zawartego w pszenicy, życie i jęczmieniu. Celiakia może uszkodzić Twoje jelito cienkie i uniemożliwić wchłanianie kluczowych składników odżywczych.
Szansa na zachorowanie na celiakię jest prawie 3 razy większa wśród osób z łuszczycą. Około 4 na 100 z nich ją ma. Badania pokazują, że im wyższy poziom specyficznych przeciwciał związanych z celiakią, tym gorsza jest łuszczyca.
Objawy punktowe
Zwróć uwagę na oznaki problemów trawiennych i poinformuj o nich lekarza, abyś mógł się przebadać i w razie potrzeby zmienić plan leczenia.
Objawy IBD (choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego) obejmują:
-
Biegunka
-
Skurcze brzucha
-
Krew w kupie
Dowiedz się więcej o objawach, rodzajach i przyczynach IBD.
Objawy celiakii lub wrażliwości na gluten u dorosłych mogą obejmować:
-
Biegunka
-
Nieprzyjemnie pachnąca kupa
-
Zmęczenie
-
Uczucie osłabienia, zawroty głowy lub brak tchu
-
Zimne dłonie i stopy
-
Bolące, obolałe stawy
Możesz pomylić celiakię z łuszczycowym zapaleniem stawów, ponieważ obie choroby mogą powodować ból stawów i zmęczenie. Twój lekarz może zlecić badanie krwi, które mierzy poziom przeciwciał, aby sprawdzić, czy gluten wpływa na Ciebie. Przeczytaj więcej o tym, jak dowiedzieć się, czy masz celiakię.
Zarządzanie obiema chorobami
Często pomocna jest obecność w zespole opieki zdrowotnej zarówno gastroenterologa, jak i dermatologa. Ty i Twój zespół możecie zdecydować, jakie leczenie jest dla Ciebie odpowiednie, w zależności od tego, jakie są Twoje objawy i jak bardzo są nasilone, a także jakie efekty uboczne leków jesteś w stanie zaakceptować.
Ten sam lek może działać zarówno na łuszczycę, jak i na IBD. Ale niektóre leki biologiczne są bardziej prawdopodobne niż inne, aby wywołać flarę dla kogoś, kto już ma IBD.
Podążanie za dietą bezglutenową pomogło niektórym ludziom oczyścić ich zmiany łuszczycowe, jak również zarządzać celiakią. Co więcej, dieta bezglutenowa pomogła osobom, które mają pozytywny wynik testu na wrażliwość na gluten, nawet jeśli nie mają żadnych objawów celiakii lub oznak choroby.
Zdrowe nawyki - w tym pożywna dieta i regularne ćwiczenia - mogą pomóc Ci poczuć się lepiej, zmniejszyć szansę na wystąpienie objawów i uzyskać lepsze wyniki leczenia. Oczywiście, należy przyjmować leki zgodnie z zaleceniami. Nie pal i ogranicz ilość wypijanego alkoholu. Znajdź sposób na złagodzenie stresu, np. dołączając do grupy wsparcia.
Informuj lekarza o wszelkich nowych lub zmieniających się objawach.
