Biopsja gruczołu krokowego polega na pobraniu przez lekarza niewielkich próbek tkanki z gruczołu krokowego w celu zbadania, czy nie występuje u Pana rak. Lekarz zleci wykonanie biopsji, jeżeli wyniki badań przesiewowych (badanie krwi lub cyfrowe badanie per rectum) wskazują, że może Pan mieć raka gruczołu krokowego.
Ten rodzaj raka jest bardzo częsty. Szacuje się, że w tym roku zostanie on zdiagnozowany u 174 000 mężczyzn, a około 31 000 z tego powodu umrze. Mimo to u większości mężczyzn nie powoduje on żadnych problemów lub jest łatwy do wyleczenia. Rozpoznanie raka prostaty nie jest możliwe bez wykonania biopsji.
Co robi moja prostata?
Prostata znajduje się poniżej pęcherza moczowego i przed odbytnicą. Jest to gruczoł w kształcie orzecha włoskiego, który otacza część cewki moczowej. (Jest to przewód, który wyprowadza siusiu i nasienie z penisa). Oto co robi:
-
Produkuje płyn do nasienia, który zawiera plemniki produkowane w jądrach.
-
Zapobiega włączeniu moczu podczas wytrysku.
Jeśli prostata stanie się zbyt duża, może blokować siusiu przed przejściem przez cewkę moczową i wyjściem z penisa.
Kiedy potrzebna jest biopsja?
Lekarz może zlecić wykonanie biopsji, jeśli stężenie antygenu swoistego dla prostaty (PSA) w badaniach krwi jest podwyższone lub jeśli podczas cyfrowego badania odbytnicy stwierdzono obecność nieprawidłowego guzka. Podczas cyfrowego badania odbytnicy lekarz wkłada palec do pupy, aby wyczuć, czy gruczoł krokowy jest powiększony lub ma zgrubienia. Inną opcją przed wykonaniem biopsji jest badanie ultrasonograficzne. Zamiast palca wprowadza się małą sondę w celu wykonania zdjęć prostaty.
Biopsja gruczołu krokowego metodą rezonansu magnetycznego może być wykonana u pacjentów, u których poziom PSA wzrasta, a wynik biopsji metodą ultrasonograficzną jest ujemny. Można ją również zastosować w sytuacji, gdy diagnostyczny rezonans magnetyczny prostaty wykonany z powodu wzrostu stężenia PSA wykazuje bardzo małą nieprawidłowość, która nie może być łatwo zlokalizowana za pomocą ultradźwięków. Obraz z rezonansu magnetycznego prowadzący do biopsji może poprawić zdolność do wykrywania guzów prostaty, które mogą wymagać leczenia.
Procedura biopsji
Gdy lekarz zdecyduje się na wykonanie biopsji gruczołu krokowego, jest to prosty, 10-minutowy zabieg. Lekarz wprowadza igłę przez ścianę odbytnicy do gruczołu krokowego w celu pobrania komórek do badania. Jest to biopsja transrektalna. Lekarze zazwyczaj pobierają kilkanaście próbek z różnych części prostaty. W niektórych przypadkach wykonują biopsję poprzez wprowadzenie igły przez skórę pomiędzy moszną a odbytem. Lekarz nazwie to biopsją przezodbytniczą.
Pomysł takiej procedury może sprawić, że mężczyźni będą zdenerwowani i brzmi to boleśnie. Ale biopsja zwykle powoduje tylko krótki dyskomfort. Możesz zauważyć trochę krwi w swoim siusiu i może pojawić się lekkie krwawienie z pupy. Może być również krew w twoim nasieniu. Może to trwać przez kilka tygodni.
Próbka zostanie wysłana do laboratorium, gdzie zostanie obejrzana pod mikroskopem. Na wyniki trzeba czekać około 3 dni. Jeśli jest rak, otrzyma Pan tzw. wynik Gleasona. Im wyższy wynik, tym większe prawdopodobieństwo, że rak będzie szybko rósł i rozprzestrzeniał się, i tym bardziej agresywnie powinien być leczony.
Ponieważ biopsja może pominąć rakowe części gruczołu krokowego, czasami dla pewności zleca się powtórzenie badania.
Opcje leczenia
Jeżeli wraz z lekarzem zdecydujesz, że leczenie jest konieczne, operacja usunięcia prostaty i pobliskich tkanek jest powszechna, o ile rak się nie rozprzestrzenił.
Inne opcje leczenia obejmują:
-
Promieniowanie
-
Krioterapia (wykorzystująca bardzo niskie temperatury do zamrażania komórek nowotworowych)
-
Terapia hormonalna
-
Chemioterapia
Niektórzy mężczyźni z tą chorobą mogą wymagać jedynie aktywnego nadzoru, zwanego również "czujnym oczekiwaniem". Oznacza to regularne badania krwi, badanie odbytnicy i ewentualnie biopsje, aby mieć oko na sytuację. Jeśli rak się nasili, możesz omówić z lekarzem opcje leczenia.
