Nawet jeśli ukochana osoba, którą się opiekujesz, nadal żyje, możesz już zacząć odczuwać ciężar i ból związany z jej utratą.
Choć niektórzy mogą myśleć o tym jako o rodzaju depresji, to tak naprawdę jest to odrębna forma żałoby. Jest to również naturalna, oczekiwana reakcja na opiekę nad osobą z długotrwałą lub nieuleczalną chorobą.
Ten rodzaj żalu może boleć tak samo, jak to, co czujesz, gdy ukochana osoba umiera. Czasami może ułatwić stratę po śmierci, ale nie zawsze.
To jest prawdziwe. Nie można go zignorować i mieć nadzieję, że po prostu moc przez. Więc pozwól sobie na przetwarzanie żalu i doceniaj czas, który ci pozostał.
Czym jest żałoba antycypacyjna?
W przeciwieństwie do smutku i żałoby, które mają miejsce po czyjejś śmierci, ten "antycypacyjny smutek" zaczyna się jeszcze przed śmiercią danej osoby. Ale emocje mogą być podobne.
Kiedy ktoś cierpi na chorobę, uraz lub stan, który trwale zmienia jego osobowość, jak np. choroba Alzheimera, smutek może pojawić się w momencie, kiedy dotrze do nas, że ukochana osoba, jaką znaliśmy, "zniknie" jeszcze zanim odejdzie.
Możesz odczuwać niepokój, strach lub smutek w oczekiwaniu na jej odejście.
Możesz także odczuwać poczucie straty i tęsknić za swoją niezależnością i wolnością, ponieważ twoje własne życie ulega zmianie, ponieważ większość twojego czasu i energii jest teraz poświęcana komuś, kto cię potrzebuje. A to może również prowadzić do poczucia winy.
Gniew, rozgoryczenie, a nawet uraza są również powszechnymi uczuciami, ponieważ jesteś zmuszony pogodzić się z faktem, że nie możesz zmienić wyniku.
Ważne jest, aby pamiętać, że wszystkie te uczucia są normalne w tak trudnej sytuacji. I często główni opiekunowie - ci, którzy biorą na siebie codzienną odpowiedzialność za czyjeś dobro? -- czują kawałek tej straty każdego dnia, głębiej i w sposób, w jaki inni w ich życiu prawdopodobnie nie.
Bądź szczery w swoich uczuciach
Czy to w grupie wsparcia, z doradcą, z dobrym przyjacielem, czy w zaciszu dziennika, dzielenie się tym, co przeżywasz, może złagodzić te chwile, kiedy jesteś smutny, bezsilny i zmęczony. Twoja ukochana osoba może radzić sobie z własnym smutkiem i razem możecie znaleźć pocieszenie.
Nie ma nic złego w płaczu lub przyznaniu się do złości czy frustracji. Są to pomocne sposoby na to, aby stłumione emocje nie przerodziły się w urazę do osoby, którą się opiekujesz lub nie odbiły się na Twoim zdrowiu.
Znajdź sposoby na przejęcie kontroli
Nie możesz uniknąć tego, co się stanie, ale możesz mieć wpływ na to, jak to się stanie.
Zdobycie wiedzy na temat choroby bliskiej osoby jest jednym ze sposobów na zrobienie czegoś, na podjęcie działań, które pozwolą ci uczestniczyć w grze, a nie tylko przyglądać się z boku. Poznaj lepiej objawy, możliwości leczenia i możliwe skutki uboczne, abyś mógł się przygotować, a nawet wyprzedzić to, co może nadejść.
Możesz nawet pomóc ukochanej osobie uporządkować jej sprawy lub zaplanować usługę pogrzebową.
Tworzenie wspomnień
Spędzaj czas razem. Może to być coś tak prostego jak popołudnie w parku lub gra w grę planszową. Te czynności wzmocnią łączącą was więź i będą czymś, co będzie można zachować po odejściu ukochanej osoby.
Dziel się też wspomnieniami z dawnych dobrych czasów. Jeśli czujesz się na siłach, przeglądaj razem albumy ze zdjęciami lub oglądaj domowe filmy.
Znajdź czas na "normalne" zajęcia
Twoje dni są prawdopodobnie o wiele inne niż przed podjęciem pracy jako opiekun, więc musisz znaleźć sposób, aby pozostać przyziemnym i związanym z życiem, które zbudowałeś.
Zachowaj swoje randki na lunch. Rób sprawunki, jak tylko możesz. Weź udział w zajęciach z garncarstwa. Idź na siłownię.
Kiedy czujesz się przytłoczony, zwróć się do przyjaciół i członków rodziny i poproś ich o pomoc - czy to o odebranie zakupów spożywczych, czy o zadzwonienie do gabinetu lekarskiego i umówienie się na wizytę, czy też o to, by po prostu usiedli z Tobą i przytulili Cię, bez konieczności rozmowy.
Niezależnie od tego, jak zdecydujesz się to zrobić, znalezienie czasu dla siebie nie jest pobłażliwe ani samolubne. Jest to kluczowy element, który sprawia, że stajesz się lepszym opiekunem. I może dać ci siłę, by poradzić sobie z nadchodzącymi wyzwaniami.
