Dziecko, które uporczywie zmaga się z matematyką, ale dobrze radzi sobie w innych klasach, może mieć zaburzenia uczenia się zwane dyskalkulią. Lekarz opisuje objawy i strategie pomocy.
Jest to schorzenie związane z mózgiem, które utrudnia naukę podstawowych działań arytmetycznych. Może występować rodzinnie, ale naukowcy nie znaleźli żadnych genów z tym związanych.
Dyskalkulię ma do 7% uczniów szkół podstawowych. Badania sugerują, że jest ona równie powszechna jak dysleksja - zaburzenie czytania - ale nie jest tak dobrze rozumiana. Dzieci i rodzice czasami nazywają ją dysleksją matematyczną, co może być mylące, ponieważ dyskalkulia jest zupełnie inną chorobą. Szkoła lub lekarz mogą ją nazywać zaburzeniami w uczeniu się matematyki lub zaburzeniami matematycznymi.
Może ona być związana z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) - do 60% osób z ADHD ma również zaburzenia uczenia się, takie jak dyskalkulia.
Objawy
Dzieci z dyskalkulią mogą tracić orientację podczas liczenia. Mogą liczyć na palcach długo po tym, jak dzieci w tym samym wieku przestały to robić. Może być im trudno zorientować się na pierwszy rzut oka, ile rzeczy jest w danej grupie - jest to umiejętność zwana "subitizing", która pomaga dostrzec 5 i 3 po rzuceniu kostką, bez faktycznego liczenia.
Nawet podstawowe rozumienie liczb, czyli zmysł liczbowy, może nie działać dobrze. Może to utrudniać szybkie zorientowanie się, na przykład, czy liczba 8 jest większa od liczby 6. Dziecko z dyskalkulią może również odczuwać duży niepokój związany z liczbami. Na przykład, może wpadać w panikę na myśl o zadaniu domowym z matematyki.
Oszacować rzeczy, np. jak długo coś trwa lub jaka jest wysokość sufituDzieci z dyskalkulią w wieku szkolnym mogą mieć trudności z..:
-
Rozumieć zadania matematyczne
-
Nauczyć się podstawowych działań matematycznych, takich jak dodawanie, odejmowanie i mnożenie
-
Łączenie liczby (1) z odpowiadającym jej słowem (jeden)
-
Rozumienie ułamków
-
Rozumienie wykresów i diagramów (koncepcje wizualno-przestrzenne)
-
Liczyć pieniądze lub wydawać resztę
-
Zapamiętywanie numerów telefonów lub kodów ZIP
-
Odmierzanie czasu lub odczytywanie zegarów
Każda czynność związana z liczbami lub matematyką - nawet poza szkołą - może frustrować dzieci z dyskalkulią. Na przykład dziecko z tą dysfunkcją może denerwować się podczas gier, które wymagają ciągłego liczenia lub zapisywania wyników.
Objawy dyskalkulii u dzieci [Autotest]
Diagnoza
Jeśli dziecko ma trudności z liczbami, należy skonsultować się z lekarzem, aby wykluczyć wszelkie problemy ze wzrokiem lub słuchem, które mogą mieć wpływ na zdolność uczenia się.
Następnie porozmawiaj z nauczycielem matematyki dziecka, aby zrozumieć, z czym ma ono problemy. Porozmawiaj także z innymi nauczycielami, aby dowiedzieć się, czy dziecko nie ma problemów w innych dziedzinach.
Jeśli po rozmowie z lekarzem i nauczycielami uważasz, że Twoje dziecko może mieć dyskalkulię, umów się na wizytę u specjalisty ds. nauczania. Porozmawia on z Tobą i Twoim dzieckiem oraz sprawdzi jego zdolności matematyczne, aby pomóc w ustaleniu, czy jest ono chore. Testy to jedyny sposób, aby dowiedzieć się na pewno, czy dziecko cierpi na tę przypadłość. Testy te są czasem nazywane testami edukacyjnymi lub psychoedukacyjnymi. Testy sprawdzają cztery główne rzeczy:
-
Umiejętności obliczeniowe: Umiejętność wykonywania operacji matematycznych. Młodsze dzieci mogą mieć problemy z dodawaniem i odejmowaniem, a starsze z trudniejszymi zadaniami, takimi jak mnożenie, dzielenie i ułamki.
-
Biegłość w matematyce: Zdolność do łatwego przypominania sobie podstawowych faktów matematycznych, takich jak 5 x 3 = 15 lub jak mnożyć ułamki.
-
Obliczenia umysłowe: Zdolność do rozwiązywania problemów matematycznych w głowie
-
Rozumowanie ilościowe: Zdolność rozumienia i rozwiązywania problemów słownych
Specjalista może przyjrzeć się tym testom i sporządzić raport, który pomoże w określeniu potrzeb dziecka.
Leczenie
Specjaliści w dziedzinie nauczania, psycholodzy edukacyjni lub neuropsycholodzy specjalizujący się w dyskalkulii zalecają następujące działania, aby pomóc dziecku w zrozumieniu matematyki:
-
Specjalnie opracowane plany nauczania
-
Gry dydaktyczne oparte na matematyce
-
Ćwiczenie umiejętności matematycznych o wiele częściej niż inni uczniowie
Jak mogę pomóc mojemu dziecku?
Oto kilka rzeczy, których możesz spróbować, aby pomóc dziecku lepiej uczyć się i rozumieć matematykę oraz zmniejszyć jego niepokój:
-
Pozwól im używać palców i papieru podczas liczenia.
-
Upewnij się, że mają odpowiednie narzędzia, takie jak łatwy w użyciu kalkulator i dużo gumek do ścierania.
-
Używaj papieru graficznego. Dzięki niemu kolumny i liczby będą proste i schludne.
-
Wykorzystanie rytmu i muzyki do nauki faktów i działań matematycznych.
-
Skorzystaj z pomocy doświadczonego nauczyciela matematyki.
-
Narysuj obrazki z zadaniami matematycznymi.
-
Zaplanuj czas na komputerze, aby grać w gry matematyczne.
-
Chwal ich ciężką pracę, a nie jej wynik.
-
Rozmawiaj z nimi o ich trudnościach w nauce.
-
Naucz je sposobów radzenia sobie z niepokojem.
Prywatne rozmowy z nauczycielami na temat stanu dziecka i jego potrzeb edukacyjnych. Możesz poprosić o następujące informacje:
-
ciche miejsce do pracy
-
Korzystanie z kalkulatora podczas lekcji matematyki i testów
-
Dodatkowy czas na rozwiązanie testów
-
Możliwość nagrywania wykładów
?
