Jeśli chodzi o wagę, Włosi wiedzą coś, czego my nie wiemy - zaledwie 9% Włochów jest otyłych, w porównaniu z 32% Amerykanów. Częściowo wynika to z tego, co jedzą.
Jeśli chodzi o wagę, Włosi najwyraźniej wiedzą coś, czego my nie wiemy. Według Międzynarodowego Stowarzyszenia Badań nad Otyłością zaledwie 9% mieszkańców Włoch jest wystarczająco ciężkich, aby uznać ich za otyłych, w porównaniu z 32% Amerykanów. Nie chodzi o to, że Amerykanie nie znają włoskiego jedzenia.
We włoskich restauracjach w całym kraju Amerykanie delektują się ogromnymi talerzami spaghetti z klopsikami, makaronem polanym sosem Alfredo oraz kawałkami chleba czosnkowego posmarowanego masłem i serem. Według badań rynkowych przeprowadzonych przez firmę NPD Group w jej 21. dorocznym raporcie "Eating Patterns in America" (Wzorce żywieniowe w Ameryce), potrawy kuchni włoskiej są tak samo popularne jak potrawy meksykańskie. Czy jednak włoskie jedzenie, które znamy i kochamy w Stanach Zjednoczonych, jest tym samym, co jedzenie we Włoszech?
Eksperci twierdzą, że jest to dalekie od prawdy. Zapomnij więc o wszystkim, co myślisz, że wiesz o włoskiej kuchni. Oto prawdziwa historia kryjąca się za tą zdrową kuchnią.
Nie tylko pizza i makaron.
We Włoszech makaron nigdy nie jest przeznaczony na cały posiłek, mówi Susan McKenna Grant, autorka książki Piano Piano Pieno: Authentic Food From a Tuscan Farm. Zamiast tego jada się go jako małe pierwsze danie, poprzedzone antipasto - salami, oliwkami i ewentualnie crostini (małe, cienkie kromki tostów z dodatkami takimi jak oliwa z oliwek, czosnek i pokrojone w kostkę pomidory), lub po nim następuje "secondo" - mięso, ryba, a nawet talerz świeżych, sezonowych warzyw, takich jak grillowane grzyby lub szparagi - albo jedno i drugie. Świeże, sezonowe warzywa - a nie makaron - są podstawą włoskiego jedzenia.
Lżejsze potrawy.
Amerykańskie porcje włoskiego jedzenia są znacznie większe niż te we Włoszech, zgadza się z tym Eldo E. Frezza, dr n. med., ordynator chirurgii ogólnej i dyrektor Bariatrycznego Centrum Utrata Wagi w Texas Tech University Health Science Center oraz autor książki "Slim the Italian Way". Tutejsze sosy są o wiele cięższe, przez co makaron niemal tonie w nich, zamiast po prostu podkreślać jego smak. Włosi jedzą amerykańskie przysmaki, takie jak sos mięsny czy Alfredo, ale w ciągu tygodnia większość dań z makaronu podawana jest w lekkim sosie z bazylią lub niewielką ilością mięsa.
Małe porcje, wiele dań.
We Włoszech nawet lekki posiłek zawiera więcej niż jedno danie, ale porcje są małe. Według Frezzy talerz makaronu jest prawdopodobnie o połowę mniejszy niż zazwyczaj jedzą Amerykanie, który zaleca zamawianie porcji wielkości dziecka we włoskich restauracjach. Świadomość, że za chwilę będzie drugie lub nawet trzecie danie, ogranicza przejadanie się, ponieważ chcemy zostawić w brzuchu miejsce na to, co będzie następne.
Śniadanie - lekkie i pyszne.
Włoskie śniadania są niewielkie - zazwyczaj jest to kawa, espresso lub cappuccino z ciastkiem, tostem lub lekką brioszką (rodzaj chleba lub ciasta), jak mówi Frezza.
Lunch - główny posiłek.
Typowy włoski obiad składa się z antipasto, primo (zupa, ryż lub makaron), secondo (mięso lub ryba), contorno (warzywa) i dolci (słodycze) - oczywiście wszystkie małe porcje. Grant mówi lekarzowi, że nie każdy posiłek zawiera wszystkie te dania, ale ważne posiłki, takie jak niedzielny obiad lub uroczyste spotkanie, na pewno zawierają je wszystkie.
Obiad - mały, ale sycący.
Ostatni posiłek Włochów w ciągu dnia jest lekki. Typowy obiad może składać się z zupy, wędliny lub małego talerza makaronu, podawanego z warzywami i małym kawałkiem sera.
Przekąski i słodycze.
Jak twierdzi Susan Mckenna Grant, Włosi rzadko podjadają między posiłkami, co sprawia, że spożycie śmieciowego jedzenia jest u nich dość niskie. Kiedy odwiedzisz włoski supermarket, zauważysz, że chipsy, napoje bezalkoholowe i płatki śniadaniowe zajmują niewiele miejsca na półkach w porównaniu ze sklepami w Ameryce Północnej. Kiedy Włosi sięgają po przekąskę, popijają ją espresso lub jedzą kawałek owocu - mówi doktor Frezza. Jeśli chodzi o desery, większość posiłków kończy się małymi porcjami sera, orzechów lub owoców - brzoskwiń, śliwek, winogron, gruszek, moreli, fig lub czereśni. Ciasta i inne słodycze są zarezerwowane na specjalne okazje i święta.
Włoskie potrawy, amerykańskie faworki. W tym kraju,
nie możemy się nasycić pizzą. Na przykład w jednym z ostatnich badań 67% respondentów stwierdziło, że przynajmniej raz w ciągu ostatniego miesiąca kupiło pizzę poza domem. Jednak przy około 300 kaloriach na jeden kawałek sera i pepperoni, ta konsumpcja z ręki może odgrywać rolę w powiększaniu się obwodu talii Amerykanów.
We Włoszech pizza jest typem jedzenia, które jada się w sobotę, kiedy jest się na mieście z przyjaciółmi - mówi doktor Frezza. Podczas gdy młodzi Włosi coraz częściej sięgają po dodatki w stylu amerykańskim, tradycyjna włoska pizza jest jedzona tylko z serem i warzywami, dzięki czemu ma mniej kalorii, a więcej błonnika i składników odżywczych.
Jeśli chodzi o nasączony masłem chleb czosnkowy, który często podaje się do makaronu, różni się on znacznie od włoskiej wersji. Według Frezzy Włosi rzadko używają masła do pieczywa. Czasami używają oliwy z oliwek, ale tylko odrobinę! Włoska wersja pieczywa czosnkowego, zwana "Bruschettą", nigdy nie jest podawana z makaronem, lecz z rybami, sałatkami lub gulaszem.
Świadomość żywieniowa.
Jak mówi Grant, dla Włochów najważniejsza jest jakość składników, a na jedzenie poświęcają więcej czasu i pieniędzy niż Amerykanie. Żywność rzadko pochodzi z importu, a Włosi są podejrzliwi wobec produktów, które nie są lokalne. Poza tym, że Włosi znają źródło pochodzenia swoich produktów, wiedzą też, co z nimi zrobić - jak je przygotować i ugotować, aby uzyskać jak najlepszy smak, wartości odżywcze i wygląd. Z drugiej strony, Amerykanie kierują się raczej wygodą niż troską o zdrowie czy świeżość. Mimo że 92% respondentów ostatniego badania przeprowadzonego przez NPD Group zgodziło się, że ważne jest, aby kupowana przez nas żywność była świeża, w ubiegłym roku mniej niż połowa głównych posiłków przygotowywanych w amerykańskich domach zawierała choćby jeden świeży produkt.
Stół rodzinny.
Jedzenie odgrywa dużą rolę w życiu przeciętnego Włocha, mówi Susan McKenna Grant: "Posiłki są nadal ważnymi wydarzeniami dnia codziennego i rodziny zasiadają do nich razem". Ponieważ posiłki są przygotowywane na świeżo i spożywane powoli, przyjaciele i członkowie rodziny mają czas na rozmowy i cieszenie się swoim towarzystwem. Ponieważ ponad czterech na pięciu Amerykanów chciałoby mieć więcej czasu na spędzanie czasu z rodziną (według sondażu przeprowadzonego na zlecenie Center for a New American Dream), wyznaczenie dwóch lub trzech wieczorów w tygodniu na "Rodzinne wieczory obiadowe" mogłoby pomóc w umocnieniu rodzinnej bliskości. Rodzinne spożywanie posiłków może mieć również korzyści zdrowotne. Badania wykazują, że amerykańskie rodziny, które jedzą razem kolację, mają tendencję do spożywania zdrowszych pokarmów niż te, które rzadko lub nigdy nie jedzą posiłków w gronie rodzinnym. Okazuje się, że rodziny, które jedzą razem, spożywają więcej owoców i warzyw, a mniej potraw smażonych lub zawierających tłuszcze trans.
Podstawy picia napojów.
Włosi nie piją słodzonych napojów gazowanych do posiłków; zamiast tego gaszą pragnienie wodą, winem (lub rozwodnionym winem) albo piwem. Porcje są niewielkie - kieliszek wina, a nie butelka, jak twierdzi Frezza. A dolewki piwa podczas kolacji są czymś niezwykłym. Inaczej jest w Ameryce, gdzie niedietetyczne napoje bezalkoholowe, w tym napoje gazowane i inne słodkie napoje, takie jak napoje owocowe, lemoniady i mrożona herbata, stanowią obecnie prawie połowę wszystkich dodawanych cukrów, które spożywamy lub pijemy - i są głównym źródłem kalorii w przeciętnej amerykańskiej diecie, jak wynika ze wstępnych badań przeprowadzonych przez Centrum Badań Żywienia Człowieka im. Cały ten cukier nie wygląda dobrze dla naszej talii. W badaniu opublikowanym w American Journal of Clinical Nutrition przeanalizowano ponad 40 lat badań i stwierdzono wyraźny związek między wzrostem spożycia napojów słodzonych a wzrostem otyłości.
Przyjemność płynąca z jedzenia.
Kiedy ostatni raz naprawdę cieszyłeś się jedzeniem? Mimo że spożywamy więcej kalorii, przeciętny Amerykanin czerpie z nich mniej przyjemności niż w przeszłości - wynika z badania Pew Research Center. Pomimo zalewu czasopism i książek kucharskich poświęconych poszukiwaniu przyjemności podniebienia, tylko 39% respondentów twierdzi, że jedzenie sprawia im ogromną przyjemność, w porównaniu z 48%, którzy twierdzili tak w sondażu Gallupa z 1989 roku. Możemy się wiele nauczyć od Włochów, dla których jedzenie i spożywanie posiłków jest przyjemnością. "Jesz po to, by smakować i cieszyć się jedzeniem, a nie po to, by się najeść" - mówi Frezza. W tym może tkwić część naszego problemu - Amerykanie mają skłonność do konsumowania bez smakowania; jedzą, ale mają zbyt duże poczucie winy, by rozkoszować się jedzeniem. Badanie Pew Research Center wykazało, że ludzie, którzy lubią jeść, częściej lubią też gotować. Dla Włochów przygotowywanie jedzenia jest równie ważne jak jego spożywanie, mówi Frezza, ponieważ jest to część rytuału.
Najważniejsze:
"Wszystkie prawdziwe produkty spożywcze są zdrowe, jeśli spożywa się je z umiarem" - mówi Grant. "I to jest właśnie włoski sposób".
Dieta włoska RECEPTY
Sałatka Caprese
Ser Mozzarella i pomidory to bardzo popularne letnie danie we Włoszech. Wykorzystaj najlepsze letnie pomidory, jakie możesz znaleźć - najlepiej uprawiane lokalnie - i mozzarellę zrobioną z mleka bawoła wodnego, jeśli uda Ci się ją znaleźć. Z kromką lub dwiema chrupiącego chleba może to być doskonałe danie obiadowe.
4 pomidory
2 filiżanki sera mozzarella
Świeże liście bazylii
2 łyżki stołowe oliwy z oliwek extra vergine
Sól i świeżo zmielony czarny pieprz
1. Pokrój pomidory i mozzarellę w grube plastry. Ułożyć na talerzu na zakładkę, na przemian z serem i pomidorami.
2. Na wierzchu ułóż kilka listków bazylii. Skropić oliwą z oliwek, solą i czarnym pieprzem.
Podawać od 2 do 4 razy.
Przedrukowano z książki Slim the Italian Way, autorstwa Dr. Eldo E. Frezza, MD, FACS. Copyright 2006 by Cine-Med, Inc, Woodbury, Conn.
Zielone Pesto
2 ząbki czosnku
3 filiżanki świeżych liści bazylii
3 łyżki stołowe orzeszków piniowych
1 uncja świeżej płaskiej pietruszki
filiżanka oliwy z oliwek extra vergine
filiżanki mieszanki startego sera Pecorino i Parmigianino Reggiano
sól i świeżo zmielony pieprz
1. Rozgnieć bazylię, pietruszkę i czosnek za pomocą tłuczka i moździerza lub robota kuchennego. Rozdrabniać do uzyskania gęstej pasty.
2. Dodać ser. Następnie dodać cienką mżawką olej.
3. Spróbuj i dostosuj przyprawy.
4. Wlać do naczynia do serwowania i podawać z gorącym, ugotowanym makaronem.
Uwaga: Tradycyjne pesto genueńskie przyrządza się z orzeszków piniowych, ale aby uzyskać ciekawą odmianę, można zamiast nich użyć orzechów laskowych lub włoskich.
Przedrukowano z książki Slim the Italian Way, autorstwa Dr. Eldo E. Frezza, MD, FACS. Copyright 2006 by Cine-Med, Inc, Woodbury, Conn.
Opublikowano w styczniu 2007 r.
