Shishira Sreenivas
Terapia hormonalna, znana również jako terapia endokrynologiczna, jest rodzajem leczenia, które lekarz może zalecić jako część leczenia niektórych rodzajów raka jajnika, ale nie od razu. Chirurgia jest pierwszym leczeniem większości nowotworów jajnika, często po niej następuje chemioterapia.
Terapia hormonalna wykorzystuje leki na receptę do blokowania lub spowalniania hormonów takich jak estrogen. Jest to ważne, ponieważ niektóre rodzaje komórek raka jajnika są napędzane przez te hormony, aby rosnąć i rozprzestrzeniać się w organizmie. Zmniejszenie stężenia tych hormonów hamuje ten proces.
Kto poddaje się terapii hormonalnej w przypadku raka jajnika
Lekarze często zalecają terapię hormonalną w leczeniu guzów stromalnych jajnika, które występują rzadko. Terapia hormonalna jest rzadko stosowana w leczeniu nabłonkowego raka jajnika, który jest najczęstszym rodzajem raka jajnika.
W zależności od rodzaju i stadium raka jajnika, lekarz może zastosować terapię hormonalną jako część planu leczenia, jeśli:
-
Jeśli po wcześniejszym leczeniu raka jajnika nastąpił nawrót choroby.
-
Próbowałeś innych metod leczenia raka, ale nie przyniosły one oczekiwanych rezultatów.
-
Leczenie, które lekarze zazwyczaj stosują jako pierwsze - chemioterapia i operacja - nie jest dla ciebie odpowiednie.
W celu zapobieżenia nawrotom raka jajnika i złagodzenia niektórych dolegliwości, które może powodować rak, można zastosować terapię hormonalną.
Aby dowiedzieć się, czy ten rodzaj leczenia jest dla Ciebie odpowiedni, lekarz sprawdzi, czy komórki raka jajnika są zasilane przez hormony. Zostanie Pani poddana testowi na obecność receptorów hormonalnych w komórkach rakowych. Jeśli wynik testu jest pozytywny, oznacza to, że receptory te znajdują się na komórkach rakowych. Terapia hormonalna zablokuje te receptory i odetnie dopływ tych hormonów do komórek rakowych.
Terapia hormonalna jest systemowa. Oznacza to, że wpływa na całe ciało, a nie tylko na jajniki. Otrzymuje się ją w postaci zastrzyku lub tabletek i płynów przyjmowanych doustnie.
Terapia hormonalna została szeroko przebadana pod kątem raka piersi, ale nie w takim stopniu jak w przypadku raka jajnika.
Należy pamiętać, że terapia hormonalna w przypadku raka jajnika nie jest taka sama jak terapia hormonalna stosowana w leczeniu skutków ubocznych menopauzy, takich jak uderzenia gorąca czy suchość pochwy.
Hormonalna terapia lekami na raka jajnika
Jeśli terapia hormonalna jest częścią leczenia raka jajnika, prawdopodobnie zastosowane zostaną również inne metody leczenia, takie jak chemioterapia, radioterapia lub zabieg chirurgiczny.
Rodzaj leku, który lekarz włączy do planu leczenia, będzie zależał od:
-
Typu raka jajnika, który u Ciebie występuje
-
Wielkość guza w jajnikach
-
Pani wiek
-
Jeśli receptory hormonalne są obecne w komórkach nowotworowych
Rodzaje terapii hormonalnej w przypadku raka jajnika
Istnieją różne rodzaje leków terapii hormonalnej raka jajnika, w tym:
Agoniści hormonu uwalniającego hormon luteinizujący (LHRH). Leki te ograniczają produkcję estrogenów w komórkach jajników. Możesz wziąć je, jeśli nie jesteś w menopauzie.
Leki te są podawane w postaci zastrzyków w ośrodku leczniczym lub w gabinecie lekarskim. Twój lekarz może zdecydować o podawaniu ich co 1 do 3 miesięcy, w zależności od stadium i rodzaju raka, który masz. Leki z grupy agonistów LHRH stosowane w raku jajnika obejmują:
-
Goserelina (Zoladex)
-
Leuprolid (Lupron)
Tamoxifen. Tamoksyfen może być znany jako lek stosowany w leczeniu raka piersi. Może on być również stosowany w leczeniu guzów stromalnych jajnika, a jego zastosowanie w leczeniu raka nabłonkowego jajnika jest mniej prawdopodobne. Tamoxifen działa, aby utrzymać estrogen w organizmie z pomagając rakowi rosnąć i rozprzestrzeniać.
Jeśli tamoksyfen jest częścią twojego planu leczenia, będziesz miała regularne badania, aby sprawdzić, czy działa on prawidłowo i zarządzać wszelkimi skutkami ubocznymi, które możesz mieć. Nie powinnaś przyjmować tamoksyfenu, jeśli przyjmujesz również leki rozrzedzające krew, takie jak warfaryna.
Badania wykazują, że tamoksyfen może również zwiększać ryzyko wystąpienia innych rodzajów nowotworów, takich jak nowotwory wątroby, macicy lub endometrium. Może on również zwiększać prawdopodobieństwo powstawania zakrzepów krwi, co może powodować poważne schorzenia, takie jak zakrzepica żył głębokich (DVT). Jeśli podczas przyjmowania tamoksyfenu zauważysz obrzęk lub ból nóg, ramion, klatki piersiowej lub duszności, natychmiast poinformuj o tym lekarza. Jeśli wystąpi DVT, konieczne będzie natychmiastowe leczenie.
Tamoksyfen występuje w postaci płynu lub tabletek. Bardzo ważne jest, aby ściśle przestrzegać instrukcji lekarza dotyczących tego, ile powinnaś przyjmować i kiedy. Jeśli pominiesz dawkę lub nie będziesz pewna, jak ją przyjąć, zapytaj o to lekarza. Nie należy przyjmować podwójnej dawki.
Eksperci twierdzą, że należy przeprowadzić więcej badań nad tamoksyfenem jako leczeniem nawracającego raka jajnika.
Inhibitory aromatazy. Leki te blokują naturalną substancję w Twoim organizmie zwaną aromatazą. Aromataza przekształca hormony w estrogen. Inhibitory aromatazy zatrzymują ten proces, co obniża poziom estrogenu. Dlatego leki te są przeznaczone tylko dla kobiet, które przeszły menopauzę.
Inhibitory aromatazy są stosowane w leczeniu raka piersi. Mogą one również być stosowane w przypadku niektórych rodzajów guzów stromalnych jajnika, które powracają po leczeniu, a także w przypadku raków surowiczych o niskim stopniu złośliwości, które są kolejnym rzadkim rodzajem raka jajnika i występują częściej u młodszych kobiet.
Inhibitory aromatazy obejmują:
-
Anastrozol (Arimidex)
-
Eksemestan (Aromasin)
-
Letrozol (Femara)
Leki te to tabletki, które przyjmuje się doustnie raz dziennie.
Skutki uboczne terapii hormonalnej
Efekty uboczne terapii hormonalnej mogą obejmować:
-
Uderzenia gorąca
-
Suchość w pochwie
-
Słabe kości przy długotrwałym stosowaniu (Tamoxifen nie powoduje tego).
-
Ból stawów
-
Ból mięśniowy
-
Utrata popędu płciowego
-
Problemy z seksem
Jeśli zauważysz którykolwiek z tych znaków lub objawów, powiedz o tym lekarzowi. Może on pomóc Ci lepiej radzić sobie z efektami ubocznymi. W razie potrzeby zespół zajmujący się leczeniem raka może zmienić plan leczenia, aby znaleźć to, co będzie dla Ciebie najlepsze.
