Kiedy należy się martwić zaburzeniami odżywiania?

Jaka jest różnica między normalnym zachowaniem a zachowaniem, które może wskazywać na zaburzenia odżywiania? wyjaśnia lekarz.

Kiedy należy się martwić zaburzeniami odżywiania

Lekarz Artykuł z Child Mind Institute Rachel Ehmke Z archiwum lekarza

Wszyscy nastolatkowie martwią się o swój wygląd. W okresie dojrzewania poczucie własnej wartości może być niepewne, a świadomość własnego ciała jest nieodłącznym elementem tego procesu. Jeśli jednak zauważyłeś, że twoje dziecko jest zafiksowane na punkcie wagi, prawdopodobnie jesteś zaniepokojony. Jaka jest różnica między normalnym zachowaniem a zachowaniem, które może wskazywać na zaburzenia odżywiania?

Zniekształcony obraz ciała

Podczas gdy inni ludzie widzą normalne (lub boleśnie chude) dziecko, nastolatki z zaburzeniami odżywiania patrzą w lustro i widzą zupełnie inną osobę. Mają zniekształcone wyobrażenie o własnym wyglądzie i żadne zapewnienia ze strony rodziny i przyjaciół, którzy mówią: "Nie jesteś gruby", nie zmienią tego przekonania. Mogą być pod dużym wpływem idealnego ciała utrwalanego w mediach i kulturze popularnej lub bardzo szczupłego typu ciała preferowanego w sportach takich jak gimnastyka czy łyżwiarstwo figurowe.

Zafiksowani na punkcie wyglądu

Młode kobiety (i niektórzy młodzi mężczyźni), u których pojawiają się zaburzenia odżywiania, są wyjątkowo skoncentrowane na swoim wyglądzie jako mierniku własnej wartości. Podczas gdy inne dzieci opierają swoją tożsamość na zainteresowaniach i osiągnięciach, te nastolatki koncentrują swoje emocje i życie na myśleniu o jedzeniu i wyglądzie.

Nadmierne odchudzanie

Dieta jest dość powszechna u nastolatków, ale młode kobiety cierpiące na anorexia nervosa mają tak silny lęk przed przybraniem na wadze, że utrzymują niebezpiecznie niską masę ciała, stosując w zasadzie samogłodówkę. Do typów osobowości, które są bardziej narażone na rozwój tego zaburzenia, należą sportowcy, perfekcjoniści i osoby z nadmiernymi osiągnięciami.

Jedzenie poza kontrolą

Osoby z zaburzeniem objadania się regularnie spożywają niezwykle duże ilości pokarmu w stosunkowo krótkim czasie, mając poczucie, że objadanie się wymyka im się spod kontroli. Często objadają się w tajemnicy, z wielkim zakłopotaniem lub poczuciem winy. Osoby objadające się mogą mieć prawidłową wagę, nadwagę lub otyłość.

Objadanie się i oczyszczanie organizmu

Dzieci z nerwicą natręctw oddają się okresowym i zwykle skrytym napadom objadania się. Wiele dzieci cierpiących na bulimię mówi, że nie panuje nad sobą w czasie napadów i opisuje je jako doświadczenia poza ciałem. Aby zrekompensować to sobie, wiele z nich oczyszcza się po nich, wywołując wymioty, stosując środki przeczyszczające lub intensywne ćwiczenia fizyczne. Rozpoznanie tego zaburzenia może być trudne, ponieważ odbywa się w ukryciu, a osoby cierpiące na bulimię mogą mieć normalną masę ciała lub nawet nadwagę.

Czego należy szukać

Dzieci z zaburzeniami odżywiania często starają się utrzymać swoje niezdrowe nawyki żywieniowe i zachowania w tajemnicy, ale są pewne oznaki, które rodzice mogą zauważyć.

Objawy anoreksji:

  • Nieoczekiwana utrata wagi i/lub niebezpieczna chudość

  • Obsesja na punkcie liczby kalorii i wartości odżywczych

  • Spędzanie wielu godzin na ćwiczeniach fizycznych w celu spalenia kalorii

  • Pomijanie posiłków

  • Unikanie jedzenia w kontaktach towarzyskich?

  • Nieregularne miesiączki, przerzedzające się włosy i ciągłe zmęczenie

Objawy bulimii:

  • Chodzenie do łazienki bezpośrednio po posiłkach

  • Spędzanie dużej ilości czasu w łazience

  • Nadmierne ćwiczenia fizyczne, stosowanie tabletek odchudzających lub środków przeczyszczających

  • Ból gardła, bóle kostek, przebarwione zęby i słabe szkliwo?

  • Gromadzenie jedzenia

  • Znikanie dużych ilości jedzenia w domu

Objawy zaburzeń odżywiania typu "binge eating disorder":

  • Spożywanie niezwykle dużych ilości jedzenia

  • Jedzenie, gdy nie jest się głodnym

  • Szybkie jedzenie

  • Jedzenie do momentu odczucia niewygodnej pełności

  • Jedzenie wstydu lub w tajemnicy

  • uczucie przygnębienia, niepokoju lub wstydu z powodu nawyków żywieniowych

  • Wielokrotne przybieranie i tracenie na wadze ("jo-jo dieta")

Co mogą zrobić rodzice?

  • Spróbuj wyrobić sobie zdrowe nawyki żywieniowe. Wprowadzić rutynę polegającą na spożywaniu zdrowych, zbilansowanych posiłków w gronie rodziny.

  • Nie krytykuj wagi ani wyglądu swojego dziecka. Okres dojrzewania to trudny czas dla większości dzieci, dlatego ważne jest, aby zapewnić im środowisko, w którym będą miały zapewnioną opiekę i wsparcie.

  • Niektóre dzieci są bardziej niż inne narażone na zaburzenia odżywiania. Zachowaj szczególną czujność, jeśli w twojej rodzinie zdarzały się przypadki zaburzeń odżywiania lub jeśli wiesz, że twoje dziecko jest pod ogromną presją, by wyglądać w określony sposób.

Jeśli uważasz, że Twoje dziecko cierpi na zaburzenia odżywiania, natychmiast skontaktuj się z lekarzem, aby uzyskać pomoc. Zaburzenia odżywiania są bardzo poważne i mogą być śmiertelne.

Opublikowano pierwotnie 29 lutego 2016 r.

Powiązane treści na childmind.org

  • Jak pomóc córce mieć zdrowy obraz ciała

  • Zaburzenia odżywiania: Dlaczego dziewczęta są bardziej narażone?

  • Rola rodziny w zdrowieniu z zaburzeń odżywiania

Hot