lekarz wyjaśnia, co można wziąć pod uwagę, podejmując decyzję o byciu opiekunem.
Czy jestem odpowiedzialny za moich starzejących się rodziców?
Z archiwum lekarza
Jenn Sturiale
Ten cały krąg życia nie jest tylko dla lwów i gazeli z kreskówek; my, ludzie, jesteśmy z nim związani równie mocno. Gdy się starzejemy, starzeją się również nasi rodzice i inni bliscy. Choć trudno się z tym pogodzić, pewnego dnia mogą oni potrzebować naszej pomocy - tak jak my kiedyś potrzebowaliśmy ich.
Plotka: Dzieci zawsze powinny opiekować się swoimi starzejącymi się rodzicami
Nasze relacje ze starszymi mogą być skomplikowane, a czasami wciąż nosimy w sobie ciężar rodzinnych urazów, które już dawno minęły. Nasze własne życie również może być chwiejne, ponieważ godzimy dzieci, pracę, przyjaciół i własne zdrowie z zadaniami związanymi z opieką. Jakie dokładnie obowiązki mamy wobec naszych starzejących się bliskich?
Werdykt: Mamy wrodzony obowiązek pomagać bliskim w miarę starzenia się, ale są pewne granice
Jestem przekonana, że każdy powinien oczekiwać, że pewnego dnia będzie opiekunem - czy to dla starzejących się rodziców, sąsiada czy ukochanej osoby" - mówi dr Alexis Abramson, gerontolog stylu życia i autorka książki "The Caregiver's Survival Handbook: Caring For Your Aging Parents Without Losing Yourself".
Mamy bardzo różne relacje z naszymi rodzicami i różne uczucia związane z opieką nad nimi. Jednak pomimo naszych osobistych historii, mamy etyczny obowiązek upewnić się, że nasi bliscy są bezpieczni, chronieni i otrzymują uwagę, której potrzebują. Trzydzieści dziewięć procent dorosłych w USA opiekuje się bliską osobą z poważnymi problemami zdrowotnymi, więc uważaj się za część dużego - i rosnącego - plemienia opiekunów.
"Ważne jest, aby zrozumieć, że uczucia uczuć nie są konieczne, aby być dobrym opiekunem", mówi Abramson. "Nie możemy po prostu wybrać i zdecydować, czy będziemy pomagać w oparciu o nasze odczucia dotyczące przeszłego zachowania [rodziców]. Z pewnością stresująca będzie opieka nad kimś, kto według ciebie był nieodpowiedzialny i niedbały, ale mimo to jest to część podróży, którą nazywamy życiem."
Wiele osób zajmuje się opieką na odległość, umawiając wizyty lekarskie i otrzymując wyniki badań przez telefon, organizując wizyty pielęgniarek i dostawy jedzenia oraz zarządzając finansami bliskich przez internet. Ważne jest jednak, aby upewnić się, że opieka nie odbywa się kosztem naszej własnej równowagi emocjonalnej i fizycznej.
Pamiętaj: Nie możesz tego zrobić sama. Będziesz potrzebować pomocy. "To, co często robimy - zwłaszcza kobiety, które stanowią obecnie 73 procent z ponad 44 milionów głównych opiekunów w Stanach Zjednoczonych - to przyjmowanie roli męczennika i zwalanie winy na innych członków rodziny i przyjaciół" - zauważa Abramson.
Zamiast tego, radzi, potraktuj opiekę jak biznes. Wyznacz "prezesa", który zorganizuje zespół rodzinny i pozwól każdemu członkowi wybrać zadania, którymi będzie się zajmował. Nie wahaj się również zlecać zadań na zewnątrz: Narodowe Stowarzyszenie Profesjonalnych Menedżerów Opieki Geriatrycznej jest nieocenionym zasobem do przeniesienia części ciężaru opieki z rodziny na wyszkolonych profesjonalistów.
"Opieka nad starzejącym się ukochanym jest jedną z najcięższych prac, jakie kiedykolwiek będziesz miał" - mówi Abramson. "Najprawdopodobniej będą chwile, kiedy poczujesz, że po prostu nie możesz iść dalej". To właśnie wtedy twoje poświęcenie dla dbania o siebie - aka "dbanie o opiekuna" - musi pozostać silniejsze niż kiedykolwiek.
"Kiedy twoje dni jako opiekun się skończą, będziesz chciał spojrzeć wstecz i wiedzieć, że zrobiłeś wszystko, co mogłeś dla swojego rodzica", mówi Abramson. "Będziesz chciał wiedzieć, że w pełni wykorzystałeś ostatnie dni, miesiące i lata ze swoją ukochaną osobą - przetrwałeś złe chwile, ale zawsze pamiętałeś, aby szukać i pielęgnować dobre. Równie ważne jest to, że będziesz chciał mieć życie, do którego będziesz mógł wrócić, wypełnione ludźmi, których kochasz, zajęciami, które cię interesują i dobrym zdrowiem, aby się nimi cieszyć."
