Co powinieneś wiedzieć o ustawie o wodzie pitnej?

Ustawa o wodzie pitnej (Safe Drinking Water Act) zapewnia bezpieczeństwo i jakość wody pitnej w USA. Dowiedz się więcej o jej standardach i ważnych klauzulach już dziś.

Prawo to zostało po raz pierwszy ustanowione w 1974 roku, a następnie zmienione w 1986, 1996 i 2018 roku.

Agencja Ochrony Środowiska (EPA) egzekwuje SDWA, ustalając standardy i wymagania dotyczące jakości wody pitnej. Standardy te skupiają się na różnych zanieczyszczeniach w wodzie, które powodują choroby i dolegliwości.

Co robi ustawa o wodzie pitnej?

Ustawa o wodzie pitnej (Safe Drinking Water Act) dotyczy jakości wszystkich wód używanych do celów pitnych. Dotyczy to zarówno wody pochodzącej ze źródeł podziemnych, jak i nadziemnych.

Poniżej znajduje się streszczenie Safe Drinking Water Act:

• Ustawa zezwala Agencji Ochrony Środowiska na ustanowienie standardów ochrony wody wodociągowej i wymaga od wszystkich właścicieli i operatorów publicznych systemów wodociągowych przestrzegania tych przepisów.

• W 1996 roku poprawki wprowadzone do SDWA upoważniły EPA do włączenia szczegółowej oceny kosztów i ryzyka przy ustalaniu standardów. Instytucja ta powinna również uwzględnić przy tym recenzowane nauki.

• Rządy stanowe zgodziły się narzucić standardy EPA i zachęcić do wdrożenia drugorzędnych regulacji w razie potrzeby.

• EPA wyznacza również minimalne standardy dla programów rządów stanowych w celu zapewnienia ochrony podziemnych źródeł wody pitnej przed wlewem szkodliwych płynów.

Czym są normy EPA dotyczące wody pitnej?

EPA ustanowiła następujące standardy bezpieczeństwa wody pitnej:?

Ustawa o bezpiecznej wodzie pitnej (SDWA)

Kongres uchwalił Safe Drinking Water Act (SDWA) w 1974 roku, aby chronić publiczną wodę pitną. Na mocy ustawy, EPA ustanowiła jasne standardy jakości wody pitnej i reguluje stany, instytucje lokalne i dostawców wody.

EPA ustala również maksymalne poziomy zanieczyszczeń i wymagania dotyczące uzdatniania publicznej wody pitnej.?

Normy dotyczące zanieczyszczeń obejmują:

• Contaminant Candidate List (CCL). Zobowiązuje to EPA do sporządzenia listy nieuregulowanych zanieczyszczeń, które zostały znalezione lub mogą wystąpić w wodzie publicznej. Lista ta jest publikowana co pięć lat.

• Ustalenia regulacyjne dla CCL. Wymaga to od EPA uregulowania minimum 5 zanieczyszczeń CCL z normą SDWA co pięć lat. Ustanawia również trzy kryteria, w tym wpływ na zdrowie, obecność w publicznych systemach wodnych i dobre możliwości zmniejszenia potencjalnych zagrożeń dla zdrowia.

• Monitorowanie nieuregulowanych zanieczyszczeń. Wymaga to od EPA ustalenia kryteriów dla programu regulacji minimum 30 nieregulowanych zanieczyszczeń po każdych pięciu latach.

• Rozwój regulacji. Kiedy EPA decyduje się monitorować zanieczyszczenia poprzez określenie regulacyjne, otrzymuje 24 miesiące od okresu określenia na opracowanie regulacji. EPA ma również 18 miesięcy od momentu opracowania na sfinalizowanie zasady. SDWA wymaga od EPA oceny kilku czynników przy ustalaniu przepisów.

• Przegląd sześcioletni. EPA musi zapewnić sześcioletni przegląd dla każdego standardu i zrewidować go w razie potrzeby. Zgodnie z ustawą, rewizja powinna skupić się na poprawie ochrony zdrowia publicznego.

• National Contaminant Occurrence Database (NCOD). EPA musi utrzymać i zorganizować bazę danych dla publicznej wody pitnej? występowanie zanieczyszczeń. Agencja wykorzystuje następnie te informacje o regulowanych i nieregulowanych zanieczyszczeniach w publicznych systemach wodnych.

Krajowe przepisy dotyczące podstawowej wody pitnej (NPDWR)

National Primary Drinking Water Regulations (NPDWR) to ustalone techniki i standardy, których muszą przestrzegać krajowe systemy wodne. Normy te ograniczają poziom zanieczyszczeń w wodzie pitnej w celu ochrony zdrowia publicznego.

NPDWR obejmuje standardy dla:

• Środki dezynfekujące

• Mikroorganizmy

• Chemikalia nieorganiczne

• Chemikalia organiczne

• Produkty uboczne dezynfekcji

• Radionuklidy

Krajowe przepisy dotyczące wody pitnej drugiego rzędu (NSDWR)

NSDWR to przepisy dla publicznych systemów wodociągowych stosowane w celu zarządzania aspektami jakości wody pitnej niezwiązanymi ze zdrowiem. Te drugorzędne standardy regulują zanieczyszczenia, które powodują wpływy kosmetyczne, takie jak odbarwienie skóry, oraz efekty estetyczne, takie jak smak, zapach i kolor wody.?

EPA sugeruje, że publiczne systemy wodne przestrzegają tych standardów, ale nie wymaga od nich tego. Pierwotnie są to przepisy nieegzekwowalne, ale wiele stanów może zdecydować się na ich egzekwowanie.

Wymienione zanieczyszczenia mogą nie być zwykle szkodliwe dla zdrowia ludzkiego, ale mogą być w większych ilościach. Jeśli poziom zanieczyszczeń jest powyżej normy, woda wygląda mętnie lub ma nieprzyjemny zapach i smak.

EPA musi zwrócić szczególną uwagę, gdy poziom fluorków przekracza 2,0 mg/l. Publiczne systemy wodne, które przekraczają tę normę, ale pozostają w ramach głównego standardu fluorku 4,0 mg / l muszą dać publiczne zawiadomienie do osób dotkniętych. Zawiadomienie to nie powinno być dostarczone później niż rok po stwierdzeniu przez system wodny przekroczenia fluorków w wodzie pitnej.

15 zanieczyszczeń uwzględnionych w NSDWR dla bezpieczeństwa wody pitnej to: