Obawy a rzeczywistość: Prawdziwe zagrożenia, z którymi się spotykasz

Kiedy przychodzi do oceny ryzyka medycznego - lub jakiegokolwiek innego ryzyka - to sprawa staje się bardzo osobista, a kiedy rozważamy zagrożenia dla siebie lub innych osób, na których nam zależy, mamy tendencję do myślenia raczej sercem niż głową. Wyjaśniamy prawdziwe ryzyko

Woody Allen zdefiniował poważną operację jako "wszystko, co zostanie mi zrobione".

Jeśli chodzi o ocenę ryzyka medycznego - lub ryzyka jakiegokolwiek innego, w tym przypadku - staje się ono bardzo osobiste, a kiedy ważymy zagrożenia dla siebie lub dla innych, na których nam zależy, mamy tendencję do myślenia sercem, a nie głową.

As Seen on TV

Trzeźwiący przykład tego, że emocje biorą górę nad rozsądkiem przy ocenie osobistego ryzyka, pojawił się po 11 września 2001 r., kiedy to wiele osób przestraszonych obrazami samolotów rozbijających się o budynki wybrało się na drogi zamiast latać. Jednak według Narodowej Rady Bezpieczeństwa, Twoje życiowe szanse na śmierć w wypadku samochodowym wynoszą 1 na 242, w porównaniu z 1 na 4,608 szansą na śmierć we wszystkich wypadkach związanych z transportem lotniczym i kosmicznym łącznie. Wsiądź do autobusu, a szanse te zmniejszą się do około 1 na 179 000.

Jeden obraz może być rzeczywiście wart tysiąca słów, a publiczne postrzeganie ryzyka jest często kształtowane przez wiadomości telewizyjne, które mają natychmiastowy i trzewny wpływ, ale mogą nie zapewniać dokładnej refleksji lub przemyślanej analizy.

"Moim zdaniem ma to wiele wspólnego z tym, jak media radzą sobie z informowaniem o tym. Myślę, że czasami media mają tendencję do wyolbrzymiania pewnych kwestii, zwłaszcza jeśli chodzi o problemy medyczne. Oczywiście media są bardzo pomocne w rozpowszechnianiu informacji, ale jeśli sprawy są wyolbrzymiane, to mogą skutkować tym, że ludzie przesadnie reagują" - mówi doktor Michael I. Greenberg, MD, MPH, redaktor naczelny The Journal of Medical Risk.

To, czego nie wiesz, może ci zaszkodzić

Pamiętasz panikę związaną z SARS (zespół ostrej ciężkiej niewydolności oddechowej) w 2003 roku? Według CDC w Stanach Zjednoczonych odnotowano 161 możliwych przypadków SARS, z czego potwierdzono osiem; pozostałe zakwalifikowano jako przypadki "prawdopodobne" lub "podejrzane", a do tej pory w Stanach Zjednoczonych nie odnotowano żadnych zgonów związanych z SARS.

Natomiast co roku około 36 000 Amerykanów umiera na grypę, która jest znacznie bardziej powszechna niż SARS i równie łatwo się przenosi. Dlaczego więc historie o epidemiach grypy tylko od czasu do czasu trafiają na pierwsze strony gazet lub wiodą prym w wieczornych wiadomościach, podczas gdy małe zagrożenia, takie jak SARS, przykuwają uwagę mediów?

Jednym z powodów, mówi David Ropeik, dyrektor ds. komunikacji ryzyka w Harvard Center for Risk Analysis w Bostonie, jest to, że w przypadku ryzyka znajomość rodzi obawy.

"Strach ma cechy intuicyjne, które są silniejsze niż prawdopodobieństwo i fakty naukowe. Na przykład rak zabija nas w straszny sposób, a im paskudniejszy jest sposób umierania, tym bardziej będziemy się go bać. To jest nasze wyobrażenie o tym, czego należy się bać" - mówi doktor Ropeik.

American Heart Association od lat zmaga się z tym problemem. Dlatego niedawno rozpoczęło głośną kampanię "Go Red for Women", która zbiegła się z wydaniem wytycznych dotyczących profilaktyki i leczenia chorób serca. AHA zwraca uwagę, że choroby układu krążenia - choroba serca i udar mózgu - zabijają każdego roku prawie pół miliona amerykańskich kobiet, odpowiadając za więcej zgonów rocznie niż kolejne siedem przyczyn śmierci (w tym rak piersi i wszystkie inne formy raka) razem wzięte.