Dowiedz się więcej od lekarza na temat leków stosowanych w leczeniu psychiatrycznych objawów choroby Alzheimera.
Podstawowe, poddające się leczeniu zaburzenia neuropsychiatryczne w chorobie Alzheimera (AD) to:
-
Agitacja
-
Dezorganizacja poznawcza
-
Depresja
-
Psychoza
-
Lęk
Pacjenci z chorobą Alzheimera mogą przynajmniej w pewnym stopniu reagować na leki przeciwpsychotyczne, przeciwdepresyjne, niektóre leki przeciwdrgawkowe i inne środki psychofarmakologiczne (leki stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych), chociaż nie ma leków specjalnie zatwierdzonych przez FDA do leczenia objawów psychiatrycznych w chorobie Alzheimera. Podstawowe leki stosowane w leczeniu choroby Alzheimera - leki procholinergiczne, takie jak Aricept (donepezil), Exelon (rywastygmina) lub Razadyne (galantamina), oraz leki przeciwglutaminianowe, takie jak Namenda (memantyna) - są czasami pomocne w leczeniu objawów psychiatrycznych w chorobie Alzheimera. Objawy docelowe powinny być jasno określone i udokumentowane, a odpowiedź na leczenie powinna być regularnie oceniana.
Agitacja występuje aż u 70% pacjentów z AD i jest coraz częstsza w miarę postępu choroby. Klasy leków stosowanych w leczeniu pobudzenia obejmują leki przeciwpsychotyczne, leki przeciwdrgawkowe stabilizujące nastrój, trazodon, leki anksjolityczne, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), takie jak citalopram, oraz leki beta-adrenolityczne, takie jak propanolol. Dostępne dowody sugerują, że leki przeciwpsychotyczne, trazodon lub leki przeciwdrgawkowe mają największą skuteczność w zmniejszaniu pobudzenia, ale ich wpływ jest zwykle niewielki. Atypowe leki przeciwpsychotyczne, takie jak klozapina, risperidon, olanzapina, kwetiapina i ziprasidon, wydają się mieć przewagę nad starszymi lekami przeciwpsychotycznymi w oparciu o ich profil działań niepożądanych i zdolność pacjentów do ich tolerowania. Należy jednak pamiętać, że żaden lek przeciwpsychotyczny nie został zatwierdzony przez FDA do leczenia psychozy związanej z otępieniem, a wszystkie wiążą się ze zwiększonym ryzykiem zgonu w tej populacji.
Psychozy są częste w AD, z częstością około 50% w ciągu życia pacjenta z AD. Podczas gdy niektórzy eksperci odradzają stosowanie leków przeciwpsychotycznych u pacjentów z AD, inni zalecają ich łagodne stosowanie w małych dawkach, z uważnym monitorowaniem stanu serca i innych kwestii bezpieczeństwa. Sedacja (otępienie, uspokojenie) jest najczęstszym działaniem niepożądanym odnotowanym u pacjentów otrzymujących leki przeciwpsychotyczne.
Objawy depresyjne są częste w AZS i występują nawet u 50% pacjentów. Większa depresja jest bardziej nietypowa. W leczeniu objawów depresji powszechnie stosuje się leki z grupy SSRI?takie jak sertralina, citalopram lub fluoksetyna. Pełne dawki SSRI są na ogół tolerowane u osób w podeszłym wieku, co odróżnia je od większości innych środków psychotropowych, u których zwykle stosuje się mniejsze dawki. Alternatywnie stosuje się trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne z niewielką ilością antycholinergicznych (suchość w ustach, zaparcia, problemy z pamięcią) działań niepożądanych, takie jak nortryptylina, lub połączone inhibitory zwrotnego wychwytu noaradrenergicznego i serotoninergicznego, takie jak wenlafaksyna.
Lęk jest częstym objawem w AZS, dotyczy 40% do 50% pacjentów w pewnym momencie przebiegu choroby. Większość pacjentów nie wymaga stosowania leków w leczeniu lęku. W przypadku osób wymagających leków najlepiej unikać benzodiazepin ze względu na ich potencjalny niekorzystny wpływ na proces myślenia. Preferowane są niebenzodiazepinowe leki anksjolityczne, takie jak buspiron, trazodon lub SSRI. Strategie behawioralne (np. uspokajanie, reorientacja, techniki relaksacyjne) są również często preferowane w stosunku do podejść farmakologicznych.
Trudności w zasypianiu (bezsenność) występują u wielu pacjentów z AD w pewnym momencie trwania choroby. Do środków przydatnych w leczeniu bezsenności u pacjentów z AD należą niebenzodiazepinowe sedatywne leki hipnotyczne, takie jak zolpidem lub zaleplon, lub uspokajające leki przeciwdepresyjne, takie jak trazodon lub mirtazapina. Inne sposoby poprawy snu obejmują ekspozycję na światło słoneczne, spacery w ciągu dnia, unikanie drzemek dziennych, odpowiednie leczenie bólu oraz ograniczenie nocnych napojów.
?
