Dysocjacja: Przyczyny, diagnoza, objawy i leczenie

Dowiedz się, co dzieje się, gdy masz problem zdrowia psychicznego o nazwie "dysocjacja," i dowiedzieć się, dlaczego to się dzieje i jak leczyć.

Dysocjacja to przerwa w tym, jak twój umysł obsługuje informacje. Możesz czuć się odłączony od swoich myśli, uczuć, wspomnień i otoczenia. Może to wpływać na Twoje poczucie tożsamości i postrzeganie czasu.

Objawy często ustępują samoistnie. Może to trwać godziny, dni lub tygodnie. Możesz jednak potrzebować leczenia, jeśli dysocjacja ma miejsce z powodu wyjątkowo niepokojących doświadczeń lub zaburzeń psychicznych, takich jak schizofrenia.

Jakie są objawy dysocjacji?

W przypadku dysocjacji możesz zapominać o różnych rzeczach lub mieć luki w pamięci. Może się wydawać, że świat fizyczny nie jest rzeczywisty lub że Ty sam nie jesteś rzeczywisty.

Możesz zauważyć inne zmiany w swoim samopoczuciu, takie jak:

• Doświadczenie poza ciałem

• Poczucie, że czasami jesteś inną osobą

• Uczucie, że serce wali ci jak oszalałe lub masz zawroty głowy

• Uczucie emocjonalnego odrętwienia lub oderwania od rzeczywistości

• Odczuwanie niewielkiego lub żadnego bólu

Inne objawy, które mogą wystąpić to:

• Zmienione poczucie czasu

• Nie pamiętać, jak się gdzieś dostało

• Mieć wizję tunelową

• Słyszysz głosy w swojej głowie

• Intensywne retrospekcje, które wydają się prawdziwe

• Staje się nieruchomy

• Pochłonięty przez świat fantazji, który wydaje się realny

Przyczyny dysocjacji

Trauma. Możesz psychologicznie odłączyć się od chwili obecnej, jeśli przydarzy Ci się coś naprawdę złego. Nazywa się to dysocjacją okołourazową. Eksperci uważają, że jest to technika, którą wykorzystuje umysł, aby uchronić Cię przed pełnym wpływem przykrego doświadczenia, które przeżyłaś.

Dysocjacja peritraumatyczna może wystąpić, gdy doświadczyłeś takich rzeczy jak:

• Napaść seksualna lub fizyczna

• Przemoc w dzieciństwie

• Walka

• Tortury lub schwytanie

• Wypadki samochodowe

• Klęski żywiołowe

Jeśli masz niepokojące doświadczenia w kółko, możesz dostać ciężkich form dysocjacji znanych jako zaburzenia dysocjacyjne. Możesz opuścić swoją normalną świadomość, zapominać rzeczy lub tworzyć różne tożsamości w swoim umyśle.

Hipnoza. Kiedy śnisz lub pozwalasz swojemu umysłowi błądzić, jesteś w rodzaju "stanu autohipnotycznego". Możesz już nie mieć silnej świadomości swojego ciała. Inne rodzaje hipnozy mogą wprowadzić Cię w głębszy stan dysocjacji. Wykwalifikowany specjalista może zastosować hipnoterapię terapeutyczną, aby pomóc Ci w radzeniu sobie z bólem, lękiem, zachowaniami uzależniającymi lub zespołem stresu pourazowego (PTSD).

Niektóre narkotyki. Możesz stracić poczucie tożsamości lub rzeczywistości, jeśli pijesz alkohol lub bierzesz nielegalne narkotyki. Badania pokazują, że ludzie, którzy biorą psychodeliki, takie jak psilocybina i LSD, zgłaszają krótkotrwałą utratę poczucia własnej tożsamości.

Medytacja. Podobnie jak w przypadku śnienia, podczas medytacji możesz stać się mniej świadomy tego, co tu i teraz. Niektórzy eksperci medytacji mówią, że tracą świadomość siebie lub ciała podczas pewnych praktyk medytacji mindfulness.

Powiązane choroby psychiczne

Możesz mieć dysocjację z pewnymi zaburzeniami zdrowia psychicznego. Oprócz schizofrenii i PTSD, dysocjacja jest również związana z:

• Zaburzenia związane z ostrym stresem

• Zaburzenia osobowości typu borderline

• Zaburzenia afektywne

• Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne

• Depresja

• Zaburzenia odżywiania

Znaki ostrzegawcze

Można mieć dysocjację i nie wiedzieć o tym. Na przykład, jeśli cierpisz na zaburzenie dysocjacyjne, możesz ukrywać swoje objawy lub tłumaczyć je w inny sposób.

Wspólne oznaki, na które Ty lub osoba bliska powinniście uważać, to:

• Gwałtowne wahania nastroju

• Problemy z zapamiętywaniem danych osobowych

• Zapominanie o rzeczach, które się powiedziało lub zrobiło

• Zmiana zachowania lub zdolności (zmieniona tożsamość)

• Depresja, lęk lub ataki paniki

• Myśli o samobójstwie lub samookaleczeniu

• Nadużywanie substancji

• Nieudane leczenie lub hospitalizacja z powodu zaburzeń nastroju

Dzieci z zaburzeniem dysocjacyjnym mogą:

• Wydawać się speszone

• Często gapią się przez okno

• Mieć wymyślonych przyjaciół

• Zapominanie, że coś powiedziały lub zrobiły

• Mają ADHD lub inne trudności w uczeniu się

Diagnoza dysocjacji

Lekarz przeprowadzi badanie przedmiotowe i zapyta o wszelkie przeszłe problemy ze zdrowiem fizycznym lub psychicznym. Należy poinformować go o przyjmowaniu nielegalnych narkotyków lub jakichkolwiek leków. Może sprawdzić próbkę krwi lub przeprowadzić inne badania, aby wykluczyć chorobę lub inny stan medyczny jako przyczynę dysocjacji. Może również zlecić wykonanie elektroencefalogramu (EEG), bezbolesnego badania mierzącego fale mózgowe, aby wykluczyć pewne rodzaje zaburzeń napadowych, które mogą czasami powodować dysocjację.

Lekarz może następnie skierować pacjenta do specjalisty ds. zdrowia psychicznego. Może to być psychiatra, psycholog lub psychiatryczny pracownik socjalny. Będą oni chcieli dowiedzieć się o wszelkich poważnych niepokojących wydarzeniach, które miałeś w przeszłości.

Mogą oni wykonać inne badania, w tym:

• Skala Doświadczeń Dysocjacyjnych (DES)

• Strukturalny wywiad kliniczny dotyczący dysocjacji

Leczenie dysocjacji

Nie ma konkretnego leku na leczenie dysocjacji, ale możliwe jest uzyskanie poprawy dzięki połączeniu leków i poradnictwa. Lekarz dostosuje leczenie w zależności od stopnia nasilenia objawów i ich przyczyny.

Twoje leczenie może obejmować:

Psychoterapia. Ten rodzaj leczenia może pomóc w znalezieniu przyczyny dysocjacji. Ale celem jest pomoc w zarządzaniu lub pozbyciu się objawów.

Rodzaje psychoterapii mogą obejmować:

• Terapia poznawczo-behawioralna. Ma na celu pomoc w dostrzeżeniu i zmianie negatywnych myśli i zachowań.

• Hipnoterapia. Może się okazać, że łatwiej jest badać i przetwarzać wspomnienia, kiedy jest się w stanie odprężenia. Należy to robić tylko z profesjonalistą posiadającym certyfikat hipnozy, który jest przeszkolony w zakresie zaburzeń dysocjacyjnych i PTSD.

• Fazowe leczenie traumy. Terapia ta ma na celu pomoc w powstrzymaniu myśli samobójczych lub zachowań autodestrukcyjnych w pierwszej kolejności. Następnie psychoterapeuta powoli pomoże Ci przetworzyć wszelkie traumatyczne wspomnienia i w razie potrzeby ponownie zintegrować swoją tożsamość.

• Terapia rodzinna. Pomocne może być wsparcie ze strony małżonka, partnera lub innej bliskiej osoby.

• Dialektyczna terapia behawioralna. Może ona pomóc w nauczeniu się umiejętności kontrolowania emocji i powstrzymania szkodliwych zachowań. Jest to powszechna metoda leczenia zaburzeń osobowości typu borderline.

• Eye movement desensitization and reprocessing. Wykorzystuje ona techniki terapii poznawczo-behawioralnej oraz ćwiczenia wizualne, aby pomóc w przepracowaniu wspomnień z bardzo trudnych wydarzeń. Może pomóc w zatrzymaniu koszmarów, retrospekcji i innych objawów PTSD.

Leki uzupełniające. Lekarz może podać pacjentowi leki przeciwdepresyjne, stabilizujące nastrój lub inne leki pomagające w leczeniu niepokoju lub problemów ze snem. Jeśli cierpisz na schizofrenię, możesz potrzebować leku przeciwpsychotycznego.