Dowiedz się więcej o syndromie średniego dziecka i o tym, jak kolejność narodzin może wpływać na cechy osobowości.
Co to jest syndrom średniego dziecka?
Wielu ekspertów badających osobowość uważa, że kolejność narodzin w rodzinie odgrywa rolę w rozwoju. Uważają, że jeśli nie jesteś ani najstarszym, ani najmłodszym dzieckiem, rodzice poświęcają ci mniej uwagi i czujesz się w środku.
W rezultacie możesz nabrać pewnych cech osobowości, które różnią się od cech Twojego starszego i młodszego rodzeństwa.
Czy kolejność narodzin może mieć wpływ na osobowość?
Syndrom średniego dziecka jest częścią psychologii związanej z kolejnością narodzin. Kolejność narodzin rozciąga się od pierworodnego, czyli najstarszego, poprzez drugiego, trzeciego i tak dalej, aż do najmłodszego, zwanego czasem ostatnim. Choć wielu ekspertów uważa, że kolejność narodzin jest ważna dla osobowości i struktury rodziny, nie wszyscy się z tym zgadzają.
Pionier psychologii Alfred Adler wprowadził pomysł, że kolejność narodzin wpływa na rozwój dziecka. Uważał on, że to, ile rodzeństwa ma dziecko, może wpłynąć na jego potencjał.
Adler uważał, że nawet jeśli dzieci dorastają w tym samym domu, ich osobowości nie będą takie same. Uważał, że na każde dziecko należy patrzeć indywidualnie i że każde dziecko będzie się różnić w zależności od kolejności dziedziczenia.
Mimo to, syndrom średniego dziecka nie jest uznany za oficjalny stan. Wielu badaczy nie zgodziło się z teoriami Adlersa.
Nawet badacze, którzy wierzą w ten syndrom środkowego dziecka, mają problem z zastosowaniem go do wszystkich środkowych dzieci. Na przykład stwierdzają, że może istnieć związek między kolejnością urodzenia a byciem wychodzącym. Ale jest to bardziej prawdopodobne w przypadku mężczyzn niż kobiet.
Cechy charakterystyczne średniego dziecka
Czy ty lub ktoś, kogo znasz, cierpi na syndrom średniego dziecka? Zastanów się, czy znasz jakieś środkowe dziecko z tymi cechami osobowości:?
Buntownicze. Są też mniej religijne niż ich rodzeństwo i rodzice. Mimo to, rzadziej występują przeciwko rodzicom.?
Towarzyscy.? Dobrze sprawdzają się w roli mediatorów i chcą sprawiedliwości w sytuacjach. Są również godnymi zaufania przyjaciółmi i dobrze pracują w zespole.
Nie są tak zorientowani na rodzinę jak ich rodzeństwo. Mogą mieć silniejsze poczucie braku przynależności niż ich rodzeństwo. Tak więc, mimo że wiele z nich może być świetnych w pracy w grupie, niektóre średnie dzieci mogą mieć trudności w pracy z innymi.?
Czują się przyćmione. Uważają, że ich rodzice nie dbają o nich. Patrząc wstecz jako dorośli, wyrażają negatywny pogląd na dzieciństwo.
Mobile. Często są pierwszym rodzeństwem, które wyprowadza się z domu. Są też bardziej skłonni do przeprowadzki najdalej. Wynika to z poczucia niezrozumienia przez rodzinę.
Nie są perfekcjonistami. Mimo to mają tendencję do zajmowania się czymś, w czym starsze rodzeństwo nie jest tak świetne. Na przykład, jeśli starsze rodzeństwo jest uczone, drugie może skupić się na lekkoatletyce.
Wybitne cechy średnich dzieci
Mimo że uważasz się za środkowe dziecko, obserwując swoje rodzeństwo lub rówieśników, nauczysz się, jak postępować, nawiązywać przyjaźnie i wchodzić w życie. Ale wydaje się, że twój status może również napędzać cię do doskonałości. Może to wynikać z poczucia bycia drugim w kolejności w stosunku do starszego lub młodszego rodzeństwa.
Niektóre znane środkowe dzieci były lub nadal są wspaniałymi negocjatorami, pionierami i bojownikami o sprawiedliwość. Wśród nich są Nelson Mandela, Martin Luther King Jr, Susan B. Anthony, Charles Darwin, Madonna, Bill Gates i prezes Nabisco Michael Gerstner. Te średnie dzieci wykorzystały swoje cechy osobowości, aby pomóc sobie w osiągnięciu sukcesu.?
Jako średnie dziecko możesz nie być perfekcjonistą, ale możesz być bardziej otwarty na podejmowanie ryzyka i nowe pomysły. W badaniach 85% średnich dzieci wykazywało taką otwartość, w porównaniu z 50% pierworodnych.
Możesz być bardziej uzdolniony w zakresie perswazji i debaty. Prawdopodobnie potrafisz dostrzec więcej niż jedną stronę argumentu, co czyni cię empatycznym. Niektóre średnie dzieci twierdzą, że ich sukces wynika po części z umiejętności osiągania kompromisów.
Jeśli syndrom środkowego dziecka jest prawdziwy, to być może właśnie poczucie własnej wyjątkowości u środkowego dziecka doprowadziło do wielu odkryć, ważnych teorii i ruchów społecznych...?
