Zaburzenia przywiązania reaktywnego (RAD) występują u dzieci, które były zaniedbywane i nie są w stanie wytworzyć zdrowej więzi emocjonalnej z głównymi opiekunami. lekarz wyjaśnia objawy i leczenie tego rzadkiego zaburzenia.
Co to jest reaktywne zaburzenie przywiązania?
Reaktywne zaburzenia przywiązania (RAD) to stan stwierdzony u dzieci, które mogły mieć rażąco zaniedbaną opiekę i nie tworzą zdrowych emocjonalnych więzi z głównymi opiekunami - zwykle matkami - przed ukończeniem 5 roku życia.
Przywiązanie rozwija się, gdy dziecko jest wielokrotnie uspokajane, pocieszane i pielęgnowane, a opiekun konsekwentnie zaspokaja jego potrzeby. To właśnie dzięki przywiązaniu do kochającego i opiekuńczego opiekuna małe dziecko uczy się kochać i ufać innym, staje się świadome uczuć i potrzeb innych, reguluje swoje emocje, a także rozwija zdrowe relacje i pozytywny obraz siebie. Brak ciepła emocjonalnego w pierwszych latach życia może negatywnie wpłynąć na przyszłość dziecka.
Symptomy zaburzenia przywiązania reaktywnego
RAD może wpływać na każdy aspekt życia i rozwoju dziecka. Kiedy niemowlęta i małe dzieci mają RAD mogą:
-
Nie reagować na innych z taką gamą emocji, jakiej można by się spodziewać
-
Nie wyraża emocji związanych z sumieniem, takich jak wyrzuty sumienia, poczucie winy czy żal
-
Nie nawiązuje kontaktu wzrokowego
-
Unikać dotyku fizycznego, zwłaszcza ze strony opiekunów?
-
Miewa napady złości lub jest bardziej drażliwe, nieposłuszne lub skłonne do kłótni niż można by się spodziewać w jego wieku i sytuacji
-
Być nieszczęśliwym lub smutnym bez wyraźnej przyczyny
Kiedy dzieci stają się starsze, ich RAD przybiera dwa wzorce: zahamowany i zahamowany.
Powszechne objawy zahamowanego RAD obejmują:
-
Odłączenie
-
Brak reakcji lub opór wobec pocieszania
-
Nadmierne zahamowanie (powstrzymywanie emocji)
-
Wycofanie lub połączenie podejścia i unikania
-
Brak poszukiwania uczuć ze strony opiekunów i innych osób
-
Tendencja do zamykania się w sobie
Wspólne objawy z dezynwolturą RAD obejmują:
-
Bezkrytyczna towarzyskość
-
Nieodpowiednia znajomość lub selektywny wybór postaci przywiązania
-
Brak preferencji dla swoich głównych opiekunów w stosunku do innych osób
-
Tendencja do zachowywania się młodziej niż wynika to z ich wieku i poszukiwania uczucia w potencjalnie niebezpieczny sposób? ?
Zaburzenia przywiązania reaktywnego przyczyny i czynniki ryzyka
RAD rozwija się, gdy przywiązanie między małym dzieckiem a jego głównym opiekunem nie następuje lub zostaje przerwane z powodu rażąco niedbałej opieki. Może to nastąpić z wielu powodów, w tym:
-
Ciągłe lekceważenie emocjonalnych potrzeb dziecka w zakresie komfortu, stymulacji i uczucia
-
Stałe lekceważenie podstawowych potrzeb fizycznych dziecka
-
Powtarzające się zmiany głównych opiekunów, które uniemożliwiają tworzenie stabilnych więzi (np. częste zmiany w rodzinie zastępczej)
Inne czynniki ryzyka dla RAD obejmują następujące sytuacje domowe i rodzicielskie:
-
Mieszkać w domu dziecka lub innych instytucjach
-
Rodzice mają poważne zaburzenia psychiczne lub nadużywają narkotyków lub alkoholu
-
Rodzice biorą udział w zachowaniach przestępczych
-
Rodzice lub opiekunowie są hospitalizowani i oddzieleni od dziecka na długi czas?
Jak często występuje reaktywne zaburzenie przywiązania?
Trudno dokładnie określić, ile dzieci ma RAD, ponieważ wiele rodzin nigdy nie szuka pomocy. Jednak powszechnie uważa się, że RAD jest rzadkością.
Diagnoza reaktywnego zaburzenia przywiązania
Podobnie jak w przypadku osób dorosłych, zaburzenia psychiczne u dzieci są diagnozowane na podstawie oznak i objawów, które sugerują dany stan. Jeśli dziecko ma objawy, lekarz może przeprowadzić pełny wywiad i badanie fizyczne, w tym przegląd kamieni milowych rozwoju dziecka. Nie ma badań laboratoryjnych do zdiagnozowania RAD, ale lekarz może użyć różnych testów, aby zobaczyć, co może być przyczyną objawów. Badania mogą obejmować neuroobrazowanie lub badania krwi, aby sprawdzić, czy choroba fizyczna lub leki mogą być przyczyną objawów.
Jeśli lekarz nie znajdzie fizycznej przyczyny objawów, prawdopodobnie skieruje dziecko do psychiatry lub psychologa zajmującego się dziećmi i młodzieżą. Ci specjaliści zdrowia psychicznego są specjalnie przeszkoleni do diagnozowania i leczenia chorób psychicznych u dzieci i młodzieży. Theyll ocenić dziecko, aby wykluczyć inne przyczyny ich niezwykłe zachowanie, takie jak zaburzenia ze spektrum autyzmu.
Psychiatrzy i psychologowie używają specjalnie zaprojektowanych narzędzi do wywiadu i oceny, aby ocenić dzieci pod kątem zaburzeń psychicznych. Swoje diagnozy opierają na tym, co im powiedziano o objawach oraz na obserwacji postaw i zachowań dziecka.
Zaburzenia przywiązania reaktywnego leczenie
Leczenie RAD ma dwa ważne cele. Pierwszym z nich jest zapewnienie dziecku bezpiecznego środowiska. Jest to szczególnie ważne w przypadkach, gdy dziecko było maltretowane lub zaniedbywane. Drugim celem jest pomoc dziecku w rozwinięciu zdrowej relacji z odpowiednim opiekunem.
Leczenie RAD często koncentruje się na opiekunie. Doradztwo może pomóc w rozwiązaniu problemów, które wpływają na relacje opiekuna z dzieckiem i jego zachowanie. Nauczenie umiejętności rodzicielskich może również pomóc w poprawieniu relacji i rozwinięciu przywiązania.
Leczenie może również obejmować terapię zabawą. Technika ta pozwala dziecku i opiekunowi wyrazić swoje myśli, lęki i potrzeby w bezpiecznym kontekście zabawy.
Nie ma leków do leczenia samego RAD. Jednakże, lekarz może czasami użyć leków, aby pomóc zarządzać ciężkimi objawami behawioralnymi, takimi jak wybuchowa złość lub problemy ze snem.
Stosowanie tzw. terapii trzymających i technik "rebirthingu" jest kontrowersyjne. Nie ma naukowych dowodów na skuteczność takich interwencji.
Zapobieganie zaburzeniom przywiązania reaktywnego
Rozpoznanie problemu z przywiązaniem i jak najszybsze uzyskanie pomocy są niezbędne do zapobiegania RAD. Nie zawsze można zapobiec RAD, ale wykonanie tych czynności może pomóc w powstrzymaniu jego rozwoju:
-
Często angażuj się w zabawę z dzieckiem poprzez częste rozmowy, kontakt wzrokowy i uśmiech.
-
Naucz się rozumieć sygnały od dziecka, np. co różne rodzaje płaczu mówią o tym jak się czuje i czego potrzebuje.
-
Okazuj ciepło i pielęgnuj swoje dziecko, kiedy je kąpiesz, karmisz lub zmieniasz pieluszki.
-
Reaguj na dziecko ciepłym tonem głosu, troskliwym wyrazem twarzy i dotykiem.
-
Weź udział w zajęciach lub zostań wolontariuszem, dzięki czemu zdobędziesz umiejętności pozwalające na pielęgnowanie dziecka.
Zaburzenia przywiązania reaktywnego Perspektywy
Jeśli nie jest leczone, RAD może mieć negatywny wpływ na rozwój fizyczny, emocjonalny, behawioralny, społeczny i moralny dziecka. Dzieci z RAD są zazwyczaj bardziej narażone na:
-
Depresja
-
Zachowania agresywne i/lub zakłócające spokój
-
Trudności w nauce i problemy z zachowaniem w szkole
-
Niezdolność do tworzenia znaczących związków
-
Niskie poczucie własnej wartości
-
Zaburzenia odżywiania?
-
Uzależnienie od alkoholu lub narkotyków lub ich nadużywanie?
Dzięki leczeniu dzieci z RAD mogą nauczyć się ufać innym oraz prowadzić zdrowe i produktywne życie.
