Czy masz zadyszkę? Jesteś cały czas zmęczony? Oto jak Twój lekarz będzie wiedział, czy masz tętnicze nadciśnienie płucne.
Być może konieczna będzie wizyta u specjalisty od serca, zwanego kardiologiem, lub specjalisty od płuc, zwanego pulmonologiem. Lekarz może również wysłać Państwa do ośrodka specjalizującego się w diagnozowaniu i leczeniu PAH.
Kiedy lekarz wie, że masz ten stan i co go powoduje, może zalecić leczenie, które ma największe szanse na pomoc.
Badanie fizykalne
First youll get a thorough one and talk about your medical history. Lekarz będzie chciał poznać wszystkie objawy, jak długo je masz i kiedy je zauważasz. Należy powiedzieć im o wszelkich innych warunkach medycznych masz i czy którykolwiek z członków rodziny mają problemy z sercem lub płucami. Lekarze osłuchają Twoje serce i płuca oraz sprawdzą, czy nie masz obrzęków nóg i kostek oraz czy nie masz sinych ust lub skóry.
Badanie krwi
Badania krwi mogą wykazać, czy organizm otrzymuje wystarczającą ilość tlenu. Pokazują one również oznaki innych chorób, które mogą być przyczyną objawów lub powodować wysokie ciśnienie krwi. Twój lekarz prawdopodobnie przetestuje:
-
Jak dobrze pracuje Twoja wątroba
-
Jak dobrze pracują nerki
-
Jak dobrze działa tarczyca
-
Jeśli cierpisz na chorobę autoimmunologiczną
-
Jeśli u pacjenta występują zakażenia, w tym HIV
Looking at Your Heart
Następnym krokiem jest uzyskanie dobrego obrazu tego, co dzieje się z Twoim sercem i płucami. Lekarz zwróci uwagę na wszelkie nietypowe zmiany w wielkości i kształcie komór serca i tętnic. Poszuka również mas w klatce piersiowej lub blizny w płucach.
Lekarze stosują kilka popularnych badań obrazowych, aby obejrzeć klatkę piersiową:
-
Echokardiogram. Urządzenie wykorzystuje fale dźwiękowe do stworzenia obrazu serca. Może również ocenić ciśnienie wewnątrz tętnic.
-
RTG klatki piersiowej
-
Tomografia komputerowa klatki piersiowej. Potężny aparat rentgenowski wykonuje szczegółowe zdjęcia wewnątrz klatki piersiowej.
-
MRI. Potężne magnesy i fale radiowe tworzą obraz serca.
Patrząc na swoje płuca
Inne badania sprawdzają stan płuc i ich prawidłowe funkcjonowanie.
-
Testy czynnościowe płuc. Badania te mierzą, jak dobrze powietrze wpływa do i z płuc oraz ile mogą one pomieścić. Mierzy się również stopień wymiany dwutlenku węgla i tlenu.
-
Skanowanie wentylacji/perfuzji płuc. Pomiar przepływu powietrza i krwi w płucach. Umożliwia również wykrycie skrzepów krwi.
-
Biopsja na otwartym płucu. Rzadko lekarz może zalecić wykonanie biopsji na otwartym płucu. Biopsja otwarta płuc to rodzaj operacji, podczas której w znieczuleniu ogólnym pobiera się z płuc niewielką próbkę tkanki w celu sprawdzenia, czy nie jest ona przyczyną nadciśnienia płucnego.
Inne testy
Badanie snu może wykazać, ile tlenu otrzymuje organizm podczas snu i czy występuje u Ciebie bezdech senny.
Elektrokardiogram mierzy aktywność elektryczną serca i pokazuje, czy bicie serca jest stałe i regularne.
Badania genetyczne mogą wykazać, czy PAH występuje u ciebie z powodu wady genetycznej i czy członkowie twojej rodziny są bardziej narażeni na zachorowanie.
Cewnikowanie prawego serca
Jeśli wyniki badań wskazują na PAH, najlepszym sposobem na upewnienie się, że mamy do czynienia z PAH jest zabieg zwany cewnikowaniem prawego serca. Podczas badania będziesz przytomny lub lekko uspokojony. Lekarz wprowadzi cienką rurkę, zwaną cewnikiem, do dużej żyły w szyi, pachwinie lub nadgarstku. Przewleka rurkę przez ciało do serca, a następnie do naczynia, które biegnie z prawej strony serca do płuc, zwanego tętnicą płucną. Cewnik ma na końcu mały balonik, który jest nadmuchiwany do momentu, gdy dotknie ścian tętnicy. Następnie mierzy się w nim ciśnienie.
Podczas tego zabiegu może być również wykonane inne badanie zwane badaniem wazodylatacyjnym. Lekarz podaje Panu/Pani lek, który rozluźnia naczynia krwionośne. Jeśli obniży on ciśnienie w tętnicy płucnej, poszczególne leki rozszerzające naczynia mogą pomóc w leczeniu PAH.
Testy wysiłkowe w krążeniu
Aby sprawdzić, jak poważne jest PAH, lekarz musi zobaczyć serce i płuca w akcji. Może zlecić kompleksowe testy w celu określenia granic możliwości wysiłkowych i sprawdzenia, czy potrzebny jest tlen. Pomaga to lekarzowi zdecydować, jaka ilość aktywności fizycznej jest dla Ciebie bezpieczna. Po rozpoczęciu leczenia, można wziąć ten test od czasu do czasu, aby sprawdzić, jak dobrze twój plan działa.
