Rodzaje chłoniaków nieziarniczych

Chłoniak nieziarniczy to nie jeden nowotwór, ale cała ich grupa. Poznaj najczęstsze rodzaje oraz oznaki, że możesz mieć jeden z tych nowotworów.

Rodzaje chłoniaka nieziarniczego

Chłoniak nieziarniczy to grupa nowotworów, które mają swój początek w limfocytach - białych krwinkach zwalczających infekcje. Lekarze dzielą je na typy w zależności od rodzaju limfocytów, w których się rozpoczynają.

• Chłoniaki z komórek B. Rozwijają się one w limfocytach B, komórkach wytwarzających białka zwane przeciwciałami, które pomagają organizmowi znaleźć i zaatakować bakterie i inne zarazki.

• Chłoniaki T-komórkowe. Rozwijają się one w limfocytach T, komórkach, które poszukują i niszczą zarazki.

Zarówno limfocyty B, jak i limfocyty T znajdują się w węzłach chłonnych - małych gruczołach w kształcie fasoli, rozmieszczonych na całym ciele. Ich skupiska znajdziesz w takich miejscach jak szyja, pod pachami i w pachwinach.

Innym sposobem na pogrupowanie chłoniaków nieziarniczych jest to, jak szybko rosną. Na przykład:

• Chłoniaki indolentne rosną powoli i mogą nie wymagać natychmiastowego leczenia.

• Chłoniaki agresywne rosną szybko i wymagają natychmiastowego leczenia.

Wiedza na temat rodzaju chłoniaka nieziarniczego pomoże lekarzowi znaleźć odpowiednie dla Ciebie leczenie.

Chłoniaki z komórek B

Są one zdecydowanie najczęstszym typem, występującym u około 85% osób cierpiących na chłoniaki nieziarnicze.

Chłoniak rozproszony z komórek B. Około 1 z każdych 3 chłoniaków z komórek B to ten typ. Otrzymuje swoją nazwę, ponieważ komórki nowotworowe rozprzestrzeniają się (diffuse) w całym węźle chłonnym.

Rozproszony chłoniak z komórek B dotyka głównie ludzi w wieku 60 lat. Ten nowotwór rośnie szybko, ale zabiegi działają dobrze przeciwko niemu i często mogą go wyleczyć.

Chłoniak rozlany z komórek B ma swoje podtypy. Najczęstszym z nich jest pierwotny chłoniak śródpiersia z dużych komórek B. Rozpoczyna się on w obszarze zwanym śródpiersiem w środkowej części klatki piersiowej.

Chłoniak folikularny. Ten inny powszechny chłoniak z komórek B dotyka głównie osoby w wieku 60 lat i starsze. Ma tendencję do powolnego wzrostu, ale może zmienić się w bardziej agresywną formę. Zwykle nie jest wyleczalny, ale leczenie może opanować go do punktu, w którym staje się chorobą przewlekłą.

Przewlekła białaczka limfocytowa (CLL) i mały chłoniak limfocytowy (SLL). CLL i SLL to w zasadzie ta sama choroba. Oba nowotwory rosną powoli przez wiele lat, ale czasami przechodzą w szybciej rosnący typ. Jedyna różnica polega na tym, gdzie znajdują się komórki nowotworowe:

• W CLL limfocyty znajdują się głównie we krwi.

• W SLL limfocyty znajdują się głównie w węzłach chłonnych.

Kontynuacja

Chłoniak z komórek płaszcza. Ten dość rzadki chłoniak dotyka głównie mężczyzn w wieku 60 lat i starszych. Komórki nowotworowe rosną w zewnętrznej krawędzi, lub płaszczu, komórek B w pęcherzyku węzła chłonnego. Ten typ rośnie powoli na początku, ale może stać się agresywny.

Chłoniaki strefy brzeżnej. Te wolno rosnące chłoniaki zwykle dotykają ludzi starszych niż 60 lat. Chłoniaki strefy brzeżnej występują w trzech podtypach:

• Chłoniak strefy brzeżnej pozawęzłowej rozpoczyna się poza węzłami chłonnymi.

• Nodal marginal zone lymphoma zaczyna się wewnątrz węzłów chłonnych.

• Splenic marginal zone lymphoma rozpoczyna się w śledzionie i krwi.

Chłoniak Burkitta. Ten rzadki, szybko rosnący nowotwór występuje głównie w Afryce. Rodzaj, który dotyka ludzi w Stanach Zjednoczonych, zwykle zaczyna się w brzuchu. Różni się od innych chłoniaków, ponieważ dotyka częściej dzieci niż dorosłych.

Chłoniak limfoplazmocytowy. Tylko 1% do 2% chłoniaków to ten typ. U około połowy osób z chłoniakiem limfoplazmacytowym, komórki nowotworowe wytwarzają białko, które sprawia, że krew jest bardzo gęsta, stan zwany makroglobulinemią Waldenstr?m. Komórki nowotworowe znajdują się głównie w szpiku kostnym, ale mogą być również w węzłach chłonnych lub śledzionie.

Chłoniak ośrodkowego układu nerwowego (CNS). Chłoniak OUN wpływa na mózg i rdzeń kręgowy. Występuje częściej u osób, które mają uszkodzony układ odpornościowy w wyniku choroby takiej jak AIDS.

Chłoniaki T-komórkowe

Te mniej powszechne nowotwory dotykają limfocytów T.

Obwodowy chłoniak T-komórkowy, nieokreślony inaczej: Chłoniaki z obwodowych komórek T to grupa agresywnych nowotworów, które zaczynają się w komórkach T. Najczęstszy z nich nazywany jest nieokreślonym inaczej, ponieważ obejmuje chłoniaki, które trudno lekarzom umieścić w jednej kategorii. Ten typ może dotyczyć węzłów chłonnych, wątroby, szpiku kostnego, jelit i skóry.

Anaplastyczny chłoniak wielkokomórkowy: Ten ma różne typy. Jeden z nich może dotyczyć każdej części ciała, podczas gdy inny dotyka tylko skóry. U niektórych osób nowotwór wytwarza białko zwane kinazą anaplastyczną z dużych komórek (ALK). Leczenie wydaje się działać lepiej dla osób, które mają to białko.

Angioimmunoblastyczny chłoniak T-komórkowy. Ten szybko rosnący typ chłoniaka szybko się rozprzestrzenia i często powraca po leczeniu. Ponieważ wpływa on na układ odpornościowy, częstym problemem są infekcje.

Chłoniak/białaczka z komórek T u dorosłych. Ten rzadki i agresywny typ jest spowodowany zakażeniem wirusem ludzkiego T-komórkowego wirusa limfotropowego 1. Komórki nowotworowe mogą znajdować się w kościach, skórze i krwi.

Ciąg dalszy

Symptomy

W miarę jak komórki rakowe namnażają się, węzły chłonne puchną. Bezbolesny guzek na szyi, pod pachami lub w pachwinie jest często pierwszym sygnałem, że masz chłoniaka nieziarniczego, ale sam obrzęk tych gruczołów nie oznacza, że masz raka. Spuchnięte gruczoły są częściej oznaką infekcji.

Wszystkie typy chłoniaka nieziarniczego mogą powodować takie objawy jak:

• Zmęczenie

• Nieplanowana utrata wagi

• Nocne poty

• Swędzenie

• Niewyjaśniona gorączka

• Infekcje

• Łatwe powstawanie siniaków lub krwawienie

Chłoniak limfoplazmocytowy i inne typy, które rosną w brzuchu, również powodują obrzęk i ból.

Gdy chłoniak dotyka mózgu i rdzenia kręgowego, może powodować:

• Bóle głowy

• Problemy z widzeniem

• Dezorientacja

• Słabość twarzy, ramion i nóg

• Napady

Pierwotny chłoniak B-komórkowy śródpiersia rośnie w klatce piersiowej. W miarę rozprzestrzeniania się nowotworu, wywiera on nacisk na płuca, co może powodować duszności i kaszel.

Diagnoza

Zaczyna się od badania i omówienia objawów. Lekarz zwróci uwagę na obrzęknięte gruczoły na szyi, pod pachami i w pachwinach.

Lekarz prawdopodobnie zaleci wykonanie biopsji, czyli pobranie próbki płynu lub tkanki w celu zbadania obecności raka. Próbka może pochodzić z:

• Szpik kostny

• Węzeł chłonny

• Płyn wokół mózgu i rdzenia kręgowego

• Płyn w klatce piersiowej lub brzuchu

Pracownik laboratorium obejrzy pod mikroskopem rozmiar i kształt komórek nowotworowych. Inne badania poszukują zmian w genach wewnątrz komórek, co może pomóc w ustaleniu właściwego leczenia.

Te badania obrazowe poszukują guzów wewnątrz ciała:

• Rentgen. Wykorzystuje on promieniowanie w małych dawkach do tworzenia obrazów wnętrza ciała.

• CT, czyli tomografia komputerowa. Jest to seria zdjęć rentgenowskich połączonych razem w celu uzyskania bardziej szczegółowego obrazu.

• MRI, czyli obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego. Wykorzystuje silne magnesy i fale radiowe do tworzenia obrazów narządów i struktur wewnątrz ciała.

• Ultradźwięki. Wykorzystuje fale dźwiękowe do tworzenia obrazów wnętrza ciała.

Na podstawie wyników tych badań lekarz określi stopień zaawansowania raka. Stopień zaawansowania określa miejsce występowania nowotworu w organizmie, co pomaga lekarzowi w doborze odpowiedniego leczenia.

Kontynuacja

Leczenie

Wolniej rosnące nowotwory mogą nie wymagać natychmiastowego leczenia. Lekarz będzie przeprowadzał regularne badania kontrolne, aby upewnić się, że rak nie wzrasta. Bardziej agresywne nowotwory wymagają szybkiego leczenia. Sposób leczenia zależy od rodzaju nowotworu, który masz.

Niektóre z najczęstszych metod leczenia chłoniaka nieziarniczego obejmują:

• CHOP, połączenie czterech leków (cyklofosfamid, doksorubicyna, winkrystyna i prednizon). Czasami dodaje się przeciwciało monoklonalne rituximab (Rituxan) (nazywane R-CHOP).

• Radioterapia

• Chemioterapia

• Leki do immunoterapii, takie jak przeciwciała monoklonalne, inhibitory punktów kontrolnych lub terapia CAR T-cell

• Leki celowane

• Chemioterapia wysokodawkowa plus przeszczep komórek macierzystych

Terapie te można łączyć, aby zwiększyć ich skuteczność.