Jeśli mierzy się wysokie ciśnienie krwi, lekarz może zlecić inne badania, aby sprawdzić, czy nie doszło do uszkodzenia narządów. wyjaśnia lekarz.
Osoba dokonująca pomiaru ciśnienia krwi owija mankiet wokół ramienia. Niektóre mankiety można założyć na przedramię lub nadgarstek, ale często nie są one tak dokładne.
Lekarz lub pielęgniarka użyje stetoskopu, aby usłyszeć pojawienie się i zniknięcie dźwięku wytwarzanego przez puls w okolicy łokcia. W ten sposób określane jest ciśnienie skurczowe i rozkurczowe krwi.
Mankiet zostanie nadmuchany do ciśnienia wyższego niż skurczowe ciśnienie krwi i będzie się zaciskał wokół ramienia. Następnie zostanie on zwolniony. Gdy mankiet się opróżni, pierwszym dźwiękiem, jaki usłyszą przez stetoskop, będzie skurczowe ciśnienie krwi. Brzmi ono jak szum. Punkt, w którym ten dźwięk zanika, oznacza ciśnienie rozkurczowe.
Podczas pomiaru ciśnienia krwi, najpierw podawana jest liczba skurczowa, a następnie rozkurczowa.
Pomiar ciśnienia krwi jest bezbolesny i trwa zaledwie kilka minut.
Ciśnienie krwi (BP) jest klasyfikowane przez American Heart Association w następujący sposób:
-
Prawidłowe ciśnienie tętnicze:? Skurczowe mniej niż 120 mmHg; rozkurczowe mniej niż 80
-
Podwyższone ciśnienie tętnicze: Skurczowe wynosi od 120 do 129 mmHg; rozkurczowe mniej niż 80
-
Etap 1 Wysokie ciśnienie tętnicze: Skurczowe wynosi 130C139 mmHg lub rozkurczowe jest pomiędzy 80-89
-
Wysokie ciśnienie tętnicze w stadium 2: skurczowe 140 lub więcej, rozkurczowe 90 lub więcej
Lekarz może zlecić wykonanie badań, aby sprawdzić przyczyny wysokiego ciśnienia krwi oraz ocenić ewentualne uszkodzenia narządów spowodowane wysokim ciśnieniem krwi lub jego leczeniem. Badania te mogą obejmować następujące elementy:
-
Badania krwi, w tym pomiar elektrolitów, stężenia azotu mocznikowego we krwi i kreatyniny (w celu oceny zajęcia nerek)
-
Profil lipidowy dla poziomów różnych rodzajów cholesterolu
-
Specjalne badania hormonów nadnercza lub tarczycy
-
Badania moczu na obecność elektrolitów i hormonów
-
Nieinwazyjne, bezbolesne badanie oczu za pomocą oftalmoskopu pozwoli na wykrycie uszkodzeń oczu
-
USG nerek, tomografia komputerowa jamy brzusznej lub oba te badania, w celu oceny uszkodzenia lub powiększenia nerek i nadnerczy
Każde z poniższych może być wykonane w celu wykrycia uszkodzenia serca lub naczyń krwionośnych:
-
Elektrokardiogram (EKG) jest nieinwazyjnym badaniem, które wykrywa aktywność elektryczną serca i zapisuje ją na papierze. EKG jest pomocne w ocenie uszkodzeń mięśnia sercowego, takich jak zawał serca, i/lub pogrubienia/przerostu ściany/mięśnia serca, częstych powikłań wysokiego ciśnienia krwi.
-
Echokardiogram to badanie ultrasonograficzne serca wykonywane przez klatkę piersiową. Fale dźwiękowe rejestrują obraz serca podczas jego bicia i odpoczynku, a następnie przekazują te obrazy do monitora wideo. Echokardiogram może wykryć problemy z sercem, takie jak powiększenie, nieprawidłowości w ruchu ścian serca, zakrzepy krwi i nieprawidłowości zastawek serca. Daje również dobry pomiar siły mięśnia sercowego (frakcja wyrzutowa). Echokardiogram jest bardziej wszechstronny niż EKG, ale też droższy.
-
Zwykłe zdjęcie rentgenowskie klatki piersiowej pozwala przede wszystkim ocenić wielkość serca, ale jest znacznie mniej specyficzne niż echokardiografia, która dostarcza więcej szczegółów.
-
USG Doppler służy do sprawdzania przepływu krwi przez tętnice w punktach tętna w ramionach, nogach, rękach i stopach. Jest to dokładny sposób na wykrycie choroby naczyń obwodowych, częstej u osób z wysokim ciśnieniem krwi. Może również zobrazować tętnice do obu nerek i czasami przedstawia zwężenia, które mogą prowadzić do wysokiego ciśnienia tętniczego u mniejszości pacjentów.
