Jeśli właśnie dowiedziałeś się, że masz HIV, możesz nie wiedzieć, co robić. Dowiedz się, co zrobić, aby zacząć dbać o swoje zdrowie i chronić innych.
Przeprowadzić dokładne badania lekarskie.
Nawet jeśli masz HIV, możesz nie czuć się chory lub inny. Ważne jest jednak, by poddać się dokładnym badaniom lekarskim, by zauważyć zmiany w swoim zdrowiu. Lekarz wykorzystuje te informacje, aby zdecydować, które leki będą dla Ciebie najlepsze i kiedy powinieneś zacząć je przyjmować.
Możesz skorzystać z usług lekarza ogólnego, kliniki zdrowia publicznego lub znaleźć lekarza za pośrednictwem katalogu leczenia HIV Departamentu Zdrowia i Usług Społecznych. Możesz również zadzwonić na stanową infolinię HIV/AIDS.
Rozpoczęcie przyjmowania leków
Leki na HIV nazywane są lekami antyretrowirusowymi (terapia antyretrowirusowa lub ART) i powinieneś zacząć je przyjmować od razu. Leki, które przyjmujesz codziennie, nie są lekarstwem. Zapobiegną jednak pogłębianiu się infekcji i zmniejszą ilość wirusa w Twoim organizmie. Zachowasz zdrowie i będziesz żył dłużej. Będziesz też mniej skłonny do przekazywania HIV innym.
Powiedz niektórym ludziom
Nie musisz dzielić się ze wszystkimi swoją diagnozą HIV. Ale pewne osoby mogą mieć prawne prawo do wiedzy. Możesz chcieć, z własnej woli, powiedzieć o tym innym ludziom.
-
Partnerzy seksualni. Nowy Jork, Georgia, Ohio i 16 innych stanów wymagają, aby przed uprawianiem seksu z kimś, ujawnić mu, że ma się HIV. Tylko Indiana i Karolina Północna wymagają ujawnienia informacji o przeszłych partnerach seksualnych. Nawet jeśli nie jest to wymagane, rozważ ujawnienie go osobom, których bezpieczeństwo od tego zależy.
-
Ludzie, którzy dzielą się swoimi igłami. W 12 stanach osoby, z którymi dzieli się igły do wstrzykiwania narkotyków, muszą zostać o tym poinformowane.
-
Pracownicy służby zdrowia. Oprócz lekarza zajmującego się HIV, rzadko wymagane jest dzielenie się innymi lekarzami, dentystami, pielęgniarkami czy innymi specjalistami w dziedzinie zdrowia. Ale mogą oni lepiej zadbać o Twoje zdrowie, jeśli będą mieli Twoją pełną kartę medyczną.
-
Rodzina i przyjaciele. Ogólnie rzecz biorąc, decyzja należy do Ciebie. Ale bycie otwartym na temat HIV może zapewnić emocjonalne i inne wsparcie, a także pomóc ci podczas leczenia lub w nagłych przypadkach medycznych.
-
Pracodawca. Twój szef i firma nie mają prawa wiedzieć, że masz HIV, chyba że istnieje uzasadniona obawa o przypadkowe narażenie na kontakt z krwią lub inne kwestie bezpieczeństwa. A jeśli obawiasz się potencjalnej dyskryminacji, może najlepiej o tym nie wspominać.
Chroń siebie i innych
-
Zawsze używaj prezerwatyw lub kondomów podczas uprawiania seksu. Leki antyretrowirusowe mogą utrzymać poziom wiremii na tak niskim poziomie, że szansa na przekazanie HIV innym jest niewielka. Mimo to nie należy polegać wyłącznie na lekach. Prezerwatywy chronią również Ciebie i Twojego partnera przed innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową, takimi jak chlamydia, kiła, rzeżączka i opryszczka.
-
Nie należy dzielić się igłami.
-
Nie należy karmić dziecka piersią. Może przenieść na ciebie HIV przez mleko matki.
-
Dla dodatkowej ochrony przed HIV partnerzy seksualni, którzy nie mają wirusa, mogą przyjmować codziennie pigułkę zwaną PrEP (profilaktyka przedekspozycyjna).
Informacje o HIV
Zrozumieć, czym jest HIV, a czym nie jest. Posiadanie właściwych informacji pomoże Ci podjąć dobre decyzje dotyczące leczenia HIV, a także pomoże Ci lepiej radzić sobie z wszelkimi obawami i niepewnością, które możesz mieć.
Dobrym źródłem informacji na początek jest strona HIV/AIDS: Podstawy na stronie Departamentu Zdrowia i Usług Społecznych infoAIDS.
Wykonaj badania laboratoryjne
Dotrzymywać wszystkich wizyt u lekarza. Twoja krew będzie pobierana kilka razy, zwłaszcza w pierwszym roku. Testy te mierzą wiremię HIV, czyli skuteczność działania leków przeciw HIV, oraz liczbę komórek CD4, czyli stopień, w jakim układ odpornościowy reaguje na leczenie. Wizyty będą również okazją do zadawania lekarzowi pytań.
Obserwuj komplikacje
Bez leczenia, HIV osłabia układ odpornościowy, więc możesz chorować częściej lub choroba może mieć cięższy przebieg niż u osób bez HIV. Choroba płuc, biegunka i gruźlica to niektóre z infekcji oportunistycznych, które mogą Cię dotknąć.?
Bądź świadomy objawów, o których należy wspomnieć lekarzowi, w tym:
-
biały nalot w ustach (zakażenie grzybicze lub pleśniawki)
-
problemy z oddychaniem lub uporczywy kaszel
-
fioletowe, różowe lub brązowe plamy na skórze
-
wysypki skórne, które mogą być reakcją na leki
-
problemy z oczami, wrażliwość na światło lub ból oczu
-
drętwienie, mrowienie lub ból w dłoniach i stopach.
-
tortcolis
-
skurcze lub ból w dolnej części brzucha
-
ostra biegunka
-
obrzęk gruczołów limfatycznych, zwłaszcza po jednej stronie ciała
-
zamieszanie w rozumowaniu
-
problemy z równowagą
Szukajcie pomocy
Poszukaj grup wsparcia lub osób, które rozumieją, przez co przechodzisz. Informacji udziela lokalny lub państwowy wydział zdrowia lub klinika. Poszukaj informacji o grupach wsparcia typu non-profit. Jeśli dołączasz do grup czatowych lub wiadomości grupowych, miej świadomość, że informacje, które otrzymujesz, mogą nie zawsze być dokładne.
Zaakceptuj obecną sytuację
Posiadanie HIV oznacza nowy etap w twoim życiu. Ale jeśli prawidłowo przyjmujesz leki na HIV, możesz żyć tak samo w pełni, tak samo aktywnie i tak samo zdrowo jak wcześniej. Priorytetowo traktuj swoje zdrowie fizyczne i zdrowie psychiczne. W przypadku wystąpienia depresji należy szukać pomocy. Pozostań też w kontakcie z ludźmi, którzy Cię kochają i wspierają.
