Dowiedz się, jak zapobiegać zakażeniu HIV, jeśli podejrzewasz, że byłeś narażony na kontakt z wirusem.
Oto Twoje pierwsze kroki:
Przetestuj się
Jest to jedyny sposób, aby dowiedzieć się na pewno, czy masz wirusa. Test można wykonać na szpitalnym oddziale ratunkowym lub w jednym z poniższych miejsc:
-
w gminnym ośrodku zdrowia
-
Gabinet lekarski
-
Klinika chorób wenerycznych
-
Klinika planowania rodziny/ ciąż
-
Ośrodek zapobiegania lub leczenia uzależnień od narkotyków
Niektóre testy mogą wykryć samego wirusa HIV. Jednak najbardziej prawdopodobne jest, że otrzymasz taki, który sprawdza przeciwciała, które twój układ odpornościowy wytwarza w celu zwalczania wirusa. Szybki test może wykazać, czy jesteś HIV pozytywny w ciągu 30 minut.
Możesz również kupić testy domowe w sklepach lub online, aby zapewnić sobie większą prywatność. Niektóre z nich wykorzystują ślinę i dają wyniki w ciągu kilku minut. Jeśli jest on pozytywny, powinieneś potwierdzić go drugim testem w klinice.
Inne, bardziej dokładne testy domowe wymagają nakłucia palca w celu pobrania krwi i wysłania próbki do laboratorium. Wynik można odebrać telefonicznie, podając poufny kod PIN.
Wiele planów ubezpieczeń zdrowotnych pokrywa koszty testów na HIV. Jeśli nie masz ubezpieczenia, niektóre kliniki oferują bezpłatne testy.
Ujawnienie się wirusa HIV na testach może zająć do 3 miesięcy. Jeśli więc wykonałeś test wkrótce po kontakcie z wirusem i test był negatywny, wykonaj go ponownie po upływie 3 miesięcy.
Szybko rozpocznij PEP
PEP to skrót od angielskiej nazwy post-exposure prophylaxis. Jest to lek ratunkowy, który zażywasz codziennie, aby powstrzymać wirusa przed rozwojem w Twoim organizmie. Szpitalny oddział ratunkowy, centrum pomocy doraźnej, klinika HIV lub Twój lekarz mogą przepisać PEP lub mieć go w zapasie.
CDC zaleca przyjmowanie PEP, jeśli:
-
Uprawiałeś seks bez prezerwatywy z osobą, która może mieć HIV
-
Wspólne używanie igieł podczas używania narkotyków
-
Byli napastowani seksualnie
-
Był narażony na kontakt z krwią osoby, która może być nosicielem HIV w placówce służby zdrowia
PEP może obniżyć ryzyko zakażenia HIV o ponad 90%. Musisz jednak rozpocząć ją w ciągu 72 godzin od ewentualnego kontaktu z wirusem, a najlepiej w ciągu pierwszych 36 godzin. Im wcześniej przyjmiesz ten lek, tym lepiej będzie on działał.
PEP przyjmuje się codziennie przez 28 dni. Po zakończeniu przyjmowania leku, należy wykonać kolejny test na HIV.
Medicaid i niektóre prywatne plany ubezpieczeń zdrowotnych płacą za PEP. Jeśli nie masz ubezpieczenia, zapytaj swojego lekarza, czy możesz kwalifikować się do programów pomocy dla pacjentów, aby otrzymać leki za darmo.
Objawy wirusa HIV
Wirus objawia się różnie u różnych osób. U około dwóch trzecich osób po 2-4 tygodniach od zakażenia wystąpią objawy grypopodobne, takie jak gorączka, dreszcze, bóle mięśni, zmęczenie i ból gardła. Wiele osób nie zauważa jednak żadnych objawów. Dlatego tak ważne jest, aby się przebadać, jeśli uważasz, że mogłeś mieć kontakt z wirusem.
Jeśli wynik testu na HIV jest pozytywny, należy niezwłocznie udać się do lekarza, aby jak najszybciej rozpocząć przyjmowanie leków (zwanych terapią antyretrowirusową lub ART). Jeśli będziesz je przyjmować codziennie, dokładnie tak jak przepisał lekarz, mogą one obniżyć ilość wirusa we krwi do takiego poziomu, że nie będzie on widoczny w badaniu laboratoryjnym. Nazywa się to niewykrywalną wiremią. Jest to najlepszy sposób na długie, zdrowe życie z HIV. I w zasadzie pozbywa się ryzyka przekazania wirusa komuś innemu.
Zgłoś się do lekarza, jeśli masz objawy grypopodobne, które nie ustępują po kilku dniach, lub jeśli masz problemy takie jak szybka utrata wagi bez wyraźnej przyczyny, owrzodzenia w ustach lub wokół narządów płciowych, obrzęk węzłów chłonnych, plamy na skórze lub zakażenie jamy ustnej zwane pleśniawkami. Mogą to być objawy zakażenia HIV, które się pogłębia lub które przekształciło się w AIDS.
Bądź bezpieczny
Dopóki nie masz pewności, że nie masz wirusa, lub jeśli wiesz, że jesteś nosicielem HIV, dbaj o ochronę innych.
Bądź szczery. Poinformuj swoich partnerów o tym, że mogłeś być narażony na kontakt z HIV, aby oni również mogli się przebadać.
Zabezpiecz swojego partnera. Używaj prezerwatywy za każdym razem, gdy uprawiasz seks, w tym seks oralny. Fizycznie blokuje ona wirusa, chroni przed innymi chorobami wenerycznymi i pomaga zapobiegać ciąży. Używaj z prezerwatywami tylko środków nawilżających na bazie wody. Lubrykanty na bazie oleju mogą uszkodzić lub złamać prezerwatywy.
Używaj tylko czystych igieł. W wielu miastach działają programy wymiany igieł, gdzie możesz otrzymać nowe za darmo. Sprawdź na stronie internetowej North American Syringe Exchange Network, gdzie można znaleźć lokalizację w pobliżu.
Nie oddawaj krwi ani nasienia. Poczekaj, aż Twój lekarz potwierdzi, że jesteś HIV-negatywny. Banki krwi i kliniki płodności badają wszystkie próbki na obecność wirusa HIV. W niektórych stanach oddawanie krwi jest nielegalne, jeśli wiesz, że masz HIV.
Chroń swoje dziecko. Zbadaj się od razu, jeśli jesteś w ciąży. Jeśli wynik testu jest pozytywny, możesz wziąć leki, aby nie przekazać wirusa swojemu dziecku. Jeśli jesteś nową matką, nie karm piersią przez co najmniej 3 miesiące lub do czasu, aż lekarz potwierdzi, że jesteś wolna od wirusa HIV. Wirus i leki mogą przenosić się przez mleko matki na noworodka.
