Serokonwersja HIV to czas pomiędzy zakażeniem wirusem HIV a momentem, w którym przeciwciała mogą być wykryte w teście. Poznaj przyczyny, objawy i możliwości leczenia tego stanu już dziś.
Serokonwersja HIV
Serokonwersja HIV to czas, jaki upływa od kontaktu z wirusem HIV do zakażenia i wytworzenia przeciwciał, które mogą być wykryte przez test. Może to trwać kilka tygodni i jest czasami nazywane okresem okienkowym.
Co to jest HIV?
HIV jest wirusem zwanym ludzkim wirusem niedoboru odporności, który atakuje komórki odpornościowe zwane limfocytami CD4 T, co powoduje, że układ odpornościowy nie działa. Bez tych komórek organizm nie może zwalczać innych infekcji i chorób.
Możesz zarazić się wirusem HIV, gdy masz kontakt z krwią, płynami analnymi, płynami pochwowymi lub mlekiem osoby zakażonej wirusem HIV. Najczęściej dochodzi do tego w wyniku:?
-
Uprawiania seksu analnego bez zabezpieczenia
-
Uprawianie seksu waginalnego bez zabezpieczenia
-
Dzielenie się igłami, strzykawkami i innym sprzętem do zażywania narkotyków
-
Matka do dziecka podczas porodu i karmienia piersią?
Wyróżnia się kilka etapów zakażenia HIV i osi czasu serokonwersji. Są to:?
Transmisja wirusowa. Dzieje się tak, gdy jesteś narażony na kontakt z wirusem.
Ostre zakażenie HIV. Czasami nazywane ostrym zespołem retrowirusowym, to etap, w którym dochodzi do zakażenia. Wirus tworzy rezerwuar zakażonych komórek, które stale uwalniają wirusa do Twojego organizmu. Część wirusa idzie na wymianę komórek rezerwuaru, a część idzie na stworzenie bardziej aktywnego zakażenia.?
Na tym etapie:
-
Masz bardzo dużą ilość wirusa HIV we krwi
-
Są bardzo zaraźliwe
-
Mogą mieć objawy grypopodobne
-
Może nie czuć się chory?
Serokonwersja. Dzieje się to w ramach etapu zakażenia. W miarę wzrostu ilości wirusa, czyli wiremii, organizm zaczyna wytwarzać przeciwciała przeciwko HIV. W miarę jak przeciwciała te działają, ładunek wirusowy obniża się do stanu stałego, a liczba komórek CD4 T wzrasta, choć nie jest tak wysoka jak przed zakażeniem.
Serokonwersja może trwać od kilku tygodni do miesiąca, podczas którego prawdopodobnie wystąpią objawy.
Przewlekłe zakażenie HIV. Podczas tego etapu, nadal masz aktywny HIV, ale na niskim poziomie. Możesz mieć objawy lub nie chorować, ale nadal możesz przekazać HIV komuś innemu. Przyjmowanie leków na HIV w tym stadium może obniżyć ryzyko przejścia w AIDS.?
Zespół nabytego niedoboru odporności. Znany jako AIDS, jest to najcięższe stadium, które powoduje poważne uszkodzenie twojego układu odpornościowego. Spada liczba komórek CD4, wzrasta wiremia HIV i stajesz się bardzo zakaźny.
Jeśli masz AIDS, dostaniesz inne infekcje, które stają się poważne, ponieważ twój układ odpornościowy jest uszkodzony. Bez leczenia, ludzie z AIDS mogą umrzeć w ciągu dwóch do trzech lat.?
Symptomy serokonwersji HIV
Nie każdy będzie miał objawy serokonwersji, ale u około 50% osób wystąpią takie objawy jak:
-
Gorączka
-
Dreszcze?
-
Wysypka
-
Obrzęk węzłów chłonnych
-
Bóle w jamie ustnej
-
Nocne poty
-
Ból gardła
-
Zmęczenie?
Objawy te wyglądają jak inne choroby i nie muszą oznaczać, że masz HIV. Jedynym sposobem, aby się o tym przekonać jest wykonanie testu po ekspozycji.
Testy na HIV
Nie ma testów, które wykryłyby HIV zaraz po ekspozycji. Dzieje się tak dlatego, że nie doszło jeszcze do serokonwersji. Czasami pierwszy test może dać wynik negatywny, nawet jeśli masz HIV. Serokonwersja jest różna dla każdej osoby.
Twój lekarz może zastosować różne testy, w tym:?
Test na obecność kwasu nukleinowego. Test ten, zwany również NAT, może wykryć HIV wcześniej niż inne, zwykle w ciągu 10 do 33 dni od zakażenia. Jest to jednak bardzo drogi test i nie jest regularnie stosowany.
Test na obecność antygenu/przeciwciała. Ten test poszukuje zarówno wirusa HIV, zwanego antygenem, jak i przeciwciał HIV pochodzących z Twojego układu odpornościowego. Test na antygen/przeciwciało może zdiagnozować HIV po 18 do 45 dniach od ekspozycji.?
Test na przeciwciała. Ten test szuka tylko przeciwciał HIV we krwi, ale może trwać od 24 do 90 dni po ekspozycji, aby je znaleźć.
Leczenie HIV
Nie ma lekarstwa na HIV, ale można go kontrolować. Nawet jeśli organizm wytwarza przeciwciała przeciwko HIV, nie są one wystarczająco silne, aby samodzielnie zwalczyć infekcję. Bez leków przewlekłe zakażenie może trwać 10 lat lub dłużej i może szybciej doprowadzić do stadium AIDS.
Celem leczenia jest powstrzymanie twojego układu odpornościowego przed uszkodzeniem do tego stopnia, abyś zachorował na AIDS i inne infekcje.
Lekarz poda Ci leki antyretrowirusowe, które blokują aktywność wirusa i powstrzymują go przed rozmnażaniem. Obejmują one:
-
Inhibitory proteazy
-
Nukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy
-
Nienukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy
-
Inhibitory transferu nici integrazy
-
Inhibitory wejścia?
Ważne jest wczesne leczenie. Jeśli uważasz, że byłeś narażony na kontakt z HIV, porozmawiaj z lekarzem. Chociaż serokonwersja wymaga czasu i nie można jej stwierdzić od razu, można podać leki zapobiegające zakażeniu.
