HIV u mężczyzn uprawiających seks z mężczyznami

HIV może dotyczyć mężczyzn, którzy uprawiają seks z mężczyznami. Ryzyko zakażenia HIV dla nich jest wysokie, ale zapobieganie jest możliwe.

Jeśli już jesteś HIV-pozytywny, istnieją kroki, które możesz podjąć, aby zapobiec zakażeniu swojego partnera lub partnerów i zmniejszyć swoje szanse na zachorowanie.

Czynniki ryzyka zakażenia HIV dla mężczyzn uprawiających seks z mężczyznami

Szacuje się, że około 1,2 miliona osób w Stanach Zjednoczonych ma HIV. Spośród nich, około 13% nie wie, że jest zakażona. Oznacza to, że mogą oni przenosić wirusa na innych, nie wiedząc o tym.

Mężczyźni uprawiający seks z mężczyznami (MSM) stanowią największą grupę osób z HIV. Około 70% z szacowanych 34 800 nowych zakażeń HIV w 2019 r. dotyczyło mężczyzn uprawiających seks z mężczyznami. CDC śledzi również liczbę osób zdiagnozowanych z HIV każdego roku (ponieważ ludzie mogą żyć przez lata, nie wiedząc, że go mają). W 2019 roku było 36 801 nowych diagnoz HIV. Geje i mężczyźni biseksualni stanowili 69% z nich.

Jeśli jesteś amerykańskim mężczyzną uprawiającym seks z innymi mężczyznami, masz około 1 na 6 szans na zarażenie się HIV w pewnym momencie swojego życia (w porównaniu do 1 na 524 szans dla mężczyzn, którzy nie uprawiają seksu z mężczyznami).

Ryzyko zakażenia HIV jest jeszcze większe w przypadku niektórych grup rasowych i etnicznych. U czarnych MSM ryzyko zakażenia HIV w ciągu całego życia wynosi 1 na 2. Latynoskie lub Latynoskie MSM mają 1 na 4 ryzyko. W 2019 r., 37% zdiagnozowanych zakażeń w USA wśród mężczyzn uprawiających seks z mężczyznami było wśród Czarnych mężczyzn; 32% było wśród Latynosów lub Latynosów.

Inne czynniki ryzyka HIV obejmują:

• Uprawianie seksu bez użycia prezerwatywy

• Uprawianie seksu analnego bez zabezpieczenia, zwłaszcza jeśli jesteś partnerem przyjmującym (dolnym), co jest 10 do 15 razy bardziej prawdopodobne, że doprowadzi do zakażenia HIV niż bycie partnerem wkładającym (górnym)

• Posiadanie więcej niż jednego partnera lub partnerów anonimowych

• Używanie nielegalnych narkotyków (zwłaszcza dożylne używanie narkotyków w formie wymiany igieł) lub picie dużej ilości alkoholu, co może wpływać na ocenę sytuacji i zwiększać prawdopodobieństwo uprawiania niebezpiecznego seksu

Posiadanie chorób wenerycznych jest kolejnym czynnikiem ryzyka. Można się nimi zarazić w wyniku tych samych zachowań, które zwiększają ryzyko zakażenia HIV. Ponadto, posiadanie choroby wenerycznej może spowodować powstanie otwartych ran lub stanów zapalnych, co umożliwi wirusowi HIV przeniknięcie do skóry. Kiła jest szczególnie rozpowszechniona wśród mężczyzn uprawiających seks z mężczyznami i może narazić Cię na wysokie ryzyko zakażenia HIV w przyszłości.

Możesz zapobiegać HIV za pomocą tabletki lub zastrzyku

Leki profilaktyczne, znane jako profilaktyka przedekspozycyjna lub w skrócie PrEP, zmniejszają ryzyko zakażenia wirusem HIV podczas stosunku płciowego o około 99%, jeśli są przyjmowane prawidłowo. PrEP może obniżyć ryzyko zakażenia HIV w wyniku dożylnego przyjmowania narkotyków o co najmniej 74%.

Dwa leki na receptę są dostępne w formie codziennych tabletek: Truvada, wprowadzona w 2012 roku, i Descovy , dostępna od 2019 roku. FDA zatwierdziła nowy lek do wstrzykiwania, Apretude, w grudniu 2021 roku. Po rozpoczęciu pracy nad Apretude, musisz tylko dostać strzał raz na 2 miesiące, aby pozostać chronionym przed HIV. To może być wygodniejsze niż codzienne przyjmowanie tabletek. Jednak aby otrzymać zastrzyk, trzeba odwiedzić placówkę służby zdrowia.

PrEP nie jest dla wszystkich MSM. Eksperci w dziedzinie ochrony zdrowia twierdzą, że powinien być podawany osobom z czynnikami ryzyka narażenia na HIV. Dotyczy to mężczyzn, którzy uprawiają seks z mężczyznami, są aktywni seksualnie i mają dodatkowe czynniki ryzyka, w tym:

• Partner seksualny z wirusem HIV

• Nieregularne stosowanie prezerwatyw podczas seksu analnego

• Choroba weneryczna (kiła, rzeżączka lub chlamydia) w ciągu ostatnich 6 miesięcy

• Dzielenie się strzykawkami do wstrzykiwania narkotyków

Jeśli jesteś mężczyzną pozostającym w monogamicznym związku z partnerem, który niedawno uzyskał negatywny wynik testu na HIV, prawdopodobnie nie potrzebujesz PrEP. Ale Twój lekarz lub doradca ds. HIV, który zna cały Twój profil ryzyka, może powiedzieć Ci, czy PrEP jest dla Ciebie.

Nie wszyscy lekarze są jednakowo wyedukowani na temat PrEP. A PrEP może nie być dostępny w klinikach w pobliżu Ciebie. Na przykład, około jedna czwarta klinik na Południu posiada ten lek, mimo że w regionie tym odnotowuje się ponad połowę wszystkich nowych przypadków HIV, jak wynika z ostatnich badań. CDC oferuje listę lokalizatorów dla dostawców PrEP, więc można znaleźć jeden w pobliżu.

Możesz również martwić się o koszty PrEP. Jeśli nie stać Cię na PrEP, możesz skorzystać z pomocy finansowej.

Kolejną barierą jest stygmatyzacja. Niektóre osoby twierdzą, że nie czują się komfortowo, spotykając się z lekarzami i rozmawiając o swoich zachowaniach seksualnych lub o tym, że inni wiedzą, że biorą PrEP. Mówią, że doświadczyli zawstydzenia i homofobii związanej z PrEP. Znalezienie świadomego pracownika służby zdrowia lub grupy wsparcia może pomóc pozbyć się tych obaw.

Inne kroki, które możesz podjąć, aby uniknąć HIV

Oprócz PrEP, możesz robić inne rzeczy, aby nie dopuścić do zakażenia HIV, w tym:

• Badaj się pod kątem HIV: Przynajmniej raz w roku, sugeruje CDC. Strona HIV.gov mówi, że jeśli masz czynniki ryzyka, testuj się co 3-6 miesięcy.

• Zbadaj się pod kątem innych chorób wenerycznych: CDC mówi, że aktywni seksualnie MSM powinni być testowani przynajmniej raz w roku na kiłę, rzeżączkę i chlamydię. Jeśli masz wielu lub anonimowych partnerów seksualnych, badaj się co 3-6 miesięcy.

• Używaj prezerwatyw (nawet jeśli stosujesz PrEP), ponieważ zapobiegają one chorobom przenoszonym drogą płciową. Unikaj środków nawilżających na bazie oleju, które mogą powodować pękanie prezerwatyw.

• Unikaj nielegalnych narkotyków i nie pij zbyt dużo alkoholu.

Jeśli jesteś narażony na zakażenie wirusem HIV, możliwe jest leczenie ratunkowe, jeśli zostanie ono podjęte w ciągu 72 godzin. Ta "profilaktyka poekspozycyjna" (lub PEP) może zapobiec utrwaleniu się wirusa. Jest ona tym skuteczniejsza, im szybciej zostaniesz poddany leczeniu po ekspozycji.

W przypadku zarażenia się wirusem HIV dostępne są również leki. Nazywa się je terapią antyretrowirusową (ART). Leki te mogą pomóc zredukować ilość wirusa HIV w Twoim organizmie do bardzo niskiego poziomu. W takim przypadku przenoszenie wirusa HIV drogą płciową jest prawie niemożliwe. Twój lekarz może pomóc w ustaleniu najlepszego planu leczenia HIV.

Niezależnie od tego, czy masz HIV, czy też starasz się go uniknąć, ważne jest, abyś poznał swoje ryzyko i znalazł sposób na zapewnienie bezpieczniejszej przyszłości sobie i innym.