Diuretyki są często pierwszym lekiem, aby spróbować na wysokie ciśnienie krwi (nadciśnienie). Pomagają one organizmowi pozbyć się dodatkowej wody i soli. Co powinieneś wiedzieć o ich przyjmowaniu?
Powszechnie znane jako "pigułki wodne", leki te pomagają nerkom pozbyć się dodatkowej wody i soli z organizmu poprzez mocz. Ponieważ masz mniej płynu w naczyniach krwionośnych, jak wąż ogrodowy, który nie jest włączony do końca, ciśnienie wewnątrz będzie niższe. To również sprawia, że łatwiej jest twojemu sercu pompować.
Są one zazwyczaj pierwszym rodzajem leków, które lekarz będzie próbował kontrolować ciśnienie krwi.
Przykłady diuretyków obejmują:
-
Aldactone (spironolakton)
-
Bumex (bumetanid)
-
Demadex (torsemid)
-
Esidrix (hydrochlorotiazyd)
-
Lasix (furosemid)
-
Zaroksolyn (metolazon)
Diuretyki występują w różnych kategoriach:
-
Tiazydopodobne. Pozbywają się one umiarkowanej ilości wody. Mogą być stosowane przez długi czas.
-
Pętla. Są one bardziej wydajne i bardzo przydatne w nagłych przypadkach.
-
Oszczędzają potas. Pomagają zachować potas, ponieważ pozbywasz się wody i soli.
Różne diuretyki mogą być przyjmowane razem, a także możesz je przyjmować z innymi lekami, czasem w tej samej tabletce.
Kto powinien je przyjmować?
Lekarz może zalecić stosowanie diuretyku, jeśli pacjent ma:
-
Obrzęk. Diuretyki zmniejszają obrzęk, który zwykle występuje w nogach.
-
Wysokie ciśnienie krwi. Diuretyki tiazydowe obniżają ciśnienie krwi. Dzięki temu zmniejsza się ryzyko wystąpienia udaru lub zawału serca.
-
Niewydolność serca. Diuretyki zmniejszają obrzęk i przekrwienie płuc. W przypadku niewydolności serca zazwyczaj podaje się diuretyk pętlowy.
-
Problemy z nerkami. Będziesz zatrzymywać mniej wody.
-
Problemy z wątrobą. Jeśli masz marskość wątroby, diuretyk złagodzi nagromadzenie płynów, które się z nią wiąże.
-
Jaskra. Obniżają one ciśnienie w oku.
Jak należy je przyjmować?
Przed przepisaniem diuretyku należy poinformować lekarza o cukrzycy, chorobach nerek, wątroby lub podagrze.
Postępuj zgodnie z zaleceniami na etykiecie. Jeśli przyjmujesz jedną dawkę dziennie, zażyj ją rano podczas śniadania lub zaraz po nim. Jeśli przyjmujesz więcej niż jedną dawkę dziennie, ostatnią przyjmij nie później niż o godzinie 16:00.
Liczba dawek przyjmowanych każdego dnia, czas pomiędzy kolejnymi dawkami oraz długość przyjmowania leku moczopędnego zależy od rodzaju przepisanego leku, jak również od stanu zdrowia.
Waż się codziennie o tej samej porze (na tej samej wadze) i zapisuj swoją wagę. Zadzwoń do lekarza, jeśli przybierzesz 3 funty w ciągu jednego dnia lub 5 funtów w ciągu jednego tygodnia.
Podczas ich przyjmowania należy regularnie badać ciśnienie krwi i wytrzymałość nerek. Diuretyki mogą zmienić poziom potasu i magnezu we krwi.
Przestrzegaj wszystkich wizyt u lekarza i badań laboratoryjnych, aby można było śledzić Twoją reakcję na ten lek.
Jakie produkty spożywcze lub leki wchodzą w interakcje z tym lekiem?
Aby uniknąć potencjalnego problemu, należy powiedzieć lekarzowi i farmaceucie o wszystkich przyjmowanych lekach, w tym:
-
Preparaty ziołowe
-
Leki dostępne bez recepty
-
Witaminy
-
Suplementy żywieniowe
Diuretyki są często przepisywane z innymi lekami. Jeśli podczas ich jednoczesnego stosowania wystąpi więcej działań niepożądanych, należy skontaktować się z lekarzem. Być może trzeba będzie zmienić pory przyjmowania każdego z nich.
Przed przepisaniem leku moczopędnego należy poinformować lekarza o przyjmowaniu:
-
Leki na wysokie ciśnienie krwi
-
Digoxin
-
Indometacyna
-
Probenecid
-
Kortykosteroidy
Niektóre leki moczopędne mogą wymagać od Ciebie unikania lub spożywania określonych pokarmów. Należy przestrzegać zaleceń lekarza, które mogą obejmować:
-
Dietę niskosolną
-
Suplement potasu lub żywność o wysokiej zawartości potasu, taka jak banany i sok pomarańczowy.
Jak zawsze, porozmawiaj ze swoim lekarzem.
Podczas przyjmowania leków moczopędnych
Poinformuj lekarza o stosowanych lekach (na receptę i bez recepty), suplementach i preparatach ziołowych. Poinformuj go również o innych problemach medycznych, które masz.
Lekarz może chcieć regularnie sprawdzać Twoje ciśnienie krwi, a także badać Twoją krew i mocz pod kątem poziomu określonych minerałów oraz sprawdzać, jak dobrze pracują Twoje nerki. Prawdopodobnie powiedzą Ci, abyś stosował dietę niskosodową i ograniczył ilość spożywanej soli.
Ponieważ niektóre leki moczopędne wyciągają również potas z organizmu, być może będziesz musiał jeść więcej produktów takich jak banany, słodkie ziemniaki, szpinak i soczewica lub przyjmować suplementy potasu. Z drugiej strony, jeśli bierzesz diuretyk oszczędzający potas, taki jak amiloryd (Midamar), spironolakton (Aldactone) lub triamteren (Dyrenium), mogą chcieć, abyś unikał pokarmów bogatych w potas, substytutów soli, mleka niskosodowego i innych źródeł potasu.
Jeśli potrzebujesz tylko jednej dawki dziennie, możesz zażyć lek moczopędny rano, abyś mógł przespać całą noc, zamiast wstawać do łazienki.
Unikaj alkoholu i leków pomagających zasnąć. Mogą one pogorszyć efekty uboczne.
Efekty uboczne
Woda, która wydostaje się z twojego ciała musi gdzieś odpłynąć, dlatego możesz spodziewać się coraz częstszego oddawania moczu, często przez kilka godzin po przyjęciu dawki. Jeśli przyjmujesz dwie dawki dziennie, weź drugą dawkę nie później niż późnym popołudniem, abyś mógł przespać noc bez budzenia się w celu oddania moczu.
Istnieje również ryzyko odwodnienia, a samo picie większej ilości płynów może nie wystarczyć. Zadzwoń do lekarza, jeśli jesteś bardzo spragniony lub masz bardzo suchą jamę ustną, twój mocz jest głęboko żółty, nie siusiasz zbyt często lub masz zaparcia, lub masz silny ból głowy.
Możesz odczuwać ogromne zmęczenie lub osłabienie. Powinny one ustąpić w miarę przyzwyczajania się organizmu do leku. Zadzwoń do lekarza, jeśli te objawy utrzymują się. Może to oznaczać, że Twoja dawka musi być dostosowana.
Możesz odczuwać zawroty głowy lub światłowstręt, szczególnie gdy wstajesz, jeśli twoje ciśnienie krwi spadło zbyt nisko lub jesteś odwodniony.
Twój skład chemiczny krwi może zostać zaburzony. Możesz mieć zbyt mało lub zbyt dużo sodu lub potasu w swoim systemie. Może to powodować zmęczenie lub osłabienie, skurcze mięśni lub ból głowy. Rzadko, ale Twoje serce może przyspieszyć (ponad 100 uderzeń na minutę) lub możesz zacząć wymiotować z powodu niebezpiecznie niskiego poziomu potasu.
Leki moczopędne mogą utrudniać kontrolowanie poziomu cukru we krwi, co może prowadzić do cukrzycy, jeśli jeszcze jej nie masz. Możesz być bardziej podatny na zachorowanie na podagrę.
Przyjmowanie tabletek łączonych lub wielu leków może zwiększyć te skutki uboczne. Aby zmniejszyć te szanse, zapytaj swojego lekarza, kiedy w ciągu dnia powinieneś przyjmować poszczególne leki.
Jeśli masz stałe lub ciężkie niewyraźne widzenie, dezorientację, ból głowy, zwiększoną potliwość lub niepokój, zadzwoń do lekarza.
Wezwij lekarza lub pielęgniarkę, jeśli masz:
-
gorączka, ból gardła, kaszel, dzwonienie w uszach, nietypowe krwawienie lub zasinienie, szybka i nadmierna utrata wagi
-
Wysypka skórna
-
Utrata apetytu, nudności, wymioty lub skurcze mięśni
Zadzwoń do nich również, jeśli masz jakiekolwiek inne niepokojące Cię objawy.
Kto nie powinien ich przyjmować?
Niektóre diuretyki są lekami z grupy sulf, więc mogą wywołać reakcję, jeśli jesteś uczulony.
U osób starszych występuje więcej efektów ubocznych, takich jak omdlenia i zawroty głowy z powodu odwodnienia. Będziesz musiał ściśle współpracować z lekarzem.
Większość leków moczopędnych można przyjmować podczas karmienia piersią, z pewnymi środkami ostrożności. Porozmawiaj z lekarzem.
Dzieci mogą je bezpiecznie przyjmować, ale potrzebują mniejszych dawek. Efekty uboczne są podobne jak u dorosłych. Ale diuretyki oszczędzające potas mogą powodować niski poziom wapnia, co może zaszkodzić rozwojowi kości.
