Przemijająca tachypnea u noworodka (TTN) to sytuacja, w której dziecko ma przyspieszony oddech wkrótce po urodzeniu. Dowiedz się więcej o leczeniu i przyczynach szybkiego oddychania.
Dzieci z szybkim oddechem wymagają dokładnej oceny. Na szczęście TTN jest łatwo wykrywalny i leczony w szpitalu. Jeśli jednak rodzisz w domu lub na porodówce, powinnaś zwracać uwagę na oddech dziecka, aby móc zauważyć wszelkie zmiany.
Jakie są objawy TTN?
Tachypnea oznacza szybkie oddychanie. Jak sama nazwa wskazuje, noworodek z tym stanem oddycha szybciej niż normalnie przez określony czas.
Normalnie noworodek oddycha 30-60 razy na minutę. Jeśli dziecko oddycha więcej niż 60 razy w ciągu minuty, jest to tachypnea.
Oprócz szybkiego oddechu, noworodek może również sprawiać wrażenie, że ma trudności z oddychaniem. Może chrząkać podczas oddychania. Przy każdym oddechu nozdrza mogą się rozchylać. Przestrzenie między żebrami mogą się wsuwać i wysuwać wraz z oddechem. Można również zauważyć niebieskawy odcień skóry wokół ust i nosa (sinica).
Mięśnie ściany klatki piersiowej i nozdrzy są uważane za dodatkowe mięśnie oddechowe. Oznacza to, że nie są one absolutnie niezbędne do oddychania. Jeśli zauważysz, że Twoje dziecko używa tych mięśni, może mieć problemy z oddychaniem. Skonsultuj się z pediatrą, aby upewnić się, że dziecko nie cierpi na niebezpieczną chorobę.
Przemijająca tachypnea u noworodka Przyczyny
Podczas pobytu w łonie matki dzieci otrzymują tlen z łożyska. Nie używają swoich płuc, ponieważ są one wypełnione płynem. Gdy zbliżają się narodziny, płuca zaczynają wchłaniać płyn. Część z nich zostaje wyciśnięta podczas przechodzenia przez kanał rodny. Gdy dziecko płacze i oddycha po urodzeniu, płuca wypełniają się powietrzem. Pozostały płyn jest wypychany, wykrztuszany lub wchłaniany.
Płyn ten jest niezbędny do rozwoju płuc. Musi on jednak zostać usunięty, aby dziecko mogło skutecznie oddychać. Około czasu narodzin płyn jest wchłaniany przez naczynia krwionośne, limfatyczne i komórki nabłonka płuc. Jeśli płyn pozostanie w płucach, tlen z wdychanego przez dziecko powietrza będzie miał trudności z dotarciem do krwi, aby ją natlenić. Może to powodować trudności w oddychaniu i przyspieszony oddech.
Niektóre dzieci są bardziej narażone na wystąpienie TTN, w tym:
-
Dzieci urodzone przedwcześnie (wcześniaki), których płuca nie zdążyły się w pełni rozwinąć
-
Dzieci urodzone przedwcześnie przez planowane cesarskie cięcie, bez typowych zmian hormonalnych, które zachodzą podczas porodu, mogły nie wchłonąć płynu płucnego
-
Dzieci, których rodzący rodzic ma astmę lub cukrzycę
Kilka innych stanów może powodować szybki oddech u noworodka. Większość z nich to stany niebezpieczne, które mogą prowadzić do poważnych chorób. Lekarz będzie o nich pamiętał podczas leczenia dziecka:
-
Zespół zaburzeń oddychania, znany również jako choroba błony hialinowej
-
Zespół aspiracji smółki
-
Zapalenie płuc
-
Sepsa
-
Odma opłucnowa, czyli zapadnięte płuco
-
Przetrwałe nadciśnienie płucne u noworodka
-
Opóźnione przejście
-
Rzadkie przyczyny atrezja przewodu żółciowego, przepuklina przeponowa, przetoka tchawiczo-przełykowa, wrodzone wady serca, choroby układu nerwowego, choroby metaboliczne i hipoglikemia
Przemijający tachypnea u noworodka Leczenie
Przed rozpoczęciem leczenia pediatra zleci wykonanie kilku badań, takich jak poniższe:
-
Pełna morfologia krwi. Badanie to może poinformować lekarza, czy dziecko ma infekcję.
-
Posiew krwi. Badanie to służy do identyfikacji bakterii obecnych w krwiobiegu dziecka.
-
Zdjęcie rentgenowskie klatki piersiowej. W ten sposób można uwidocznić ewentualny płyn w płucach dziecka. Jeśli u dziecka występuje zespół zaburzeń oddychania lub zapalenie płuc, prześwietlenie może je wykryć.
-
Pulsoksymetria. Badanie to wykorzystuje nieinwazyjne urządzenie do pomiaru stężenia tlenu we krwi dziecka. Jest ono bezbolesne i może być stosowane przez dłuższy czas w celu określenia, czy stan dziecka się poprawia czy pogarsza.
-
Badanie gazometryczne krwi tętniczej. Badanie to może dostarczyć więcej informacji na temat zawartości tlenu, dwutlenku węgla oraz równowagi kwasowo-zasadowej we krwi dziecka.
Jeśli nasycenie tlenem jest niskie, lekarz poda dziecku tlen, aby ułatwić mu oddychanie.
Niektóre dzieci mają trudności z oddychaniem nawet przy użyciu tlenu. W takim przypadku można zastosować urządzenie do ciągłego dodatniego ciśnienia w drogach oddechowych (CPAP). Zapobiega to zapadaniu się pęcherzyków płucnych w płucach.
Jeśli dziecko oddycha bardzo szybko, możesz mieć problemy z jego karmieniem. Lekarz może podawać płyny dożylnie w celu nawodnienia i odżywienia. Inną opcją jest odciąganie mleka z piersi, aby można je było podać dziecku przez rurkę umieszczoną w żołądku.
Jeśli istnieje jakiekolwiek podejrzenie infekcji bakteryjnej, lekarz zleci antybiotyki. Można je później odstawić, jeśli wyniki badań nie wykażą infekcji.
Jak długo może trwać TTN?
Przemijająca tachypnea u noworodka zaczyna się zwykle w ciągu 2 godzin po urodzeniu. Zapotrzebowanie na tlen będzie wysokie przez kilka godzin po urodzeniu, a następnie powinno się zmniejszyć. Większość dzieci z TTN poprawia się w ciągu 12C24 godzin, chociaż może ona utrzymywać się przez 72 godziny lub dłużej. TTN może trwać dłużej u dzieci, u których bezpośrednio po urodzeniu częstość oddechów była bardzo wysoka.
Dziecko może całkowicie wyzdrowieć z TTN 24 godziny po porodzie, a powrót do zdrowia jest zazwyczaj całkowity. Nie występują żadne dalsze problemy i nie jest potrzebna żadna inna opieka lub leczenie. TTN nie ma długotrwałego wpływu na wzrost i rozwój dziecka.
Przemijająca tachypnea u noworodka jest najczęstszą przyczyną trudności w oddychaniu u niemowląt. Zwykle ustępuje po zastosowaniu prostego leczenia. Jednak kluczowe znaczenie ma leczenie w odpowiednim czasie. Bez leczenia przejściowa tachypnea u noworodka może czasami przejść w niewydolność oddechową.
Powinieneś zwracać uwagę na częstość i sposób oddychania swojego dziecka. Jeśli zauważysz, że dziecko oddycha szybko lub ma trudności z oddychaniem, natychmiast poinformuj o tym personel szpitala. Ważne jest, aby szybko rozpocząć leczenie i upewnić się, że nie występują żadne poważne choroby. Dzieci, które wracają do zdrowia, nie mają długotrwałych problemów z płucami ani innych zaburzeń.
