Radzenie sobie z trudnym starszym rodzicem może powodować stres i frustrację dla wszystkich zaangażowanych. Ale można zachować równowagę między cierpliwością a spokojem ducha. Dowiedz się, jak wyznaczyć jasne granice, dostosować oczekiwania i w razie potrzeby szukać pomocy z zewnątrz.
Jak radzić sobie z nieracjonalnymi starszymi rodzicami?
Janie McQueen
Relacje między rodzicami a dziećmi zmieniają się wraz z osiągnięciem dorosłości, a wasze role mogą się zmieniać. Ale co zrobić, jeśli z wiekiem rodzice stają się coraz trudniejsi lub wydają się nieracjonalni? Jak zachować cierpliwość i szacunek, a jednocześnie spokój ducha?
Wyznacz wyraźne granice
Corrine Ptacek, z Roselle, IL, mieszka około 40 minut od swoich rodziców. Jej ojciec ma chorobę Alzheimera i korzysta z opieki weteranów. Ale zajmowanie się trudną matką pogarsza sytuację Ptacek, najstarszej z trzech dorosłych córek.
Ive odwrócił moją rolę jako heath care designate dla mojego ojca do mojej siostry, mówi, dodając, że jej matka nie chce wspierać decyzji opieki lub dzielić się papierkową robotą. [Moja mama chciałaby, żebyśmy uczestniczyli w wizytach u lekarza, ale nie współpracuje z nami w kwestii harmonogramów i nie pomaga nam w codziennych zadaniach. Wszystkie trzy siostry pracują na pełen etat w wymagających zawodach i mają własne rodziny.
Kiedy jej matka upadła, odmówiła domowej terapii fizycznej i nalegała, aby ojciec Ptaceks, który już miał demencję, woził ją na wizyty. To spowodowało wiele strachu i zmartwień, mówi Ptacek.
Rodzice mogą stawiać wymagania, których nie chcesz lub nie możesz spełnić - mówi dr Steven Zarit, profesor i kierownik wydziału rozwoju człowieka i studiów nad rodziną na Penn State University w University Park, PA. Może chodzić o to, jak często odwiedzasz lub pomagasz im w codziennych czynnościach, albo o to, by się do ciebie wprowadzili. I jak zapewne już wiesz, wymagający rodzic nie stanie się mniej wymagający tylko dlatego, że ustąpiłeś w jakiejś kwestii.
Zarit sugeruje, by poświęcić spokojną chwilę na zastanowienie się nad tym, z czym możesz sobie poradzić, a z czym nie. Zrób listę i bądź bardzo konkretny, mówi. Możesz omówić tę listę z małżonkiem lub rodzeństwem. Zrób z tej listy swoją wytyczną. Rób rzeczy, które chcesz zrobić, i narysuj linię nad rzeczami, których nie zrobisz.
Oprzyj się też chęciom kłótni. Nie musisz podawać powodu ani próbować wygrać kłótni, mówi Zarit. Po prostu trzymaj się swojej decyzji o nieudzielaniu pomocy i zakończ rozmowę.
Jeśli próbowałeś tego podejścia, ale nadal czujesz się nieszczęśliwy, lub jeśli twój rodzic odrzuca granice, nadszedł czas, aby sprowadzić profesjonalistę. Zarit sugeruje znalezienie psychologa lub pracownika socjalnego, lub innego specjalisty od geriatrycznego zdrowia psychicznego z doświadczeniem w tej dziedzinie.
Mogą być trudne do znalezienia, ale warto zrobić kilka poszukiwań. Będą oni w stanie ocenić sytuację i pomóc ci zaplanować sposób działania, w tym wyznaczyć granice.
Wiedz, czego nie możesz kontrolować
Myślę, że jednym z największych wyzwań dla opiekunów i sytuacji jest określenie, co można, a czego nie można kontrolować, mówi Christina Irving, licencjonowany pracownik socjalny. Nawet w przypadku demencji nie możemy zmusić ludzi do robienia pewnych rzeczy, które chcielibyśmy, aby robili.
Na przykład, możesz chcieć, aby twoi rodzice lepiej się odżywiali, używali laski lub mieli opiekę w domu. Ale oni mówią nie. W końcu mają prawo dokonywać swoich wyborów, nawet jeśli nam się to nie podoba - mówi Irving, która jest dyrektorem ds. obsługi klienta w Family Caregiver Alliance w National Center on Caregiving w San Francisco.
To, co jest trudne: bycie dorosłym, kiedy rodzice potrzebują pomocy, i nie powracanie do roli dziecka, mówi Ptacek. Innym ważnym problemem są oczekiwania jej matki co do opieki nad nią. Moja mama opiekowała się swoją matką, a [moja babcia] mieszkała z nami, mówi. Mama uważa, że jesteśmy jej winni taką samą troskę, jaką ona zapewniała swojej matce. To się nie dzieje z żadną z nas.
Niepokój i strach przed tym, co się stanie, jak również poczucie winy, również mogą wchodzić w grę, mówi Irving. Indywidualne doradztwo może być kluczowe dla opiekunów rodzinnych. Masz do czynienia z całą swoją historią. Czasem jest ona dobra, a czasem nie. Bez względu na to, jak bardzo się starasz, ważne jest, abyś zrozumiał, że nie możesz wszystkiego kontrolować.
Znajdź przyczynę sporu
Zarit radzi, aby zastanowić się nad powodami, dla których rodzic może się z nami kłócić. Jednym z nich jest ich własny gniew i strach przed potrzebą pomocy. Nikt nie lubi czuć się zależny. Należy również pamiętać, że jesteś ich dzieckiem. Mogą nie chcieć przyjąć od ciebie rady, bez względu na to, jak racjonalna może ci się ona wydawać.
Zamiast dać się porwać, odetchnij, by wyciszyć konflikt. Zarit zaleca trening mindfulness, który pomaga zmniejszyć stres i zachować spokój. Zakorzeniona w buddyzmie, ale już nie tylko religijna, praktyka ta uczy pozostawania w teraźniejszości z koncentracją na oddechu. Specjalista ds. geriatrycznego zdrowia psychicznego może również pomóc ci wymyślić inne sposoby na zachowanie spokoju.
Zwróć się o pomoc
Każdy stan w USA posiada fundusze w ramach Krajowego Systemu Wsparcia Opieki nad Rodziną, z których można skorzystać - mówi Irving. Mogą one pomóc znaleźć lokalne zasoby, które mogą połączyć cię z pomocą.
Ponadto, nawet jeśli nie jesteś osobą z grupy wsparcia, mogą one pomóc Ci dowiedzieć się więcej o konkretnych chorób, takich jak Alzheimers i Parkinsons.
Inną rzeczą, którą może zrobić specjalista od zdrowia psychicznego jest pomoc w zrozumieniu niektórych powodów zachowania rodzica, mówi Zarit. Pierwszą myślą, jaką ma wiele osób, jest to, że trudne zachowanie jest spowodowane demencją, ale może to być również wynik problemu ze zdrowiem psychicznym lub ich niepokoju i depresji nad trudnościami, jakie mają w zarządzaniu codziennym życiem. Znając prawdopodobną przyczynę może prowadzić do leczenia, które pomaga.
