Dowiedz się, jakie są kamienie milowe u dziecka w ciągu pierwszych 12 miesięcy i czego można oczekiwać od niemowlęcia w 10. miesiącu życia dziecka w poradniku dla lekarzy.
Rozwój dziecka: Twój 10-miesięczny chłopiec
Steven Jerome Parker, MD Od lekarza Archiwum
Zbliżamy się do 10 miesiąca. Chciałbym dziś omówić temperament Twojego dziecka, ale najpierw dokonajmy podsumowania:
Ruchy motoryczne
Czy znasz tę starą, ale dobrą piosenkę Małej Ewy "Lokomotywa"? Zgaduję, że może to być aktualna piosenka przewodnia Twojego malucha. Pełzanie (poruszanie się, gdy brzuszek wciąż dotyka ziemi), następnie hulanie (poruszanie się z jedną nogą w ruchu), aż do pełnego raczkowania (na rękach i kolanach). Triumfalne przejście z punktu A do punktu B!
Jak wszystko inne, u niektórych dzieje się to już teraz, podczas gdy inne mogą nie raczkować przez kilka kolejnych miesięcy. (Niektóre normalne dzieci w ogóle nie raczkują, ale przechodzą od siedzenia do chodzenia, unikając w ten sposób pośrednika!) Niektóre z Waszych dzieci mogą nawet zacząć stawać i robić kilka chwiejnych, niezależnych kroków. Zwróćcie uwagę na ten "zgrabny chwyt szczypcowy", który pozwoli im chwytać i wkładać do buzi najmniejsze widoczne przedmioty znane człowiekowi.
Język Twojego dziecka
Zwykłe gaworzenie Twojego dziecka prawdopodobnie przekształciło się teraz w złożone "żargonowe" wypowiedzi. Jest on skomplikowany i brzmi jak prawdziwe zdania, tyle że w języku marsjańskim, a nie angielskim. (W czasach mojej paranoi uważałam, że wszystkie 10-miesięczne dzieci mówią w swoim własnym języku, który rozumieją tylko one, a my, dorośli, nie. Naprawdę mówią do siebie nawzajem rzeczy w rodzaju: "Nie mów olbrzymom, że umiesz mówić, bo pomyślą, że jesteś bardziej bezradny, i wtedy zrobią dla ciebie więcej!").
Umiejętności społeczne/emocjonalne
Prawdopodobnie Twoje dziecko jest w okresie lęku przed obcymi i separacją (który omówiliśmy szczegółowo w 7 miesiącu). Oznacza to, że - podobnie jak na większości etapów rozwoju - relacje międzyludzkie są zdecydowanie najważniejsze dla nawiązywania więzi emocjonalnych i poznawania świata.
Myślenie dziecka
Poczucie trwałości obiektów jest u Twojego dziecka znacznie lepsze i wie ono, że rzeczy istnieją nadal poza jego percepcją. Ponadto dziecko uczy się, co powoduje, że rzeczy się dzieją. Wcześniej rzeczy działy się w sposób magiczny, ale teraz uczy się, że to pociągnięcie za przełącznik powoduje, że pokój zalewa światło, lub że to przekręcenie przełącznika na zabawce z wiatraczkiem powoduje, że się ona porusza. To ekscytujący czas dla Twojego dziecka, które dokonuje wielkich skoków intelektualnych!
Temperament dziecka
Zastanówmy się teraz nad temperamentem Twojego dziecka. Z pewnością wiesz już, że dziecko ma taki temperament. Na przykład, czy Twoje dziecko jest:
-
Intensywne we wszystkim czy spokojne i wyluzowane?
-
Przewidywalny w codziennych czynnościach (jedzenie, spanie) czy frustrująco nieregularny (kto wie, kiedy będzie głodny lub gotowy do zaśnięcia)?
-
Aktywny czy fizycznie pasywny?
-
Towarzyski czy powolny w nawiązywaniu kontaktów?
-
Łatwo się rozpraszasz czy też masz uwagę i wytrwałość jak laser?
-
Poszukiwacz wrażeń, śmiałek, ryzykant czy ostrożny?
-
Łatwo przystosowuje się do zmian w rutynie czy też całkowicie się z nich wycofuje?
-
Nadmiernie wrażliwy na dźwięki, smak, dotyk lub łatwo akceptujący każde środowisko?
Być może jest jeszcze trochę za wcześnie, abyś rozpoznał wszystkie te cechy temperamentu, ale w ciągu najbliższego roku staną się one wyraźniejsze. Chciałam jednak omówić temperament raczej wcześniej niż później, ponieważ uważam, że cała ta koncepcja jest bardzo ważna, zwłaszcza że często jest niepotrzebną przyczyną wielkich sporów między rodzicami a dziećmi.
Temperament i zachowanie
Temperament to sposób zachowania dziecka: jego tendencja do reagowania na świat. Jeśli masz więcej niż jedno dziecko, prawdopodobnie zauważyłeś już ich wrodzone różnice.
Na podstawie listy cech temperamentu można stwierdzić, że z niektórymi jest o wiele łatwiej sobie poradzić niż z innymi. Większość rodziców chciałaby mieć dziecko łatwe, łagodne i przewidywalne. Dzieci o łatwym temperamencie są oczywiście po prostu łatwiejsze do wychowania, przynajmniej gdy są małe.
Ale wyobraźmy sobie dziecko, które jest bardzo intensywne, zawsze w ruchu, szuka wrażeń i jest nieustraszone, nie znosi zmian rutyny, jest całkowicie nieprzewidywalne, jeśli chodzi o nastroje i potrzeby fizyczne. To właśnie jest "trudne", "wymagające" lub "uduchowione" dziecko (wybierz swój ulubiony eufemizm - jeden z autorów nazywa je po prostu "zabójcami matek"). Takie dziecko, choć zupełnie normalne, będzie trudniejsze do wychowania nawet dla najbardziej cierpliwych rodziców. Jak powiedział kiedyś mój kolega, rodzi się trudne dziecko, które spogląda na swoich rodziców i mówi: "Sprawię, że będziecie źle wyglądać. Bez względu na to, jak będziecie próbowali mnie wychować, będę wam to utrudniał i na każdym kroku będziecie się sprzeczać". Życzę powodzenia!
Wychowywanie trudnego dziecka
Dobra wiadomość jest taka, że jeśli zdarzyło Ci się otrzymać trudne dziecko, to jasne jest, że na dłuższą metę poradzi sobie ono równie dobrze, jak dziecko łatwe, o ile tylko "dobre dopasowanie" między Tobą a dzieckiem będzie utrzymane i wzmocnione. Oznacza to, że pomimo uciążliwych wyzwań (zwłaszcza w okresie niemowlęcym):
Zrozum, że to nie jest niczyja wina (ani twoja, ani jego).
Spróbuj, najlepiej jak potrafisz, docenić go za to, kim jest, a nie za to, kim chciałbyś, żeby był.
Upewnij się, że nie czuje się poniżany, pomniejszany i gorszy z powodu swoich problemów behawioralnych.
Należy znaleźć sposób na to, by trudne cechy temperamentu powoli modyfikować, wygładzając nierówności, a jednocześnie nie próbować tworzyć zupełnie nowej osoby.
Jeśli rodzice dobrze do siebie pasują, rozpoznają swoje dziecko i jego temperament, szanują go, pracują z nim i pomagają mu wykorzystać te cechy w pozytywny sposób. Jeśli tak się dzieje, dzieci te radzą sobie tak dobrze, jak nikt inny. Jeśli jednak rodzic nie potrafi zaakceptować dziecka, które mu dano, i ciągle próbuje zrewolucjonizować całą jego osobowość, przy okazji poniżając i pomniejszając to, kim ono naprawdę jest, czeka go wielka przykrość.
W tych artykułach staram się pomóc Ci zrozumieć i odkryć Twoje dziecko. Spośród wszystkich soczewek, za pomocą których będziesz próbował je poznać, na pierwszym miejscu wymieniłbym temperament.
