Sprawdzone wskazówki, jak krok po kroku skutecznie radzić sobie z syndromem pustego gniazda.
Radzenie sobie ze zmianami
Możesz też mieć wiele sprzecznych uczuć. Czujesz dumę z dziecka i jego osiągnięć, a jednocześnie czujesz się zagubiony, ponieważ nie musisz już zajmować się nim na co dzień.
Dla większości rodziców jest to krótkotrwała faza przejściowa, trwająca zaledwie kilka miesięcy. W międzyczasie można podjąć pewne działania, które pomogą poradzić sobie z tym okresem przejściowym, takie jak
-
Zaakceptuj, że twoje uczucia są normalne.
-
Rozważ możliwość rozpoczęcia nowej kariery zawodowej lub podjęcia pracy w niepełnym wymiarze godzin, jeśli do tej pory nie pracowałeś.
-
Zapisz się na zajęcia, które Cię interesują.
-
Podejmij nowe hobby lub takie, które odłożyłeś na później, opiekując się dziećmi.
-
Zostań wolontariuszem w sprawie, na której Ci zależy.
-
Korzystaj z technologii, aby utrzymywać kontakt z dziećmi.
-
Uświadom sobie, że Twoja rola jako rodzica zmieniła się, a nie skończyła.
-
Nie sięgaj po alkohol lub inne używki, aby poradzić sobie z problemami.
Przygotowanie do pustego gniazda
Jeśli Twoje dziecko nie opuściło jeszcze domu, nadszedł czas, aby rozpocząć przygotowania do tego nowego etapu w Twoim życiu. Niewiele jest ról bardziej znaczących niż bycie rodzicem, ale im bardziej znacząca jest ta rola w życiu, tym trudniej jest zaakceptować jej zmianę. Wielu rodziców czuje się zagubionych i opisuje, że ich podstawowa tożsamość uległa zmianie lub zniknęła.
Aby przygotować się na ten nowy etap życia i odkryć nowe role, warto podjąć kilka kroków, zanim dziecko opuści dom:
Zrób listę wszystkich swoich obecnych ról poza byciem rodzicem. Pomyśl o tych rolach, które wymagają poświęcenia znacznej ilości czasu i energii. Mogą to być takie role, jak: współmałżonek, rodzeństwo, dziecko, przyjaciel, pracownik, wolontariusz.
Przeanalizuj swoją listę i zastanów się, które z tych ról chciałbyś rozwinąć. Może chcesz popracować nad swoją karierą lub spędzać więcej czasu z przyjaciółmi. A może to doskonały czas, aby na nowo nawiązać romans ze swoim małżonkiem. Jeśli nie jesteś w związku małżeńskim, może to być idealny czas na rozpoczęcie randek?
Zrób burzę mózgów i wymyśl listę nowych zainteresowań, które chciałbyś odkryć. Pomyśl o hobby, które sprawiało Ci przyjemność zanim urodziły się dzieci lub o takich, których nigdy nie miałeś czasu spróbować. Poszukaj lokalnych grup, klubów lub spotkań, które skupiają się wokół tych zainteresowań i mogą pomóc w znalezieniu wspólnoty.
Nie czekaj, aż dzieci opuszczą dom, aby zacząć odkrywać swoje nowe role i zainteresowania. Już teraz zapisz się na zajęcia lub umów się na lunch z przyjaciółką. Na początku możesz nie czuć się tak podekscytowany, jak byś chciał, ale nowe zajęcia i zainteresowania pomogą Ci szybciej i łatwiej przystosować się do nowego życia.
Skup się na pozytywach
Nowe badania dowodzą, że syndrom pustego gniazda może nie być taki zły. Wielu rodziców zgłasza pozytywne zmiany po opuszczeniu domu przez dzieci, w tym:
-
Więcej swobody
-
Lepszy kontakt z małżonkami
-
Czas na realizację własnych celów
-
Duma i radość z sukcesów swoich dzieci
-
Lepsze relacje z dziećmi
-
Lepsze relacje z rodzeństwem
-
Mniej codziennych stresorów
-
Stałe zaangażowanie w studia i dorosłe życie dzieci
Kiedy szukać pomocy
Niektóre osoby są bardziej narażone na wystąpienie syndromu pustego gniazda, w tym:
-
Matki
-
Rodzice samotnie wychowujący dzieci
-
Osoby w nieszczęśliwych małżeństwach
-
Rodzice jedynych dzieci
-
Rodzice, którzy obawiają się o bezpieczeństwo swoich dzieci
-
Młodsi rodzice
-
Rodzice, którym brakuje wsparcia społecznego
Bez względu na to, czy należysz do grupy wysokiego ryzyka, czy nie, powinieneś szukać pomocy, jeśli objawy depresji utrzymują się przez ponad dwa tygodnie. Objawy depresji obejmują:
-
Za dużo lub za mało snu
-
Czuję się smutny
-
Utrata zainteresowania zajęciami, które kiedyś sprawiały ci przyjemność
-
Zmęczenie lub brak energii
-
Poczucie winy lub bezwartościowości
-
Problemy z koncentracją lub podejmowaniem decyzji
-
Myśli o śmierci lub samobójstwie
Depresja jest częstym, ale poważnym stanem chorobowym, który może negatywnie wpływać na wszystkie aspekty życia. Depresja różni się od smutku i żalu, ale czasami żal może prowadzić do depresji. Na szczęście, depresję można leczyć. Od 80 do 90% osób cierpiących na depresję odnosi korzyści z leczenia. Jeśli objawy depresji utrzymują się dłużej niż dwa tygodnie, należy porozmawiać z lekarzem. Lekarz może przeprowadzić bardziej szczegółową ocenę i w razie potrzeby zalecić leczenie, które może obejmować terapię z udziałem innego specjalisty oraz leki, takie jak antydepresanty.
