Niektórzy ludzie myślą, że naciągnięcia i zwichnięcia to to samo. Dowiedz się, jak odróżnić je od siebie, jak ich unikać i co robić, gdy doznasz skręcenia lub nadwerężenia.
Skręcenie to naciągnięcie lub rozerwanie więzadła. Więzadła to pasma tkanki włóknistej, które łączą kości z kośćmi w stawach.
Nadwyrężenie to również naciągnięcie lub rozerwanie, ale ma ono miejsce w mięśniu lub ścięgnie. Ścięgna łączą mięśnie z kośćmi.
Jak powstają skręcenia?
Skręcenia zdarzają się zazwyczaj, gdy osoba upada, skręca się lub zostaje uderzona w sposób, który wymusza na niej zmianę normalnej pozycji ciała.
Najczęstszym typem skręcenia jest skręcenie kostki. Każdego dnia około 25 000 osób skręca kostkę. Pomyśl o biegaczu, który przejeżdża przez krawężnik i łapie stopę, skręcając kostkę; lub o graczu w baseball, który wślizguje się do bazy i skręca kolano.
Skręcenia nadgarstka i kciuka są również powszechne, szczególnie w sportach takich jak narciarstwo, gdzie nierzadko dochodzi do upadku i wylądowania na wyciągniętej dłoni.
Jak powstają nadwyrężenia?
Sportowcy uprawiający sporty kontaktowe, takie jak piłka nożna, hokej i boks, mają największe szanse na powstanie nadwyrężeń. Nawet w sportach bezkontaktowych, takich jak tenis, golf czy wioślarstwo, wykonywanie ciągle tych samych ruchów może prowadzić do nadwyrężenia dłoni i przedramienia.
Urazy te mogą wystąpić podczas ćwiczeń na siłowni, w domu lub w miejscu pracy, zwłaszcza jeśli wykonujesz dużo ciężkich prac.
Jak rozpoznać różnicę?
W przypadku zwichnięcia, mogą Państwo odczuwać rozerwanie lub pęknięcie stawu. Staw może być wówczas sztywny lub niestabilny.
W przypadku nadwyrężenia, mogą wystąpić skurcze lub rozkurcze w dotkniętym mięśniu.
Im gorsze jest skręcenie lub nadwyrężenie, tym trudniej jest używać dotkniętego obszaru. Ktoś z łagodnym zwichnięciem kostki może tylko lekko faworyzować tę kostkę. Poważniejsze skręcenie kostki może powodować znacznie większy ból i utrudniać lub uniemożliwiać chodzenie.
Jeśli masz zwichnięcie, Twój lekarz może wspomnieć o jego stopniu:
-
Stopień I to rozciągnięcie więzadła lub bardzo łagodne rozerwanie, z małą lub żadną niestabilnością stawu.
-
Stopień II to poważniejsze, ale wciąż niepełne rozdarcie, z pewną luźnością w stawie.
-
Stopień III to całkowicie rozerwane lub zerwane więzadło. Nie jest to złamanie kości, ale może być odczuwane jako złamanie, ponieważ często niemożliwe jest obciążenie stawu lub użycie dotkniętej kończyny, ponieważ staw nie jest stabilny.
Opieka domowa
Większość osób z lekkimi zwichnięciami i nadwyrężeniami może leczyć te urazy w domu stosując terapię RICE (patrz poniżej). W poważniejszych przypadkach należy udać się do lekarza, który może wykonać zdjęcie rentgenowskie, aby sprawdzić, czy nie doszło do złamania. Możesz również poddać się badaniu MRI, aby sprawdzić stan więzadeł.
Nawet jeśli nie masz złamania, możesz potrzebować innego leczenia, takiego jak gips na kostkę i/lub kule w przypadku poważnego skręcenia kostki. W niektórych przypadkach może być konieczna operacja w celu naprawy zerwanego więzadła lub ścięgna. Często pomaga również fizykoterapia i ćwiczenia rehabilitacyjne.
Chociaż stopień bólu i obrzęku są zazwyczaj najlepszymi wskaźnikami tego, jak poważne jest zwichnięcie lub nadwyrężenie, nie zawsze tak jest. Niektóre urazy, jak np. naderwanie ścięgna Achillesa, mogą początkowo powodować jedynie lekki ból, ale w rzeczywistości są poważniejsze.
W przypadku wystąpienia którejkolwiek z tych sytuacji należy niezwłocznie udać się do lekarza:
-
Ból i obrzęk nie ustępują w ciągu 24 do 72 godzin.
-
Nie można utrzymać ciężaru ciała.
-
Objawy nasilają się.
-
Podczas poruszania stawem odczuwasz przeskakujące uczucie.
-
Nie możesz w ogóle poruszać uszkodzonym mięśniem.
Jak leczy się skręcenia i nadwyrężenia?
Złotym standardem w leczeniu zwichnięć i nadwyrężeń jest terapia RICE. Oznacza ona:
-
Odpoczynek: Nie obciążaj kontuzjowanego obszaru przez 24 do 48 godzin. Nie należy podnosić ciężaru ciała za pomocą uszkodzonego nadgarstka lub łokcia. Jeśli nie jesteś w stanie utrzymać ciężaru ciała na kontuzjowanym kolanie lub kostce, skontaktuj się z lekarzem.
-
Lód: Przyłóż torebkę z lodem do kontuzjowanego miejsca na 10 minut jednorazowo, a następnie zdejmij ją na co najmniej 30 minut w ciągu pierwszych 3 dni. Zawiń lód w wilgotną szmatkę lub włóż do plastikowej torby. (Dont umieścić lód bezpośrednio na skórze). Zimno zwęża naczynia krwionośne i spowalnia proces zapalny, co łagodzi ból i obrzęk. Jednak zbyt długie stosowanie lodu może spowodować uraz, dlatego rób przerwy.
-
Ucisk: Możesz owinąć kontuzjowany nadgarstek, kostkę, kolano lub łokieć bandażem elastycznym lub kupić rękaw kompresyjny. Podobnie jak lód, kompresja pomaga zmniejszyć opuchliznę.
-
Uniesienie: Połóż się i umieść zraniony obszar na poduszce, a następnie podnieś go powyżej poziomu serca. Dzięki temu płyn nie będzie się zbierał w tym miejscu, więc nie będziesz miał tak dużego obrzęku.
Terapia RICE jest szczególnie ważna w ciągu pierwszych 24 do 72 godzin po wystąpieniu skręcenia lub nadwyrężenia. W tym czasie możesz również przyjmować leki ograniczające ból. Skonsultuj się z lekarzem, aby dowiedzieć się, jaki lek jest dla Ciebie odpowiedni i postępuj dokładnie zgodnie z instrukcjami na etykiecie. Ibuprofen lub inny NSAID (niesteroidowy lek przeciwzapalny) może pomóc, ponieważ może zmniejszyć stan zapalny. W razie pytań należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
W miarę jak ból i obrzęk się poprawia, możesz zmniejszyć terapię RICE i zacząć ponownie używać dotkniętego obszaru. Lód i kompresja będą potrzebne rzadziej, np. pod koniec dnia, ponieważ obrzęk i ból mają tendencję do nasilania się po użyciu.
Rehab
Prawdopodobnie nie możesz doczekać się powrotu do aktywności, ale nie powinieneś się z tym spieszyć. Może dojść do ponownego urazu i pogorszenia stanu zdrowia.
Z drugiej strony, nie powinieneś zbyt długo odpoczywać od kontuzjowanego miejsca, ponieważ tkanka bliznowata może ograniczyć twoje możliwości.
Najlepiej jest stopniowo rehabilitować swoją kontuzję. Twój lekarz lub fizykoterapeuta może zalecić pewne ćwiczenia, które pomogą Ci wrócić do normalnego trybu życia, stopniowo, w bezpiecznym tempie.
Na przykład, jeśli skręciłeś kostkę, możesz zacząć od powolnego chodzenia po płaskiej bieżni, następnie przejść do nachylenia, a potem zacząć uprawiać jogging. Osoba ze zwichniętym nadgarstkiem może zacząć od ćwiczeń zakresu ruchu, a następnie przejść do podnoszenia bardzo małych ciężarów.
Podczas rehabilitacji można spodziewać się pewnego dyskomfortu. Jednak nagłe pojawienie się silnego bólu jest sygnałem, że należy zrobić krok do tyłu i poruszać się ostrożniej. Porozmawiaj z lekarzem, jeśli tak się stanie.
Ramy czasowe dla odzysku zależy od ciężkości urazu i może się różnić od osoby do osoby. Leczenie lekkiego skręcenia kostki może trwać zaledwie kilka dni, a w przypadku kolana, które wymaga operacji rekonstrukcji, może trwać miesiące.
W przypadku większości łagodnych i umiarkowanych zwichnięć i nadwyrężeń, można oczekiwać odzyskania pełnej sprawności ruchowej w ciągu 3 do 8 tygodni. W przypadku poważniejszych urazów powrót do pełnej sprawności może trwać kilka miesięcy.
Pytania, które należy zadać lekarzowi
Przed opuszczeniem gabinetu lekarskiego lub szpitala powinieneś wiedzieć, co musisz zrobić, aby wrócić do zdrowia. Upewnij się, że znasz odpowiedzi na poniższe pytania:
-
Co to jest mój uraz?
-
Co mogę robić? Jakich czynności powinienem unikać?
-
(Jeśli uraz dotyczy kończyny dolnej, np. nogi, kolana, kostki lub stopy) Czy mogę ją obciążać?
-
Co mogę bezpiecznie zażywać na ból i jak często?
-
Jak długo będzie trwała moja rekonwalescencja? Czego mogę się spodziewać w tym czasie?
-
Kiedy można bezpiecznie powrócić do pełnej aktywności?
-
Kiedy należy dokonać ponownej oceny urazu?
Jak zapobiegać zwichnięciom i nadwyrężeniom?
Należy poinformować lekarza o częstym występowaniu zwichnięć i nadwyrężeń. Być może masz przewlekłe osłabienie organizmu, które może być wspomagane przez ćwiczenia wzmacniające, które mogą zapobiec ciągłym urazom. Inne wskazówki dotyczące zapobiegania zwichnięciom i nadwyrężeniom obejmują:
-
Bądź w formie. Nadwaga, brak aktywności fizycznej lub słaba kondycja zwiększają prawdopodobieństwo wystąpienia kontuzji.
-
Rozgrzej się i rozciągnij mięśnie przed intensywną aktywnością fizyczną.?
-
Zmieniaj aktywność. Przewlekłe nadużywanie stawu może również prowadzić do naciągnięcia więzadeł, przewlekłego zapalenia lub przewlekłego podrażnienia ścięgna mięśnia.
-
Nie używaj ortezy dłużej niż to konieczne. Mięśnie mogą przyzwyczaić się do wsparcia i z czasem osłabnąć.
