Dowiedz się, dlaczego możesz potrzebować przeszczepu, jakie są różne procedury i czego możesz się spodziewać po przeszczepie rogówki.
Chirurg usunie całość lub część rogówki i zastąpi ją zdrową warstwą tkanki. Nowa rogówka pochodzi od osób, które zdecydowały się oddać tę tkankę w chwili śmierci.
Przeszczep rogówki, zwany również keratoplastyką, może przywrócić widzenie, zmniejszyć ból i ewentualnie poprawić wygląd rogówki, jeśli jest ona biała i pokryta bliznami.
Kto potrzebuje takiego zabiegu?
Promienie świetlne przechodzące przez uszkodzoną rogówkę mogą ulec zniekształceniu i zmienić Twoje widzenie.
Przeszczep rogówki koryguje kilka problemów z oczami, w tym:
-
Blizna rogówki spowodowana urazem lub infekcją
-
Owrzodzenia rogówki lub "wrzody" spowodowane zakażeniem
-
Choroba, która powoduje wybrzuszenie rogówki (keratoconus)
-
Cienkość, zmętnienie lub obrzęk rogówki
-
Wrodzone choroby oczu, takie jak dystrofia Fuchsa i inne
-
Problemy spowodowane wcześniejszą operacją oczu
Lekarz poinformuje Cię, która procedura jest najlepsza dla Twojego stanu.
Przeszczep rogówki pełnej grubości
Jeśli lekarz przeprowadza keratoplastykę penetrującą (PK), wszystkie warstwy rogówki zostają zastąpione. Chirurg przyszywa nową rogówkę do oka za pomocą szwów cieńszych niż włos.
Zabieg ten może być konieczny w przypadku poważnego uszkodzenia rogówki lub silnego wybrzuszenia i bliznowacenia.
Ma on najdłuższy czas gojenia.
Przeszczep rogówki o częściowej grubości
Podczas zabiegu głębokiej przedniej keratoplastyki płytkowej (DALK), chirurg wstrzykuje powietrze, aby podnieść i oddzielić cienką zewnętrzną i grubą środkową warstwę rogówki, a następnie usuwa i wymienia tylko te warstwy.
Zabieg ten mogą wykonać osoby z keratoconusem lub blizną rogówki, która nie naruszyła warstw wewnętrznych.
Czas gojenia w przypadku tego zabiegu jest krótszy niż w przypadku przeszczepu pełnej grubości. Ponieważ samo oko nie jest otwierane, mało prawdopodobne jest, aby soczewka i tęczówka mogły zostać uszkodzone, a także istnieje mniejsze prawdopodobieństwo infekcji wewnątrz oka.
Keratoplastyka śródbłonkowa
Około połowa osób, które co roku potrzebują przeszczepu rogówki, ma problem z najbardziej wewnętrzną warstwą rogówki, czyli śródbłonkiem.
Lekarze często wykonują ten rodzaj operacji, aby pomóc dystrofii Fuchsa i innym stanom medycznym.
Keratoplastyka śródbłonka Descemeta (DSEK lub DSAEK) jest najczęstszym rodzajem keratoplastyki śródbłonka. Chirurg usuwa śródbłonek - o grubości zaledwie jednej komórki - oraz znajdującą się tuż nad nim błonę Descemeta. Następnie zastępuje je podarowanym śródbłonkiem i błoną Descemeta, które nadal są przytwierdzone do zrębu (grubej warstwy środkowej rogówki), aby ułatwić sobie pracę z nową tkanką bez jej uszkadzania.
Inna odmiana, keratoplastyka śródbłonkowa z błoną Descemeta (DMEK), polega na przeszczepieniu tylko śródbłonka i błony Descemeta - bez zrębu podtrzymującego. Tkanka dawcy jest bardzo cienka i delikatna, więc trudniej się z nią pracuje, ale gojenie po tej procedurze jest zwykle szybsze i często, końcowy rezultat wizji może być nieco lepszy.
Trzecią opcją dla wybranych osób z dystrofią Fucha jest proste usunięcie centralnej części błony wewnętrznej bez przeszczepu, jeśli otaczająca rogówka wydaje się wystarczająco zdrowa, aby dostarczyć komórek do wypełnienia usuniętego obszaru.
Operacje te są dobrą opcją dla osób z uszkodzeniem rogówki tylko w warstwie wewnętrznej, ponieważ powrót do zdrowia jest łatwiejszy.
Jak wygląda operacja?
Przed operacją lekarz prawdopodobnie przeprowadzi badanie i niektóre testy laboratoryjne, aby sprawdzić, czy stan zdrowia pacjenta jest dobry. Może być konieczne zaprzestanie przyjmowania niektórych leków, takich jak aspiryna, na kilka tygodni przed zabiegiem.
Zazwyczaj na dzień przed przeszczepem trzeba będzie stosować w oku krople z antybiotykiem, aby zapobiec infekcji.
W większości przypadków operacje te są wykonywane jako zabiegi ambulatoryjne w znieczuleniu miejscowym. Oznacza to, że będziesz przytomny, ale oszołomiony, obszar jest zdrętwiały i będziesz mógł wrócić do domu tego samego dnia.
Lekarz przeprowadzi całą operację, patrząc przez mikroskop. Zwykle trwa to od 30 minut do godziny.
Rekonwalescencja
Po zabiegu będziesz prawdopodobnie nosił opaskę na oku przez co najmniej jeden dzień, może 4, aż do zagojenia się górnej warstwy rogówki. Twoje oko będzie najprawdopodobniej czerwone i wrażliwe na światło. Może boleć lub czuć się obolałe przez kilka dni, ale niektórzy ludzie nie odczuwają żadnego dyskomfortu.
Twój lekarz przepisze krople do oczu, aby zmniejszyć stan zapalny i obniżyć szanse na infekcję. Może też przepisać inne leki, aby pomóc w uśmierzaniu bólu. Będzie chciał sprawdzić oko dzień po zabiegu, kilka razy w ciągu następnych kilku tygodni, a następnie jeszcze kilka razy w ciągu pierwszego roku.
W przypadku zabiegów przeszczepu, takich jak DSEK i DMEK, które wykorzystują pęcherzyk gazu wewnątrz oka, aby pomóc umieścić przeszczepioną tkankę, chirurg może poprosić o leżenie płasko czasami w ciągu dnia i spać płasko na plecach w nocy przez kilka dni.
Będziesz musiał chronić swoje oko przed urazami po operacji. Postępuj dokładnie według wskazówek lekarza.
Twoja rogówka nie otrzymuje żadnej krwi, więc goi się powoli. Jeśli potrzebowałeś szwów, lekarz wyjmie je w gabinecie kilka miesięcy później.
Możliwe komplikacje
Przeszczep rogówki jest uważany za dość bezpieczną procedurę, ale jest to operacja, więc istnieje ryzyko.
W około 1 na 10 przeszczepów, układ odpornościowy organizmu atakuje oddaną tkankę. Nazywa się to odrzuceniem. W większości przypadków można to odwrócić za pomocą kropli do oczu. Ponieważ w przypadku DSEK, a zwłaszcza DMEK, wykorzystuje się tak mało tkanki dawcy, ryzyko odrzucenia jest w przypadku tych procedur znacznie niższe.
Inne rzeczy, które mogą się zdarzyć to:
-
Infekcja
-
Krwawienie
-
Zwiększone ciśnienie w oku (tzw. jaskra)
-
Zmętnienie soczewki oka (tzw. katarakta)
-
Obrzęk rogówki
-
Oderwanie siatkówki, kiedy tylna wewnętrzna powierzchnia oka odrywa się od swojej normalnej pozycji
Wyniki
Większość osób po przeszczepie rogówki odzyskuje przynajmniej część widzenia, ale każda sytuacja jest inna. Pełna poprawa widzenia może potrwać od kilku tygodni do roku. Twój wzrok może się nieco pogorszyć, zanim się poprawi.
Może być konieczne dostosowanie recept na okulary lub soczewki kontaktowe, aby uwzględnić korekcję astygmatyzmu, ponieważ przeszczepiona tkanka nie będzie idealnie okrągła.
Po pierwszym roku należy odwiedzać okulistę raz lub dwa razy w roku. Oddana tkanka zazwyczaj wystarcza na całe życie.
