Kompulsywne objadanie się, dlaczego tak się dzieje i jak to zrobić, żeby mieć to pod kontrolą.
Jedzenie za dużo od czasu do czasu jest normalne. Tak samo jak jedzenie z powodów emocjonalnych. Od momentu narodzin jesteśmy pielęgnowani jedzeniem, nagradzani jedzeniem, więc emocjonalne związki z jedzeniem są normalne, mówi Michelle May, MD, autorka książki "Eat What You Love, Love What You Eat".
Osoby, które kompulsywnie się objadają, mogą jednak używać jedzenia jako jedynego sposobu radzenia sobie z negatywnymi emocjami. W rezultacie często czują, że ich jedzenie wymyka się spod kontroli. Cały czas myślą o jedzeniu i czują się winni, zawstydzeni lub przygnębieni po jedzeniu. To bardzo różni się od tego, co ktoś czuje po, powiedzmy, zjedzeniu dużego posiłku z okazji Święta Dziękczynienia, mówi May. Możesz czuć się najedzony i możesz żałować, że zjadłeś ostatni kawałek ciasta, ale nie czujesz się zawstydzony.
Niektórzy ludzie, którzy się przejadają, cierpią na zaburzenia kliniczne zwane zaburzeniami odżywiania (BED). Osoby z BED kompulsywnie jedzą duże ilości jedzenia w krótkim czasie i czują się winne lub zawstydzone. I robią to często: co najmniej raz w tygodniu przez okres co najmniej 3 miesięcy.
Nie każdy, kto się objada, jest bingerem. Możesz jeść dużo jedzenia w ciągu dnia, a nie wszystko za jednym zamachem. Możesz też nie robić tego regularnie, ale tylko wtedy, gdy czujesz się zestresowany, samotny lub zdenerwowany.
Jak to się zaczyna?
W niektórych przypadkach ludzie po prostu przejadają się z powodu bezmyślnego przyzwyczajenia, np. zawsze siadają wieczorem z torbą chipsów przed telewizorem. Często jednak jest to wynik ukrytych problemów emocjonalnych. Dużą rolę może odegrać negatywny obraz ciała.
Dla wielu osób kompulsywne objadanie się jest częścią cyklu, który zaczyna się od restrykcyjnej diety. May nazywa to cyklem "jeść, żałować, powtarzać". Możesz rozpocząć dietę, ponieważ źle się czujesz ze swoją wagą lub rozmiarem, ale okazuje się, że zbyt trudno jest się jej trzymać - zwłaszcza jeśli używasz jedzenia jako narzędzia do radzenia sobie z problemami. W końcu osiągasz punkt krytyczny i sięgasz po zakazane produkty, a wtedy pojawia się poczucie winy i wstyd, a ograniczenia zaczynają się od nowa.
Ten cykl może być trudny do przerwania. Nawet ludzie, którzy mówią, że nie są na diecie, często mają zakorzenione pomysły na temat dobrych i złych pokarmów, mówi Marsha Hudnall, prezes Green Mountain at Fox Run w Vermont, centrum dla kobiet, które zmagają się z przejadaniem. Ale kiedy masz substancję, która jest naturalnie atrakcyjna, kojąca i pocieszająca, a ty robisz to poza granicami, to po prostu staje się bardziej atrakcyjna.
Czy ludzie mogą być uzależnieni od jedzenia?
W ostatnich latach uzależnienie od jedzenia stało się popularną ideą wśród niektórych naukowców. Naukowcy ci twierdzą, że pewne pokarmy o wysokiej zawartości tłuszczu, cukru i soli są uzależniające, powodując zmiany w mózgu podobne do tych, jakie wywołują narkotyki. Badania na zwierzętach wykazały, że u szczurów spożywających cukier mogą wystąpić objawy uzależnienia.
Ale pomysł uzależnienia od jedzenia jest kontrowersyjny. Z jednej strony, standardowe leczenie uzależnienia to abstynencja, a to nie jest możliwe w przypadku jedzenia. Ponadto, dieta jest bardzo silnym elementem cyklu binge eating, mówi May. Z tego punktu widzenia, etykietowanie niektórych pokarmów jako negatywne jest bezproduktywne.
Nie ma wątpliwości, że jedzenie może stymulować uwalnianie w mózgu substancji poprawiających samopoczucie, mówi Hudnall. Ale to nie czyni z jedzenia substancji uzależniającej. Istnieją dowody na to, że to właśnie zachowanie - cykl ograniczania i objadania się - powoduje objawy uzależnienia, a nie samo jedzenie. Niektórzy badacze stwierdzili nawet, że termin uzależnienie od jedzenia jest bardziej trafnym określeniem niż uzależnienie od jedzenia.
Jak mogę kontrolować kompulsywne jedzenie?
Poszukaj pomocy.
Samodzielne zaprzestanie objadania się może być trudne, szczególnie jeśli w grę wchodzą głęboko zakorzenione problemy emocjonalne - mówi dr Robin B. Kanarek, profesor psychologii na Tufts University. Praca z doradcą może pomóc Ci odkryć psychologiczne czynniki wyzwalające - takie jak negatywny obraz ciała - które mogą być przyczyną Twojego zachowania.
Unikaj etykiet.
Zrozum, że nie jesteś złą osobą, która robi złe rzeczy, mówi May. Etykietowanie siebie może stać się samospełniającą się przepowiednią, która spowoduje kontynuację cyklu.
To samo dotyczy etykietowania żywności. Jedzenie to jedzenie - nie jest ani dobre, ani złe, mówi Kanarek. Może być trudno przełamać te głęboko zakorzenione przekonania, ale badania pokazują, że jeśli zjesz coś, co uznasz za złe, będziesz bardziej skłonny do przejadania się.
Zrób sobie przerwę.
Kiedy masz ochotę na jedzenie, zatrzymaj się na chwilę i zapytaj siebie: Czy jestem głodny? Czasami ludzie tak bardzo skupiają się na tym, co chcą zjeść, że nie zatrzymują się i pytają siebie, dlaczego chcą jeść" - mówi May. Jeśli używasz jedzenia jako narzędzia do radzenia sobie z problemami, możesz nie mieć kontaktu z sygnałami, które sygnalizują głód lub sytość.
Zmień swoje otoczenie.
Nawyk to często po prostu zachowanie, które działa na zasadzie autopilota - mówi Hudnall. Zmiana otoczenia może sprawić, że skupisz się na swoim zachowaniu i będziesz miał szansę podjąć bardziej celową decyzję. Na przykład, jak mówi Hudnall, jeśli zawsze siadasz na określonym krześle, aby jeść, przenieś je w inne miejsce w pokoju - lub usiądź zupełnie gdzie indziej.
Ulegaj zachciankom - z umiarem.
Zakazanie jedzenia może spowodować, że będziesz się później przejadać. Jeśli naprawdę czegoś pragniesz - nawet jeśli nie jesteś głodny - pozwól sobie na małą ilość.
Skończ z restrykcyjnymi dietami
. Objadanie się i restrykcyjne jedzenie to często dwie strony tego samego medalu, mówi May. Niedobór może być czynnikiem wyzwalającym przejadanie się, podobnie jak stres, złość czy niepokój.
